Γιατί καταναλώνουμε περισσότερα λιπαρά το καλοκαίρι χωρίς να το ξέρουμε;

Η κατανάλωση λιπαρών στο σύγχρονο δυτικού τύπου διαιτολόγιο που ακολουθεί η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού, έχει προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, καθώς τα λιπαρά της διατροφής έχουν σχετιστεί με διάφορα προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η υπέρταση, ο Σακχαρώδης Διαβήτης, οι διάφορες μορφές καρκίνου κ.α.

Επίσης, είναι γνωστό ότι η σύγχρονη επιστημονική γνώση έχει αλλάξει κάποια από τα δεδομένα στο συγκεκριμένο πεδίο και έτσι σήμερα τα λιπαρά δεν θεωρούνται όλα επικίνδυνα, αλλά ορισμένα είναι μάλιστα απαραίτητα ή και ευεργετικά για την ανθρώπινη υγεία.

Λιπαρά ως μέρος της διατροφής

Τα λιπαρά αποτελούν βασικό μέρος της διατροφής (30-35% του συνόλου των θερμίδων στη Μεσογειακή διατροφή), παρέχουν ενέργεια (9 θερμίδες ανά γραμμάριο), γεύση και περιέχουν τα απαραίτητα λιπαρά οξέα και τις λιποδιαλυτές βιταμίνες Α, D, και Ε. Επίσης, βοηθούν στην απορρόφηση μετάλλων όπως το ασβέστιο και ο φωσφόρος. Ανάλογα με τη χημική τους δομή τα λιπαρά διακρίνονται σε τρεις κύριες κατηγορίες: στα κορεσμένα, στα μονοακόρεστα και τα πολυακόρεστα.

Λιπαρά και διατροφή: Πότε είναι απαραίτητα και πότε γίνονται επικίνδυνα

Κορεσμένα λιπαρά οξέα

Τα κορεσμένα λιπαρά οξέα (στέρεα σε θερμοκρασία δωματίου) αποτελούν το βασικό διατροφικό παράγοντα που αυξάνει τα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης και της LDL-χοληστερόλης (κακή χοληστερόλη).

Πού τα συναντάμε;

Τα συναντάμε κυρίως σε κόκκινα κρέατα (μοσχάρι, χοιρινό, αρνί, κατσίκι, προβατίνα), σάλτσες, πλήρες γάλα και γιαούρτι, τυριά, μαργαρίνες, αλλαντικά, φοινικέλαιο και επεξεργασμένες τροφές (παγωτά, σοκολάτα, μπισκότα, πίτες κ.α).

Με τι σχετίζεται η αυξημένη πρόσληψή τους;

Η επίδραση της πρόσληψης των κορεσμένων λιπών έχει μελετηθεί εκτενώς τις τελευταίες δεκαετίες. Έρευνες έχουν δείξει ότι αυξημένη πρόσληψή τους σχετίζεται με τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας και εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και άλλων καρδιαγγειακών νοσημάτων, με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού, προστάτη, ενδομητρίου και παχέως εντέρου, με την ανάπτυξη Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης και άλλων εκφυλιστικών ασθενειών.

Τι συστήνεται;

Συστήνεται η καθημερινή τους κατανάλωση να μην ξεπερνά το 7% του συνόλου των θερμίδων. Τους καλοκαιρινούς μήνες, κορεσμένα λιπαρά συναντούμε στα παγωτά, σουβλάκια, πίτσες, κρέπες, βάφλες, τηγανητά φαγητά κ.α. Παρατηρείται αυξημένη πρόσληψη αυτών των τροφίμων, κυρίως στις διακοπές.

Μονοακόρεστα λιπαρά οξέα

Αντιθέτως, έμφαση θα πρέπει να δώσουμε στην πρόσληψη μονοακόρεστων λιπαρών οξέων (υγρά σε θερμοκρασία δωματίου), τα οποία αν αντικαταστήσουν τα κορεσμένα λιπαρά στη διατροφή μας επιφέρουν βελτίωση στην LDL-χοληστερόλη, χωρίς όμως να επηρεάζουν σημαντικά τα τριγλυκερίδια και την HDL-χοληστερόλη (καλή χοληστερόλη).

Με τι σχετίζονται;

Η πρόσληψη υψηλών ποσοτήτων μονοακόρεστων λιπαρών (κυρίως από το ελαιόλαδο) έχει σχετιστεί με μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων διότι το ελαιόλαδο περιέχει υψηλά ποσά αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως φαινόλες και βιταμίνη Ε, οι οποίες προστατεύουν την οξείδωση της LDL-χοληστερόλης (η οξειδωμένη μορφή είναι αθηρογόνος). Επιπρόσθετα, τα λιπαρά αυτής της κατηγορίας εκτός από την αντιθρομβωτική και αντιαθηρογόνο δράση τους, δρουν προστατευτικά και απέναντι στον καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Πρόσφατα ερευνητικές μελέτες έδειξαν ότι το ελαιόλαδο έχει και αντιυπερτασικές ιδιότητες ενώ διαθέτει και αντιμικροβιακή δράση στο γαστρεντερικό σωλήνα.

Τι συστήνεται;

Για τα παραπάνω συνίσταται η πρόσληψη λιπών στη διατροφή μας να προέρχεται κυρίως από μονοακόρεστα λιπαρά, δηλαδή να αντιστοιχούν περίπου στο 20% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης. Συνεπώς, τους καλοκαιρινούς μήνες συστήνεται η κατανάλωση ελαιόλάδου στις σαλάτες, στο φαγητό, στο τηγάνισμα των ψαριών, λαχανικών και πατατών.

Πολυακόρεστα λιπαρά οξέα

Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα διακρίνονται σε ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα. Ο συνιστώμενος στόχος για την κατανάλωση πολυακόρεστων λιπαρών είναι έως 10% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας. Τα ω-6 λιπαρά οξέα απαντώνται στο αραβοσιτέλαιο, το σογιέλαιο, το ηλιέλαιο και το καρδαμέλαιο. Όλα αυτά τα έλαια στερούνται των ευεργετικών ιδιοτήτων του ελαιολάδου και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να θεωρούνται τόσο απαραίτητο στοιχείο της διατροφής μας όσο το αγνό παρθένο ελαιόλαδο, ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ω-3 λιπαρά οξέα

Τα ω-3 λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα αφού είναι οξέα που δεν τα συνθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός. Αποτελούν πρόδρομες ουσίες των εικοσανοειδών (προσταγλαδίνες, προστακυκλίνες) που έχουν ορμονική δράση, είναι απαραίτητα για τη δομή των κυτταρικών μεμβρανών π.χ. δόμηση νευρικού ιστού, αμφιβληστροειδούς, συμμετέχουν στο μεταβολισμό της χοληστερόλης, μειώνουν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων και αυξάνουν τα επίπεδα της HDL-χοληστερόλης, ενώ δε φαίνεται να επηρεάζουν σημαντικά τα επίπεδα της LDL-χοληστερόλης.

Βασικές πηγές ω-3

Οι βασικές πηγές των ω-3 λιπαρών οξέων είναι τα λιπαρά ψάρια (σκουμπρί, σαρδέλες, κολιός, τόνος, σολομός, γαύρος), τα θαλασσινά (οστρακοειδή και μαλάκια), οι ξηροί καρποί (καρύδια, αμύγδαλα, φιστίκια), το αυγό, η αντράκλα, το θαλάσσιο πλαγκτόν, το λιναρέλαιο και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Όλα τα παραπάνω τρόφιμα μπορεί κάποιος να τα βρει σε αφθονία το καλοκαίρι, οπότε θα πρέπει να επιλέγονται από τους καταναλωτές.

Ευεργητικές δράσεις

Η Αμερικάνικη Καρδιολογική Ένωση επισημαίνει ότι η κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων προστατεύει την καρδιά βελτιώνοντας το λιπιδαιμικό προφίλ, μειώνοντας τη θρόμβωση του αίματος, ελαττώνοντας την πιθανότητα εμφάνισης ξαφνικού θανάτου και μειώνοντας τη συχνότητα καρδιακής αρρυθμίας. Επίσης, δύο εκπρόσωποι των ω-3 λιπαρών οξέων, το εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA) και το δωκοσαεξανοϊκό οξύ (DHA), έχει βρεθεί μέσα από έρευνες ότι βοηθούν στην πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2.

Τα ω-3 λιπαρά οξέα έχουν ιδιαίτερα ευεργετικές επιδράσεις και στην υπέρταση που παρουσιάζουν τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα. Αποτελέσματα άλλων επιστημονικών ερευνών προτείνουν ότι η κατανάλωση 42 γραμ. ξηρών καρπών (πλούσια σε ω-3 λιπαρά) ημερησίως, σαν μέρος μιας δίαιτας χαμηλής σε χοληστερόλη και κορεσμένα λίπη μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Επίσης, έχει βρεθεί ότι τα ω3 λιπαρά οξέα προστατεύουν τα μάτια και γενικά την όραση των διαβητικών, οι οποίοι συχνά παρουσιάζουν πρόβλημα με την όρασή τους λόγω της νόσου. Το DHA είναι το πιο διαδεδομένο είδος λίπους στον ιστό του ματιού και συνήθως προσλαμβάνεται σε μεγάλη ποσότητα από τα λιπαρά ψάρια που προαναφέρθηκαν. Ακόμη, τα ω-3 λιπαρά οξέα φαίνεται να έχουν αντικαταθλιπτική δράση και να βοηθούν στην αντιμετώπιση των αρθρίτιδων (π.χ. οστεοαρθρίτιδα) και της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ενώ ενισχύουν και την ικανότητα μάθησης, συγκέντρωσης και μνήμης.

Τι δείχνουν οι έρευνες;

Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση ω3-λιπαρών οξέων στην εγκυμοσύνη σχετίζεται με τον δείκτη νοημοσύνης του νεογνού και μετέπειτα παιδιού. Η Αμερικάνικη Καρδιολογική Εταιρεία στις γενικές διαιτητικές οδηγίες που εξέδωσε ενθαρρύνει το γενικό πληθυσμό να καταναλώνει ψάρι, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, ενώ συστήνει και την καθημερινή λήψη 1 γραμ. ω-3 λιπαρών οξέων.

Συνεπώς, ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες πρέπει να καταναλώνουν οι άνθρωποι ψάρια και ξηρούς καρπούς στις παραπάνω ποσότητες. Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι και το σησαμέλαιο μπορεί να χρησιμοποιείται στη μαγειρική και στις σαλάτες καθώς διαθέτει χαρακτηριστικά των μονοακόρεστων λιπαρών και των ω-3 λιπαρών οξέων.

Υδρογονωμένα λιπαρά οξέα

Μια άλλη κατηγορία λιπών που επηρεάζουν αρνητικά τα επίπεδα της χοληστερόλης είναι τα υδρογονωμένα λιπαρά οξέα (γνωστά και ως trans λιπαρά οξέα). Πιο συγκεκριμένα, αυτά τα λιπαρά αυξάνουν τα επίπεδα της LDL-χοληστερόλης και μειώνουν τα επίπεδα της HDL-χοληστερόλης. Τα trans λιπαρά οξέα προέρχονται κυρίως από τη θερμική επεξεργασία ελαίων και ζωικού βουτύρου, με μια χημική διεργασία που ονομάζεται υδρογόνωση.

Από πού τα προσλαμβάνουμε;

Έτσι, συνήθως τα προσλαμβάνουμε από έτοιμα αρτοσκευάσματα (μπισκότα, ντόνατς κ.α.), παγωτά και από τηγανητά τρόφιμα (πατάτες ή τηγανητό κοτόπουλο κ.α.). Η χημική βιομηχανία έχει απαλλάξει τις μαλακές μαργαρίνες από την ύπαρξη υδρογονωμένων λιπών, κάτι που συνήθως αναφέρεται και στη συσκευασία των προϊόντων. Συνεπώς, το καλοκαίρι οι άνθρωποι μπορούν να καταναλώνουν φυτικές μαργαρίνες στις διακοπές τους και οφείλουν να αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο την κατανάλωση των προαναφερόμενων τροφίμων.

Χοληστερόλη

Στους ανθρώπους η χοληστερόλη που προσλαμβάνουν από τις τροφές επηρεάζει τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, ωστόσο η επίδραση αυτή δεν είναι τόσο σημαντική όσο αρχικά είχε εκτιμηθεί από τους επιστήμονες ύστερα από έρευνες σε πειραματόζωα. Μια διατροφή υψηλή σε χοληστερόλη αυξάνει τα επίπεδά της στο αίμα, αλλά η επίδραση αυτή ποικίλλει σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Πρόσφατα, έρευνες έδειξαν ότι η διατροφική χοληστερόλη αυξάνει το λόγο της ολικής προς την HDL-χοληστερόλη (αθηρωματικός δείκτης), επιδρώντας αρνητικά στο συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ.

Τι να καταναλώνεται με μέτρο;

Τα τρόφιμα που περιέχουν υψηλές ποσότητες χοληστερόλης και πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο είναι ο κρόκος αυγού, τα ζωικά λίπη (π.χ. βούτυρο), τα κόκκινα κρέατα, τα γαλακτοκομικά πλήρη σε λιπαρά, τα τυριά, τα θαλασσινά και τρόφιμα που παρασκευάζονται από τα παραπάνω, κυρίως είδη ζαχαροπλαστικής και αρτοσκευάσματα.

Η σύσταση για την πρόσληψη χοληστερόλης από τη διατροφή είναι κάτω των 200 mg την ημέρα. Αυτή η σύσταση πρέπει να τηρείται και τους καλοκαιρινούς μήνες που υπάρχει η χαλάρωση των διακοπών, ενώ καλή λύση για τις διακοπές αποτελούν και ορισμένα ροφήματα που περιέχουν φυτοστερόλες (λειτουργικά τρόφιμα).

Μεσογειακή διατροφή: Για 4η χρονιά σερί πρώτη στην κατάταξη με τις καλύτερες δίαιτες

Τι προτείνεται από τη Μεσογειακή διατροφή;

Σύμφωνα με τη Μεσογειακή διατροφή, το λίπος δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην καθημερινή διατροφή ενός ατόμου με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Εξαίρεση αποτελούν ωστόσο τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα. Σε αυτό που οφείλουμε να δώσουμε έμφαση είναι κυρίως η ποιότητα του λίπους. Έτσι, θα πρέπει να αποφεύγονται τα κορεσμένα και trans λιπαρά οξέα, ενώ το άτομο θα πρέπει να ενθαρρύνεται να προσλαμβάνει κυρίως μονοακόρεστα και ω-3 λιπαρά οξέα.

Ο λόγος ω-6/ω-3 θα πρέπει να είναι 4/1 και όχι 10/1, όπως συμβαίνει σήμερα στις χώρες του Δυτικού κόσμου

Μία σύσταση που πρέπει να δοθεί στους καταναλωτές είναι να διαβάζουν τις ετικέτες τροφίμων προσεχτικά ώστε να αποφεύγουν τα κακής ποιότητας λιπαρά και να επιλέγουν αυτά που θα τους θωρακίσουν την υγεία. Όλα αυτά θα πρέπει να ακολουθούνται και το καλοκαίρι στις διακοπές όσο μπορούμε περισσότερο.

Θα πρέπει να θυμάστε ότι το φαγητό είναι μια απόλαυση και ευχάριστη απασχόληση, από το οποίο δεν θα πρέπει να λείπουν και τα λιπαρά. Το μέτρο στην ποσότητά τους και η σωστή ποιότητά τους θα κάνει τη διαφορά, ακόμη και την καλοκαιρινή περίοδο…

Διαβάστε επίσης: Τα υγιεινά λιπαρά είναι απαραίτητα για όσους τρέχουν

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Previous ArticleNext Article

Η διατροφή του δρομέα

Ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να πλύνετε τα ρούχα της προπόνησης;

Γράφει η Χριστιάνα Αμπατζή (Διατροφολόγος – Διαιτολόγος, Λέσβος)

Για τον δρομέα, το φαγητό του είναι κάτι περισσότερο από απλή διατροφή, είναι καύσιμο. Ένας δρομέας πρέπει να ξέρει πώς να ταΐσει το σώμα του πριν , κατά τη διάρκεια και μετά το τρέξιμο , έτσι ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται.

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας πως τα τρόφιμα λειτουργούν ως καύσιμο  για το δρομέα. Σε κυτταρικό επίπεδο , οι μύες χρησιμοποιούν δύο βασικές πηγές , τη γλυκόζη και τα λίπη, τα οποία προέρχονται από τη διατροφή και τις αποθήκες ενέργειας τους σώματος.

Πάμε να δούμε τι συμβαίνει με τους υδατάνθρακες 

Οι υδατάνθρακες διασπόνται σε γλυκόζη , η οποία παρέχει άμεσα ενέργεια στο κύτταρο. Η γλυκόζη που περισσεύει , αποθηκεύεται ως γλυκογόνο στους μύες και στο ήπαρ. Στη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα το σώμα αρχικά χρησιμοποιεί τη γλυκόζη του αίματος και καθώς τα επίπεδα πέφτουν στρέφεται στο αποθηκευμένο γλυκογόνο.

Οι διατροφή του δρομέα λοιπόν, πρέπει να αποτελείται κατά 55-60% από υδατάνθρακες. Για παράδειγμα, ένας δρομέας που τρέχει 40 χιλιόμετρα την εβδομάδα, χρειάζεται περίπου 4,5γραμμάρια υδατάνθρακα για κάθε κιλό σωματικού βάρους.

Ποιες τροφές είναι κατάλληλες πριν το τρέξιμο και τι μας προσφέρουν

Πριν τον αγώνα 

Πριν από έναν αγώνα λοιπόν, τι πρέπει να φάει ένας δρομέας;

Εύπεπτες και γρήγορες πηγές υδατάνθρακα για ενέργεια, όπως φρούτα, μέλι και ενεργειακά ποτά. Δε θέλουμε σύνθετους υδατάνθρακες γιατί δεν είναι άμεσα απορροφήσιμα.

Πάμε να δούμε τα λίπη τώρα 

Τα λίπη αποτελούν την άλλη πρώτη ύλη που τροφοδοτεί τους μύες , και χρησιμοποιούνται για μεγάλες διαδρομές. Το διαιτητικό λίπος πρέπει να διασπαστεί σε λιπαρά οξέα για να χρησιμοποιηθεί από το μυ , άρα είναι λιγότερο άμεσα διαθέσιμο από ότι οι υδατάνθρακες (για αυτό λέμε για μεγάλες διαδρομές ). Το σωματικό λίπος από την άλλη, είναι εξαιρετική πηγή καυσίμου για μεγάλες κούρσες , καθώς ακόμα και οι μεγάλοι δρομείς έχουν αρκετό. Αυτό που συμβαίνει στο σώμα ενός δρομέα μεγάλων αποστάσεων είναι πως χρησιμοποιεί περισσότερο λίπος ως ενεργειακό υπόστρωμα. Η πρόσληψη του λίπους θα πρέπει να είναι 20-35% την συνολικής ημερήσιας πρόσληψης.

Πρωτεΐνες στην διατροφή του δρομέα

Οι πρωτεΐνες δεν αποτελούν πηγή καυσίμου για το δρομέα. Ωστόσο, δομούν τους μύες και στη δική μας περίπτωση , αποτελούν μυικό ανασυγκροτητή μετά από μία κούρσα, και αυτό γιατί κατά τη διάρκεια της κούρσας καταστρέφονται μυϊκές ίνες  και η πρωτεΐνη της αναπλάθει.  Η ημερήσια πρόσληψη είναι 10-35% της ημερήσιας. Οι δρομείς, όπως και όλοι οι αθλητές, θα πρέπει να καταναλώσουν την πρωτεΐνη μέσα σε 20 λεπτά μετά την κούρσα , και αυτό γιατί η πρωτεΐνη παρατείνει την έκκριση ινσουλίνης μετά από μία προπόνηση  ενισχύοντας την αποθήκευση γλυκογόνου στους μύες και αποτρέποντας το μυϊκό τραυματισμό.

Υγρά και δρομείς

Ίσως ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την αθλητική απόδοση είναι η ενυδάτωση. Η βέλτιστη απόδοση έρχεται όταν το έχουμε διατήρηση του ισοζυγίου υγρών κατά την άσκηση. Αντίθετα, η υπερβολική κατανάλωση οδηγεί σε υπονατριαιμία , η οποία προκύπτει όταν το σώμα δεν μπορεί να απαλλαγεί από το πλεόνασμα υγρών. 1 ώρα πριν τον αγώνα θα πρέπει να καταναλωθεί 250-500 ml νερό για μικρή κούρσα, ενώ για μεγάλη θα πρέπει να καταναλωθεί 250-500 ml ενεργειακό ποτό με υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες πάλι 1 ώρα πριν. Κατά τη διάρκεια τώρα, κάθε 15-20 λεπτά 100-200 ml νερό ή ενεργειακό ποτό. Τώρα, συνήθως , υπολογίζουμε τις ανάγκες σε υγρά , ελέγχοντας το ρυθμό εφίδρωσης και το σωματικό βάρος πριν και μετά την κούρσα. Θα πρέπει μετά την κούρσα και μέσα στις επόμενες 3 ώρες να αναπληρωθούν 450-700 ml υγρών για κάθε ½  κιλό απώλειας βάρους.

Διατροφή για γυναίκες δρομείς

Αφού , λοιπόν είδαμε τους γενικούς κανόνες, θα πρέπει να τονίσουμε τις ανάγκες όταν πρόκειται για γυναίκα δρομέα. Οι γυναίκες έχουν ειδικές διατροφικές ανάγκες. Με μία κακή διατροφή οδηγούμαστε σε κακή αθλητική απόδοση , κόπωση και σε τραυματισμούς. Ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε γυναίκα θα πρέπει να αποτελείται 50-65% από  σύνθετο υδατάνθρακα, πρωτεΐνη 10-25% και υγιεινά λίπη 20%.

Αυτές οι τροφές πρέπει να βρίσκονται στο ψυγείο κάθε δρομέα

Επίσης, επειδή οι γυναίκες τείνουν να παρουσιάζουν ανεπάρκεια σιδήρου και λόγω της εμμήνου ρύσης  και λόγω της παραπάνω εφίδρωσης , θα πρέπει να καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε αυτό. Επιπλέον, έχουν μεγάλη ανάγκη σε ασβέστιο με συνιστώμενη καθημερινή πρόσληψη 1000 mg. Όσον αφορά τον ψευδάργυρο και το μαγνήσιο , θα πρέπει να υπάρχουν στην καθημερινή διατροφή, καθώς παίζουν σημαντικό ρόλο στη σύνθεση, ανάπτυξη και επιδιόρθωση του μυϊκού ιστού , στη σύνθεση των πρωτεϊνών και το μεταβολισμό των υδατανθράκων. Η πρόσληψη του αλατιού θα πρέπει να ελέγχεται και καλό θα είναι η αποφυγή τροφίμων με πολλή ζάχαρη και ο υπερβολικός καφές.

Τρέξιμο το χειμώνα και διατροφή

Καλό θα είναι, τώρα, να αναφερθούμε και στην περίπτωση που κάνουμε το τρέξιμο μας το χειμώνα. Εκεί , λοιπόν, τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς ο χειμώνας δεν προσφέρει ίδιες ευκαιρίες για πλούσια αθλητική διατροφή. Μία από τις πιο συχνές παγίδες είναι η ανεπαρκής ενυδάτωση. Αυτό οφείλεται στη μείωση του αισθήματος της δίψας λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας. Και επειδή η καλή υδάτωση αποτελεί αναγκαία για μια καλή προπόνηση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμα και το χειμώνα να καταναλώνουμε αρκετά υγρά κατά τη διάρκεια της ημέρας βλέποντας σα δείκτη το χρώμα των ούρων.

Να μην ξεχνάμε πως ο χειμώνας είναι η εποχή που κρυώνουμε. Θα πρέπει λοιπόν να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας όσο καλύτερα γίνεται. Η ενασχόληση με το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων μπορεί να καθιστά τους αθλητές επιρρεπείς σε κρυολόγημα. Καλό θα ήταν , λοιπόν, το γεύμα πριν την άσκηση να περιλαμβάνει υδατάνθρακες , όπως φρούτα και σιτηρά ολικής αλέσεως. Τελειώνοντας , θα πρέπει η διατροφή του να μην είναι ελλιπής σε πρωτεΐνη γιατί μπορεί να συμβάλλει στην εξασθένηση του ανοσοποιητικού. Αυτό συμβαίνει γιατί τα αμινοξέα που υπάρχουν στη διατροφή μας , αποτελούν δομικά συστατικά των παραγόντων του ανοσοποιητικού.

Διαβάστε επίσης: Οι δέκα πιο υγιεινές τροφές που μπορεί να φάει ένας δρομέας

Πηγή: fmh.gr

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Δέκα εξαιρετικά συμπληρώματα διατροφής για όσους αθλούνται

Εάν είστε αθλούμενος που προπονείται σε τακτική βάση, θα μπορούσατε να επωφεληθείτε από την κατανάλωση συμπληρωμάτων διατροφής.

Όπως λέει η ειδική σε θέματα διατροφής, Ρέιτσελ Τζόουνς, η έντονη καθημερινή άσκηση απαιτεί αυξημένη ανάγκη για διάφορα θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες, μέταλλα και υγρά.

«Η διατήρηση της υγείας και της ευεξίας μέσω της σωστής διατροφής θα πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα για τους αθλητές. Τους επιτρέπει να υπομένουν τους φυσικούς στρεσογόνους παράγοντες της άσκησης και να βελτιώνουν την απόδοσή τους ενώ προάγει και την ταχύτερη ανάρρωση», τονίζει η Τζόουνς.

Ακολουθούν 10 κατηγορίες συμπληρωμάτων φυτικών και μη που προτείνει η Τζόουνς σε έναν δραστήριο αθλούμενο ή έναν αθλητή, που προπονείται συστηματικά:

1 Πρωτεΐνη

Η εκγύμναση μυών μέσω επαναλαμβανόμενης κίνησης και κρούσης, εξαντλεί τα αποθέματα ενέργειας και οδηγεί σε διάσπαση ιστών. Η επαρκής πρόσληψη πρωτεΐνης είναι απαραίτητη για την επιδιόρθωση, τη συντήρηση και την ανάπτυξη των μυών. Η συμπλήρωση της δίαιτας με σκόνη πρωτεΐνης μπορεί να βοηθήσει στην εξασφάλιση απαραίτητων αμινοξέων όπως η λευκίνη.

2 Ιχθυέλαιο

Το ιχθυέλαιο περιέχει τα απαραίτητα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, EPA και DHA που υποστηρίζουν τη φυσική αντιφλεγμονώδη διαδικασία του σώματος. Παρέχει επίσης διαιτητική υποστήριξη για την υγεία των αρθρώσεων και θρεπτικά συστατικά για τη διατήρηση ενός υγιούς καρδιαγγειακού συστήματος, τρεις σημαντικοί τομείς στους οποίους πρέπει να επικεντρώνονται οι αθλητές.

3 Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D είναι περισσότερο γνωστή για τον ρόλο της στην υποστήριξη της υγείας των οστών καθώς βοηθάει στη διατήρηση της οστικής πυκνότητας. Επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες με μεγάλη επίδραση, όπως το τρέξιμο σε μεγάλες αποστάσεις, θέτουν τους αθλητές σε κίνδυνο όσον αφορά την υγεία των οστών. Μια νέα έρευνα υποδεικνύει ότι η βιταμίνη D μπορεί επίσης να είναι σημαντική για την υποστήριξη των μαλακών ιστών. Γνωστή ως «βιταμίνη του ήλιου», η βιταμίνη D μπορεί να παραχθεί μέσω του δέρματος από την έκθεση στον ήλιο, τη διατροφή και τα συμπληρώματα.

4 Ηλεκτρολύτες

Η φυσική μας αντίδραση στην αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι ο ιδρώτας. Τα πολλά υγρά και οι ηλεκτρολύτες που χάνονται κατά τη διάρκεια της εκγύμνασης μπορεί να οδηγήσουν σε αφυδάτωση, επηρεάζοντας την απόδοσή μας. Η σωστή ενυδάτωση, μαζί με τα συμπληρώματα ηλεκτρολυτών εξασφαλίζει την αντικατάσταση των μετάλλων, όπως το νάτριο και το κάλιο.

Η μεγάλη παρεξήγηση με τα συμπληρώματα διατροφής

5 Νιτρικά

Φυσικές ουσίες που βρίσκονται στα παντζάρια και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα νιτρικά δρουν ενισχυτικά στη ροή του αίματος και τη ρύθμιση του οξυγόνου στους μυς. Η κατανάλωση νιτρικών με τη μορφή σκόνης πριν από την προπόνηση μπορεί να επιμηκύνει τις αντοχές.

6 Β-Αλανίνη

Η βήτα-αλανίνη είναι ένα αμινοξύ με αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Τα υψηλά επίπεδα μυϊκής καρνοσίνης, μέσω της βήτα-αλανίνης είναι βασικά για τον έλεγχο της κόπωσης.

7 Καφεΐνη

Η καφεΐνη έχει αποδειχθεί ότι υποστηρίζει αυξημένα επίπεδα ενέργειας, καθυστερεί την κόπωση και βελτιώνει τη φυσική αντοχή. Υπάρχει σε πολλά συμπληρώματα και μπορεί να προσληφθεί εν μέσω της προπόνησης, αφού σε βοηθάει να αντέξεις τα πολύωρα προγράμματα.

8 Αντιοξειδωτικά

Η έντονη άσκηση αυξάνει την παραγωγή προκαλεί βλάβη στα μυϊκά κύτταρα, οδηγώντας σε μυϊκό πόνο. Τα αντιοξειδωτικά μπορούν να βοηθήσουν στη διαδικασία αποκατάστασης και να επιταχύνουν τον χρόνο επιστροφής σας στο γυμναστήριο.

9 Κουρκουμάς

Πολύ γνωστό μπαχαρικό, ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες σε πολλές σχολές ιατρικής για λόγους ενίσχυσης της υγείας. Οι ουσίες που εμπεριέχει είναι διάσημες για τις ισχυρές αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες και την ενίσχυση της υγιής λειτουργίας των αρθρώσεων.

10 Προβιοτικά

Τα προβιοτικά είναι τα καλά βακτήρια που χρειάζεται το έντερό σας για να υποστηρίξει την υγιή πέψη. Ρωτήστε οποιονδήποτε δρομέα και θα σας πει πόσο σημαντική είναι η πέψη κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης προπόνησης ή την ημέρα του αγώνα. Η καθημερινή υποστήριξη της υγείας του εντέρου με προβιοτικά μπορεί να βοηθήσει τα πράγματα να κυλάνε ομαλά ενώ τα προβιοτικά βοηθούν επίσης και στην υποστήριξη της υγείας του ανοσοποιητικού.

Διαβάστε επίσης: Οδηγός για τα συμπληρώματα πρωτεΐνης που χρησιμοποιούν οι δρομείς

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

x
Send this to a friend