Οι μεγαλύτεροι διατροφικοί μύθοι για όσους τρέχουν

Οι εννιά μεγαλύτεροι διατροφικοί μύθοι για όσους τρέχουν

Διαβάζουμε συνεχώς τι προϊόντα πρέπει να καταναλώνουμε όταν αθλούμαστε, ωστόσο, από όλα αυτά ίσως πρέπει να κρατάμε τα μισά και κυρίως να φιλτράρουμε. Διότι το παγκόσμιο μάρκετινγκ είναι τέτοιο που μας παρασύρει σε επιλογές που όχι μόνο δεν παίζουν κανένα ρόλο, αλλά κάνουν και κακό στην τσέπη μας.

Ας δούμε μερικούς από τους μεγαλύτερους διατροφικούς μύθους:

Μην τρώτε ζάχαρη

Η ζάχαρη είναι η πιο σημαντική πηγή ενέργειας για την έντονη άσκηση αντοχής. Δεκάδες και δεκάδες μελέτες έχουν δείξει ότι τα συμπληρώματα με απλή ζάχαρη μετατρέπονται εύκολα σε γλυκόζη και βελτιώνουν την απόδοση στις προπονήσεις και τους αγώνες που διαρκούν περισσότερο από μία ώρα.

Μάλιστα η ζάχαρη δεν παχαίνει περισσότερο από τους άλλους υδατάνθρακες αφού περιέχει 4 θερμίδες ανά γραμμάριο. Παρά αυτό το βουνό των αποδείξεων, πολλοί δρομείς εξακολουθούν να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τα αθλητικά ποτά και τζελ ενέργειας που περιέχουν απλά σάκχαρα, επειδή έχουν συνηθίσει να σκεφτόμαστε τη ζάχαρη ως “κακή”. Στη σωστή ποσότητα, η ζάχαρη είναι σούπερ! Οι υπερβολές την κάνουν κακή. Γι αυτό και πρέπει να είστε επιφυλακτικοί με τις έτοιμες τροφές και τα υγρά που περιέχουν ζάχαρη, γιατί ποτέ δεν ξέρετε ακριβώς πόση έχει χρησιμοποιηθεί.

“Υγιεινά” προϊόντα που πρέπει να προσέχετε λόγω της ζάχαρης

Η αναλογία στα γεύματα

Οι περισσότεροι διαιτολόγοι λένε ότι οι μερίδες φαγητού για όσους ασχολούνται με αθλήματα αντοχής είναι 60% υδατάνθρακες, 20% πρωτεΐνες και 20% λίπος. Υπάρχουν και άλλοι που βάζουν τα ποσοστά σε 40%, 30%, 30% αντίστοιχα. Ποια είναι, όμως, η αλήθεια; Στην πραγματικότητα καμία αναλογία δεν είναι δεδομένο ότι κάνει δουλειά για τον οργανισμό μας. Σκεφτείτε πιο απλά. Ο μέσος ερασιτέχνης δρομέας, χρειάζεται περίπου 2 με 2,5 γραμμάρια υδατάνθρακα την ημέρα ανά κιλό σωματικού βάρους. Όλα τα υπόλοιπα είναι πολύ σύνθετα.

Οπωσδήποτε υδατανθράκωση!

Είναι γνωστό ότι η φόρτωση του οργανισμού με υδατάνθρακες τις ημέρες πριν από τον αγώνα, είναι μια… τελετουργική διαδικασία για τους δρομείς που αυξάνουν τις ποσότητες μακαρονιού και ρυζιού. Είναι, όμως, απαραίτητο; Οι έρευνες δείχνουν ότι δεν έχει τεράστια επίδραση στον οργανισμό αυτή η διαδικασία, μιας και η ενέργεια διαρκεί για τα πρώτα 90 λεπτά! Περισσότερο σημαντικοί είναι οι υδατάνθρακες που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια του αγώνα και όχι πριν. Αν, ωστόσο, νομίζεται ότι σας κάνει καλό, κάντε το έστω και για ψυχολογικούς λόγους. Τα μακαρόνια και το ρύζι εξάλλου είναι καλές τροφές για το έντερο και θα σας κάνουν τουλάχιστον να αποφύγετε τις στομαχικές διαταραχές.

Να πίνετε νερό ακόμα και όταν δεν διψάτε

Μια ολόκληρη γενιά αθλητών έχει μεγαλώσει με τη συμβουλή να πίνει νερό κατά τη διάρκεια των αγώνων ακόμα και όταν δεν διψάει. Και αυτό διότι αν επέλθει αφυδάτωση, τότε μειώνεται η απόδοση και έρχεται η κόπωση. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, ωστόσο, πραγματικότητα είναι επίσης ότι όταν δεν διψάς, δεν υπάρχει λόγος να πίνεις νερό, διότι και αυτό είναι αντιπαραγωγικό για τον οργανισμό. Σύμφωνα με τις πρόσφατες μελέτες οι δρομείς αντιμετωπίζουν καλύτερα τον κίνδυνο αφυδάτωσης όταν πίνουν νερό αν διψούν. Πάρτε, λοιπόν, το μπουκαλάκι από τον ανεφοδιασμό, αλλά μην πιείτε αν δεν διψάτε. Κρατήστε το για μετά.

Πόσο νερό χρειάζονται την ημέρα οι άνδρες και πόσο οι γυναίκες;

Τα λιπαρά αυξάνουν την αντοχή σας

Είναι μια δημοφιλής τάση μεταξύ των αθλητών. Να καταναλώνουν τροφές με υψηλά λιπαρά για να γεμίζουν τις αποθήκες καύσιμου του οργανισμού, προκειμένου αυτός να μην τραβάει ενέργεια από τις αποθήκες γλυκογόνου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει παρατηρηθεί καμία επίδραση στην απόδοση.

Η αφυδάτωση προκαλεί κράμπες

Η θεωρία ότι η αφυδάτωση προκαλεί τις κράμπες που μπορεί να πάθουμε κατά τη διάρκεια ενός αγώνα είναι αποτέλεσμα μίας και μόνο έρευνας που έγινε πριν από έναν… αιώνα. Πάνω σε αυτή την έρευνες στήθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία ενυδάτωσης, ισοτονικών ποτών και βιταμινών που δεν αφήνει εύκολα τον μύθο να γκρεμιστεί.

Οι μυϊκές κράμπες είναι ένα σύμπτωμα ενός τύπου νευρομυϊκής κόπωσης που προκαλείται από ασυνήθιστη άσκηση (αυτός είναι ο λόγος που οι μυϊκές κράμπες εμφανίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε αγώνες) και εμφανίζεται σε αθλητές που έχουν κάποιο είδος έμφυτης ευαισθησίας. Υπάρχει μόνο μία μελέτη που έχει καταφέρει να συνδέσει το νάτριο με τις κράμπες. Όλα τα υπόλοιπα απλώς συνεχίζουν να συντηρούν το μύθο…

Όλα τα ισοτονικά ποτά είναι ίδια

Τα ισοτονικά ποτά όλων των εταιριών σε γενικές γραμμές έχουν την ίδια φόρμουλα, ωστόσο, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά που ίσως να κάνει τελικά και τη διαφορά για τους δρομείς, αφού έχει αποδειχθεί ότι ορισμένα ισοτονικά που περιέχουν μικρή ποσότητα πρωτεΐνης, έχουν καλύτερα αποτελέσματα, τόσο στην αντοχή, όσο και στις μυϊκές βλάβες. Το κακό είναι ότι υπάρχει μια μειοψηφία αθλητών στους οποίους προκαλούνται στομαχικές διαταραχές όταν λαμβάνουν πρωτεΐνες κατά τη διάρκεια της άθλησης και αυτός είναι ο λόγος που οι εταιρίες αποφεύγουν την μεγάλη παραγωγή τους.

Τα πάντα για τα ισοτονικά ποτά και πως θα φτιάξετε το δικό σας!

Οι δρομείς πρέπει να τρώνε όπως εκείνοι που δεν τρέχουν

Αυτό και αν είναι μύθος. Έχει αποδειχθεί από δεκάδες έρευνες ότι όποιος τρέχει ή κάνει αεροβική άσκηση μετριάζει σε μεγάλο ποσοστό τις αρνητικές συνέπειες που έχουν τα… junk food στον οργανισμό. Κάτι που σημαίνει ότι ένας δρομέας δικαιούται πολύ περισσότερο να φάει κάτι παραπάνω, από ότι εκείνος που κάθεται βουλιαγμένος στον καναπέ του. Εντάξει, ας μην κάνουμε και την τέλεια δίαιτα. Άλλωστε οι χαρές τις ζωής είναι λίγες.

Τα συμπληρώματα είναι απαραίτητα

Υπάρχουν πολλά συμπληρώματα διατροφής που διατίθενται στο εμπόριο σε αθλητές αντοχής. Μερικα από αυτά υποστηρίζονται από λίγες επιστημονικές αποδείξεις, αλλά ένα διατροφικό συμπλήρωμα δεν έχει ποτέ αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή μας. Αντίθετα άλλες μελέτες δείχνουν ότι δεν υπάρχει κανένα όφελος. Οι περισσότεροι από τους καλύτερους δρομείς του κόσμου δεν καταναλώνουν συμπληρώματα διατροφής.

Διαβάστε ακόμα: 10 «χρυσές» συμβουλές για το τρέξιμο που βελτιώνουν τη ζωή σου!

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Previous ArticleNext Article

Τρέξιμο: Τι κάνει τη διαφορά στη διατροφή πριν τον αγώνα

Όλα όσα πρέπει να ξέρει ένας δρομέας για την διατροφή του πριν τους αγώνες

Οι περισσότεροι δρομείς γνωρίζουν ότι πρέπει να τρώνε ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες και άλλα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες πριν από έναν μαραθώνιο. Άλλωστε, οι υδατάνθρακες είναι μια πολύ υψηλή πηγή ενέργειας και το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεστε πολλή ενέργεια για να καλύψετε τα χιλιόμετρα ενός μαραθώνιου.

Για πολλούς δρομείς ωστόσο είναι ασαφής ο αριθμός των υδατανθράκων που πρέπει να τρώνε, αδιευκρίνιστο πόση ώρα πριν τον αγώνα πρέπει να το κάνουν και γενικότερα, είναι στο σκοτάδι για διάφορες άλλες τέτοιες σημαντικές λεπτομέρειες.

«Πολλές φορές εκπλήσσομαι με το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που είναι έτοιμοι να τρέξουν σε μαραθώνιο δεν έχουν τραφεί σωστά πριν από αυτόν», λέει η Μονίκ Ράιαν, διατροφολόγος και αρθρογράφος για ζητήματα αγώνων δρόμου. «Οι δρομείς των μαραθωνίων τρέχουν πολύ σκληρά για να υποτιμάνε το ζήτημα της διατροφής», τονίζει.

Τα χαρακτηριστικά των υδατανθράκων

Όταν τρώτε ένα πιάτο μακαρόνια, οι περισσότεροι υδατάνθρακες αποθηκεύονται ως γλυκογόνο στους μύες και στο συκώτι. «Το γλυκογόνο είναι η πιο εύκολα προσβάσιμη μορφή ενέργειας του σώματός σας, αλλά δεν είναι η μόνη πηγή», λέει η Ράιαν. Κατά τη διάρκεια ενός μαραθωνίου καίτε τόσο γλυκογόνο όσο και λίπος. Αλλά όσον αφορά το τελευταίο, το σώμα σας πρέπει να εργαστεί πολύ σκληρότερα για να το μετατρέψει σε καύσιμο.

Όταν εξαντλείται το γλυκογόνο κατά τη διάρκεια μιας κούρσας, ουσιαστικά «χτυπάτε ταβάνι» και το σώμα σας πρέπει να επιβραδύνει καθώς το λίπος μετατρέπεται σε ενέργεια. Ο Μπέντζαμιν Ραποπόρτ, ένας ερασιτέχνης μαραθωνοδρόμος έπεσε θύμα του εν λόγω φαινομένου στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης του 2005 και ύστερα από αυτό αποφάσισε να μελετήσει πώς να το αποφύγει στο μέλλον.

«Το να ενισχύετε τον οργανισμό σας με τη σωστή ποσότητα γλυκογόνου δεν σας κάνει να τρέχετε πιο γρήγορα, αλλά σας επιτρέπει να κάνετε τη σωστή συντήρηση δυνάμεων και να αποφύγετε την κατάρρευση», λέει.

Κάντε τις σωστές επιλογές

«Είμαι πολύ μονότονος. Τρώω ρύζι για πρωινό, για μεσημεριανό και για βραδυνό», λέει ο Ραποπόρτ. Φυσικά, τα πράγματα δεν χρειάζεται να είναι τόσο περιοριστικά. Το πλιγούρι βρώμης, το ψωμί, οι τηγανίτες, οι βάφλες, το γιαούρτι και ο χυμός αποτελούν επιλογές που μπορούν εύκολα να χωνευτούν.

Επίσης, πολλά φρούτα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, αλλά ταυτόχρονα είναι και υψηλά σε φυτικές ίνες, κάτι που σημαίνει πως μπορεί να προκαλέσουν καούρες στο στομάχι.

«Οι μπανάνες είναι μια επιλογή με χαμηλές ίνες», λέει η αθλητική διατροφολόγος Ιλάνα Κατζ. «Μπορείτε επίσης να ξεφλουδίσετε τα μήλα, τα ροδάκινα και τα αχλάδια για να μειώσετε το περιεχόμενο των ινών τους», τονίζει. Επίσης δίνει στους πελάτες της την άδεια να απολαύσουν λευκό ψωμί και ψητές πατάτες χωρίς τη φλούδα, καθώς πρόκειται για δυο τροφές που χωνεύονται πολύ εύκολα.

Πόσο πρέπει να τρώτε

 «Δεν μπορείτε να γεμίσετε τους μύες με γλυκογόνο μόνο με ένα γεύμα, γι’ αυτό θα πρέπει να ξεκινήσετε το μια ανάλογη διατροφή δύο ή τρεις ημέρες πριν τον αγώνα σας», λέει η Ράιαν. Το γλυκογόνο θα συσσωρευτεί στους μύες σας ενώ τρέχετε.

Γενικά, το 85 με 95% των θερμίδων που προσλαμβάνετε κάθε μέρα πρέπει να προέρχεται από υδατάνθρακες εκείνη την περίοδο. Η Ράιαν συνιστά να τρώτε περίπου τέσσερα γραμμάρια υδατανθράκων για κάθε κιλό σωματικού βάρους.

Διαβάστε ακόμα: Δέκα συμβουλές διατροφής αποκλειστικά για δρομείς

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Η διατροφή του δρομέα

Ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να πλύνετε τα ρούχα της προπόνησης;

Γράφει η Χριστιάνα Αμπατζή (Διατροφολόγος – Διαιτολόγος, Λέσβος)

Για τον δρομέα, το φαγητό του είναι κάτι περισσότερο από απλή διατροφή, είναι καύσιμο. Ένας δρομέας πρέπει να ξέρει πώς να ταΐσει το σώμα του πριν , κατά τη διάρκεια και μετά το τρέξιμο , έτσι ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται.

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας πως τα τρόφιμα λειτουργούν ως καύσιμο  για το δρομέα. Σε κυτταρικό επίπεδο , οι μύες χρησιμοποιούν δύο βασικές πηγές , τη γλυκόζη και τα λίπη, τα οποία προέρχονται από τη διατροφή και τις αποθήκες ενέργειας τους σώματος.

Πάμε να δούμε τι συμβαίνει με τους υδατάνθρακες 

Οι υδατάνθρακες διασπόνται σε γλυκόζη , η οποία παρέχει άμεσα ενέργεια στο κύτταρο. Η γλυκόζη που περισσεύει , αποθηκεύεται ως γλυκογόνο στους μύες και στο ήπαρ. Στη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα το σώμα αρχικά χρησιμοποιεί τη γλυκόζη του αίματος και καθώς τα επίπεδα πέφτουν στρέφεται στο αποθηκευμένο γλυκογόνο.

Οι διατροφή του δρομέα λοιπόν, πρέπει να αποτελείται κατά 55-60% από υδατάνθρακες. Για παράδειγμα, ένας δρομέας που τρέχει 40 χιλιόμετρα την εβδομάδα, χρειάζεται περίπου 4,5γραμμάρια υδατάνθρακα για κάθε κιλό σωματικού βάρους.

Ποιες τροφές είναι κατάλληλες πριν το τρέξιμο και τι μας προσφέρουν

Πριν τον αγώνα 

Πριν από έναν αγώνα λοιπόν, τι πρέπει να φάει ένας δρομέας;

Εύπεπτες και γρήγορες πηγές υδατάνθρακα για ενέργεια, όπως φρούτα, μέλι και ενεργειακά ποτά. Δε θέλουμε σύνθετους υδατάνθρακες γιατί δεν είναι άμεσα απορροφήσιμα.

Πάμε να δούμε τα λίπη τώρα 

Τα λίπη αποτελούν την άλλη πρώτη ύλη που τροφοδοτεί τους μύες , και χρησιμοποιούνται για μεγάλες διαδρομές. Το διαιτητικό λίπος πρέπει να διασπαστεί σε λιπαρά οξέα για να χρησιμοποιηθεί από το μυ , άρα είναι λιγότερο άμεσα διαθέσιμο από ότι οι υδατάνθρακες (για αυτό λέμε για μεγάλες διαδρομές ). Το σωματικό λίπος από την άλλη, είναι εξαιρετική πηγή καυσίμου για μεγάλες κούρσες , καθώς ακόμα και οι μεγάλοι δρομείς έχουν αρκετό. Αυτό που συμβαίνει στο σώμα ενός δρομέα μεγάλων αποστάσεων είναι πως χρησιμοποιεί περισσότερο λίπος ως ενεργειακό υπόστρωμα. Η πρόσληψη του λίπους θα πρέπει να είναι 20-35% την συνολικής ημερήσιας πρόσληψης.

Πρωτεΐνες στην διατροφή του δρομέα

Οι πρωτεΐνες δεν αποτελούν πηγή καυσίμου για το δρομέα. Ωστόσο, δομούν τους μύες και στη δική μας περίπτωση , αποτελούν μυικό ανασυγκροτητή μετά από μία κούρσα, και αυτό γιατί κατά τη διάρκεια της κούρσας καταστρέφονται μυϊκές ίνες  και η πρωτεΐνη της αναπλάθει.  Η ημερήσια πρόσληψη είναι 10-35% της ημερήσιας. Οι δρομείς, όπως και όλοι οι αθλητές, θα πρέπει να καταναλώσουν την πρωτεΐνη μέσα σε 20 λεπτά μετά την κούρσα , και αυτό γιατί η πρωτεΐνη παρατείνει την έκκριση ινσουλίνης μετά από μία προπόνηση  ενισχύοντας την αποθήκευση γλυκογόνου στους μύες και αποτρέποντας το μυϊκό τραυματισμό.

Υγρά και δρομείς

Ίσως ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την αθλητική απόδοση είναι η ενυδάτωση. Η βέλτιστη απόδοση έρχεται όταν το έχουμε διατήρηση του ισοζυγίου υγρών κατά την άσκηση. Αντίθετα, η υπερβολική κατανάλωση οδηγεί σε υπονατριαιμία , η οποία προκύπτει όταν το σώμα δεν μπορεί να απαλλαγεί από το πλεόνασμα υγρών. 1 ώρα πριν τον αγώνα θα πρέπει να καταναλωθεί 250-500 ml νερό για μικρή κούρσα, ενώ για μεγάλη θα πρέπει να καταναλωθεί 250-500 ml ενεργειακό ποτό με υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες πάλι 1 ώρα πριν. Κατά τη διάρκεια τώρα, κάθε 15-20 λεπτά 100-200 ml νερό ή ενεργειακό ποτό. Τώρα, συνήθως , υπολογίζουμε τις ανάγκες σε υγρά , ελέγχοντας το ρυθμό εφίδρωσης και το σωματικό βάρος πριν και μετά την κούρσα. Θα πρέπει μετά την κούρσα και μέσα στις επόμενες 3 ώρες να αναπληρωθούν 450-700 ml υγρών για κάθε ½  κιλό απώλειας βάρους.

Διατροφή για γυναίκες δρομείς

Αφού , λοιπόν είδαμε τους γενικούς κανόνες, θα πρέπει να τονίσουμε τις ανάγκες όταν πρόκειται για γυναίκα δρομέα. Οι γυναίκες έχουν ειδικές διατροφικές ανάγκες. Με μία κακή διατροφή οδηγούμαστε σε κακή αθλητική απόδοση , κόπωση και σε τραυματισμούς. Ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε γυναίκα θα πρέπει να αποτελείται 50-65% από  σύνθετο υδατάνθρακα, πρωτεΐνη 10-25% και υγιεινά λίπη 20%.

Αυτές οι τροφές πρέπει να βρίσκονται στο ψυγείο κάθε δρομέα

Επίσης, επειδή οι γυναίκες τείνουν να παρουσιάζουν ανεπάρκεια σιδήρου και λόγω της εμμήνου ρύσης  και λόγω της παραπάνω εφίδρωσης , θα πρέπει να καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε αυτό. Επιπλέον, έχουν μεγάλη ανάγκη σε ασβέστιο με συνιστώμενη καθημερινή πρόσληψη 1000 mg. Όσον αφορά τον ψευδάργυρο και το μαγνήσιο , θα πρέπει να υπάρχουν στην καθημερινή διατροφή, καθώς παίζουν σημαντικό ρόλο στη σύνθεση, ανάπτυξη και επιδιόρθωση του μυϊκού ιστού , στη σύνθεση των πρωτεϊνών και το μεταβολισμό των υδατανθράκων. Η πρόσληψη του αλατιού θα πρέπει να ελέγχεται και καλό θα είναι η αποφυγή τροφίμων με πολλή ζάχαρη και ο υπερβολικός καφές.

Τρέξιμο το χειμώνα και διατροφή

Καλό θα είναι, τώρα, να αναφερθούμε και στην περίπτωση που κάνουμε το τρέξιμο μας το χειμώνα. Εκεί , λοιπόν, τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς ο χειμώνας δεν προσφέρει ίδιες ευκαιρίες για πλούσια αθλητική διατροφή. Μία από τις πιο συχνές παγίδες είναι η ανεπαρκής ενυδάτωση. Αυτό οφείλεται στη μείωση του αισθήματος της δίψας λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας. Και επειδή η καλή υδάτωση αποτελεί αναγκαία για μια καλή προπόνηση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμα και το χειμώνα να καταναλώνουμε αρκετά υγρά κατά τη διάρκεια της ημέρας βλέποντας σα δείκτη το χρώμα των ούρων.

Να μην ξεχνάμε πως ο χειμώνας είναι η εποχή που κρυώνουμε. Θα πρέπει λοιπόν να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας όσο καλύτερα γίνεται. Η ενασχόληση με το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων μπορεί να καθιστά τους αθλητές επιρρεπείς σε κρυολόγημα. Καλό θα ήταν , λοιπόν, το γεύμα πριν την άσκηση να περιλαμβάνει υδατάνθρακες , όπως φρούτα και σιτηρά ολικής αλέσεως. Τελειώνοντας , θα πρέπει η διατροφή του να μην είναι ελλιπής σε πρωτεΐνη γιατί μπορεί να συμβάλλει στην εξασθένηση του ανοσοποιητικού. Αυτό συμβαίνει γιατί τα αμινοξέα που υπάρχουν στη διατροφή μας , αποτελούν δομικά συστατικά των παραγόντων του ανοσοποιητικού.

Διαβάστε επίσης: Οι δέκα πιο υγιεινές τροφές που μπορεί να φάει ένας δρομέας

Πηγή: fmh.gr

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Editor Picks

x
Send this to a friend