Τα πόδια ενός δρομέα είναι δεδομένο πως δέχονται πολλά χτυπήματα. Ακόμη και με την πιο προηγμένη τεχνολογικά σόλα που υπάρχει, οι τραυματισμοί είναι εκτός από αναπόφευκτοι και εξαιρετικά συνηθισμένοι, καθώς έχει αποδειχθεί ότι κάθε προσγείωση του ποδιού στο έδαφος κατά το τρέξιμο παράγει μια δύναμη ίση με τρεις έως επτά φορές το σωματικό σας βάρος.
Όλα αυτά ισοδυναμούν με ένα τεράστιο ποσοστό πίεσης και αναπόφευκτα προκύπτουν τραυματισμοί. Ο Πιτ Τάλμποτ, φυσιοθεραπευτής της P3RFORM, ανέλυσε τους τρεις πιο συνηθισμένους τραυματισμούς στα πόδια από το τρέξιμο και πώς να τους αντιμετωπίσετε αν είστε αρκετά άτυχοι και πάθετε κάποιον από αυτούς.
Πελματιαία απονευρωσίτιδα
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στο πόδι των δρομέων και συχνά παρουσιάζεται ως οξύς/καυστικός πόνος στη φτέρνα. Συχνά ο πόνος είναι χειρότερος το πρωί.
Η πελματιαία περιτονία είναι ένας παχύς σύνδεσμος που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα και εκτείνεται κατά μήκος του κάτω μέρους του ποδιού σας από το πέλμα μέχρι τη βάση κάθε δακτύλου. Η πελματιαία απονευρωσίτιδα εμφανίζεται όταν η υπερβολική πίεση και το τέντωμα βλάπτουν τον σύνδεσμο και αυτός είτε παθαίνει φλεγμονή είτε σκίζεται.
Αιτίες: Τα ψηλά καμπυλωτά πόδια, η χρήση παπουτσιών που δεν στηρίζουν επαρκώς το πόδι σας και η έναρξη νέων δραστηριοτήτων.
Πώς να την αποτρέψετε: Ακολουθήστε ένα πρόγραμμα προπόνησης χωρίς ξαφνικές αναβαθμίσεις στην ένταση ενώ, παράλληλα με το τρέξιμο, εκτελέστε ασκήσεις ενδυνάμωσης. Επίσης, το να φοράτε τα σωστά παπούτσια είναι το κλειδί όχι μόνο για την προπόνησή σας αλλά και αν περνάτε μεγάλο μέρος της ημέρας σας φορώντας τα.
Πως να την αντιμετωπίσετε: Αρχικά, ξεκουραστείτε και βάλτε πάγο για να βοηθήσετε στη διαχείριση του πόνου. Χρησιμοποιήστε μια μπάλα του τένις ή παγωμένο νερό σε μπουκάλι για να κάνετε μασάζ στο πέλμα του ποδιού σας. Μπορείτε επίσης να πάρετε αντιφλεγμονώδη, αλλά είναι καλύτερο να ζητήσετε τη συμβουλή ενός φαρμακοποιού ή του γενικού σας γιατρού πριν από τη λήψη τους.
Κάταγμα κόπωσης
Τα κατάγματα λόγω καταπόνησης είναι μικρά σπασίματα στο οστό που προκαλούν οξύ, τοπικό πόνο, ευαισθησία, πρήξιμο και διαφοροποίηση στο περπάτημα και το τρέξιμό μας για να μην ασκείται πίεση στην τραυματισμένη περιοχή δημιουργούνται μώλωπες. Οποιοδήποτε οστό μπορεί να είναι επιρρεπές σε ένα κάταγμα κόπωσης, αλλά τα μετατάρσια είναι τα πιο συνηθισμένα.
Αιτίες: Τα κατάγματα λόγω καταπόνησης προκύπτουν ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενης υπερβολικής κινησης και όπως και στην περίπτωση της πελματιαίας απονευρωσίτιδας, μπορεί να προέλθουν από ξαφνική αύξηση του ρυθμού της προπόνησης, από υπερβολικό τρέξιμο σε σκληρές επιφάνειες ή από τη χρήση παπουτσιών που δεν είναι σωστά για το πόδι σας.
Πώς να τα αποτρέψετε: Αν αισθανθείτε πόνο που υποψιάζεστε ότι πρόκειται για κάταγμα καταπόνησης, είναι σημαντικό να σταματήσετε τις αθλητικές δραστηριότητες και να πάρετε μια ιατρική διάγνωση για να επιβεβαιώσετε τη φύση του τραυματισμού.
Πώς να τα αντιμετωπίσετε: Δυστυχώς, η θεραπεία για τα κατάγματα κόπωσης είναι η ανάπαυση χωρίς αθλητικές δραστηριότητες κρούσης ενώ μπορεί να χρειαστεί ακόμη και μια περίοδος έξι μέχρι οκτώ εβδομάδων σε γύψο.
Τενοντοπάθεια ή τενοντίτιδα
Η τενοντοπάθεια είναι ένα κλινικό σύνδρομο, που τις περισσότερες φορές υποδηλώνει τραυματισμούς των τενόντων λόγω υπερβολικής χρήσης, και χαρακτηρίζεται από ένα συνδυασμό πόνου, διάχυτου ή τοπικού οιδήματος και μειωμένης απόδοσης.
Υπάρχουν ορισμένα σημεία γύρω από το πόδι όπου μπορεί να εμφανιστούν τενοντοπάθειες: στην πλάγια πλευρά του αστραγάλου εμφανίζεται η περονιαία τενοντοπάθεια και γύρω από τη φτέρνα αχίλλειος τενοντοπάθεια. Τα συμπτώματα περιγράφονται ως σταδιακή εμφάνιση πόνου κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, ο οποίος μπορεί να γίνει πιο συχνός και να αρχίσει να αποτελεί πρόβλημα στις καθημερινές δραστηριότητες. Ο ίδιος ο τένοντας μπορεί να είναι επώδυνος στο άγγιγμα και τα συμπτώματα είναι συχνά χειρότερα τα πρωινά ή μετά από περιόδους καθισιού.
Αιτίες: Ο τένοντας είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που προκαλούν το πρόβλημα: Τα αίτια διαφέρουν ανάλογα με τη θέση της τενοντοπάθειας, αλλά έχουν να κάνουν κυρίως με αλλαγές είτε στην ένταση της προπόνησης είτε στην επιφάνεια τρεξίματος.
Πώς να την αντιμετωπίσετε: Είναι πάντα καλύτερο να ζητάτε ιατρική συμβουλή, ωστόσο η θεραπεία θα περιστρέφεται γύρω από τον πάσχοντα τένοντα. Είναι προτιμότερο να αποφεύγετε απαιτητικές και επώδυνες δραστηριότητες και να διασφαλίζετε ότι η επιστροφή σας στη δραστηριότητα είναι σταδιακή.
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News
