Το τρέξιμο μπορεί να βελτιώσει την υγεία των αρθρώσεων και των οστών μας

Το γόνατο του δρομέα: Τραυματισμοί, αιτίες και λύσειςPhoto by Victor Freitas on Unsplash

Μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες ατάκες αναφορικά με το τρέξιμο είναι εκείνη που λέει πως «κάνει κακό στις αρθρώσεις». Μια άλλη είναι πως «θα καταστρέψει τα γόνατά σας».

Τα περισσότερα από αυτά τα σχόλια προέρχονται συνήθως από ανθρώπους που δεν τρέχουν. Το τρέξιμο είναι μια φυσική ενέργεια για τον άνθρωπο, ωστόσο πολλοί δρομείς ανησυχούν ότι οι συγκεκριμένες φήμες είναι αληθινές και ότι θα κουτσαίνουν στη μετέπειτα ζωή τους.

Οι έρευνες δεν επιβεβαιώνουν τίποτα από τα παραπάνω. Μια μελέτη που διήρκησε 20 χρόνια από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια διαπίστωσε ότι οι δρομείς που παρατηρήθηκαν από αυτή (και που τώρα είναι κοντά στα 70) έχουν χαμηλότερα ποσοστά αρθρίτιδας σε σχέση με τους μη δρομείς όταν μεγαλώσουν. Επίσης, η συγκεκριμένη μελέτη απέδειξε ότι οι δρομείς έχουν μικρότερο κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας.

Μια άλλη μελέτη που διεξήχθη το 2014 στο Baylor College of Medicine διαπίστωσε ότι το τρέξιμο σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής δεν αυξάνει τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Στην πραγματικότητα, μπορεί ακόμη και να βοηθήσει στην αποτροπή της πάθησης. Η μελέτη εξέτασε πάνω από 2.600 συμμετέχοντες με τους ερευνητές να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι δρομείς είχαν στην πραγματικότητα χαμηλότερο επιπολασμό πόνου στο γόνατο από τους μη δρομείς, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.

«Το τρέξιμο μπορεί να βελτιώσει την υγεία των αρθρώσεων και των οστών μας, ειδικά αν διαχειριζόμαστε σωστά τον όγκο και τη συχνότητα των τρεξίματός μας», λέει ο φυσιοθεραπευτής Στούαρτ Μάλερ από το Kensington Physio & Sports Medicine. «Όταν τρέχουμε, υπάρχει υψηλή πίεση και φορτίο που διαπερνά τις αρθρώσεις και τον οστικό ιστό μας. Αυτό μπορεί να βελτιώσει την οστική πυκνότητα, συμβάλλοντας στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και της οστεοαρθρίτιδας. Το οστό αναδιαμορφώνεται συχνά και προσαρμόζεται στην καταπόνηση που υφίσταται. Το τρέξιμο μπορεί να βοηθήσει την υγεία των αρθρώσεών μας, αρκεί να είμαστε λογικοί όσον αφορά τον όγκο και την ένταση», τονίζει.

Γιατί ωστόσο το τρέξιμο κάνει τα γόνατα να πονάνε; Από όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι το τρέξιμο δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί πόνο στα γόνατα ή στις αρθρώσεις. Ωστόσο, πολλοί είναι οι δρομείς που έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα σε αυτούς τους τομείς. Γιατί συμβαίνει αυτό; «Το σώμα μας έχει σχεδιαστεί για να τρέχει», λέει ο καθηγητής Τζον Μπρούερ, επικεφαλής της Σχολής Αθλητισμού, Υγείας και Εφαρμοσμένων Επιστημών στο Πανεπιστήμιο St Mary’s.

«Στο προϊστορικά μας χρόνια έπρεπε να τρέξουμε για να βρούμε τροφή ή να αποφύγουμε να γίνουμε εμείς τροφή οπότε το τρέξιμο είναι μια φυσική μορφή ανθρώπινης μετακίνησης», προσθέτει. Ωστόσο, στις μέρες μας, το σώμα μας μπορεί να είναι ελαφρώς λιγότερο προδιατεθειμένο να σηκώνεται και να πηγαίνει για τρέξιμο. Έχουμε γίνει πολύ πιο καθιστικοί χάρη στον σύγχρονο τρόπο ζωής, κάτι με τη σειρά του έχει αντίκτυπο στο πόσο έτοιμο και προετοιμασμένο είναι το σώμα μας να τρέξει, συμβάλλοντας ενδεχομένως σε μυϊκή αδυναμία και ανισορροπίες ή κακή στάση του σώματος.

Μπορεί επίσης μερικές φορές να υπερβάλλουμε στο τρέξιμο, ειδικά αν ξεκινήσουμε ένα νέο πρόγραμμα προπόνησης που αυξάνει τον όγκο του τρεξίματος γρήγορα με την πάροδο του χρόνου. Αυτό θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε πόνο, ή ακόμα και σε τραυματισμό. Υπάρχουν μερικές εύκολες λύσεις που βοηθούν στη μείωση των πιθανοτήτων να συμβούν αυτά τα πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, μια καλή προθέρμανση μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στα γόνατά σας, προστατεύοντάς τα.

Οι ασκήσεις δύναμης μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση τυχόν μυϊκών ανισορροπιών και στη βελτίωση της δύναμης του ενός ποδιού. Οι προπονήσεις στον διάδρομο από την άλλη, μπορούν να σας βοηθήσουν αν πρέπει να αυξήσετε γρήγορα τον όγκο του τρεξίματός σας, καθώς προσφέρουν μια πιο μαλακή επιφάνεια που μειώνει τις επιπτώσεις στις αρθρώσεις.

Φυσικά, επενδύοντας σε ένα καλό ζευγάρι παπούτσια τρεξίματος θα βεβαιωθείτε ότι προστατεύετε και τα πόδια σας όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Previous ArticleNext Article

Ιnflammaging: Το άγχος μας γερνάει, αλλά μπορούμε να το… παλέψουμε

Μελέτες επιβεβαιώνουν ότι το άγχος είναι βασικός «ένοχος» για τις ενοχλητικές ρυτίδες στο μέτωπο, το πιο χαλαρό και γηρασμένο δέρμα!

Μικρότερες και μεγαλύτερες ρυτίδες που ξαφνικά βαθαίνουν και πολλαπλασιάζονται. Δέρμα άτονο, θαμπό, κουρασμένο. Αφυδάτωση και χαλάρωση στο πρόσωπο. Ευθύνεται για όλα αυτά τα σημάδια μόνο ο χρόνος; Μην βιαστείτε να απαντήσετε θετικά… Εκτός από τον χρόνο, το άγχος αναδεικνύεται σε σημαντικό παράγοντα γήρανσης.

Inflammaging: Τι είναι και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό

Οι ειδικοί το έχουν αποκωδικοποιήσει: το άγχος συνδέεται με τα επίπεδα της φλεγμονής (inflammation) στον οργανισμό και η φλεγμονή συνδέεται με τη γήρανση (aging). Και παρότι δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για να νικήσουμε το άγχος, η κατανόηση του τρόπου που επιδρά η φλεγμονή στο δέρμα βοηθά να προλάβουμε και να αντιμετωπίσουμε τα πρόωρα σημάδια της γήρανσηςΑναφορικά, όμως, με τη γήρανση, οι ειδικοί καταλήγουν στους τρόπους που το άγχος την φέρνει πρόωρα κοντά μας  το άγχος. Με αυτό ακριβώς το θέμα ασχολήθηκε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Frontier in Cell and Developmental Biology, εστιάζοντας στη σύνδεση ανάμεσα στο στρες και τη γήρανση του δέρματος και αναδεικνύοντας τον σημαντικό ρόλο της φλεγμονής σε αυτήν τη διαδικασία.

«Παρότι η σχέση του άγχους με τη γήρανση του δέρματος μέσω της φλεγμονώδους αντίδρασης είναι γνωστή, κάθε νέα έρευνα μπορεί να φωτίσει διαφορετικές πτυχές αυτής της αλληλεπίδρασης ώστε να φτάσουμε στον καλύτερο έλεγχο της κατάστασης», σχολιάζει η Δρ. Αμαλία Τσιατούρα, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, Επιστημονική Διευθύντρια της Cosmetic Derma Medicine. «Ωστόσο δεν χρειάζεται να αποδεχτούμε απλά ότι το άγχος «γερνάει» το δέρμα και να μείνουμε άπρακτοι. Ως δερματολόγοι, διαθέτουμε την επιστημονική γνώση και τα μέσα για να προλάβουμε τη διαδικασία της γήρανσης και να αντιστρέψουμε τις συνέπειές της στο δέρμα του προσώπου και του σώματος», συμπληρώνει.

3 επιπτώσεις της φλεγμονής στο δέρμα

Αφυδάτωση: Από την ηλικία των 25 περίπου ετών, αρχίζουν να μειώνονται τα φυσικά αποθέματα του υαλουρονικού οξέος στο δέρμα, ενός συστατικού ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας και της ενυδάτωσής του. Η χρόνια φλεγμονή που προκαλείται από στρεσογόνους παράγοντες επιταχύνει αυτήν τη διαδικασία αυξάνοντας την υαλουρονιδάση στον οργανισμό, ένζυμο που διασπά το υαλουρονικό οξύ. Το δέρμα, έτσι, γίνεται ξηρό, αφυδατωμένο και θαμπό, με ανομοιόμορφο χρωματικό τόνο και πιο τραχιά υφή.

Απώλεια ελαστικότητας: Ένα άλλο στοιχείο του δέρματος που επηρεάζει η χρόνια φλεγμονή είναι οι ινοβλάστες, κύτταρα στον συνδετικό ιστό που ευθύνονται για την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης και κάνουν το δέρμα ελαστικό και εύκαμπτο. Η χρόνια φλεγμονή ενεργοποιεί τις μεταλλοπρωτεϊνάσες (MMPs) στο δέρμα, ένζυμα που διασπούν πρωτεΐνες όπως το κολλαγόνο και η ελαστίνη και αναστέλλουν την παραγωγή τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι το δέρμα χάνει τη σφριγηλότητα και την ελαστικότητά του.

Γλυκίωση ή γλυκοζυλίωση: Το δέρμα παίρνει σχήμα και όγκο από τα λιποκύτταρα, τα οποία αφθονούν στη νεότητα αλλά εξαντλούνται φυσικά με το πέρασμα του χρόνου. Οι φλεγμονές, μέσω μια διαδικασίας που ονομάζεται γλυκίωση, αυξάνουν το ρυθμό μείωσης των λιποκυττάρων. Το αποτέλεσμα είναι η αναστροφή του χαρακτηριστικού «τριγώνου της νεότητας», όπου το μέσο τμήμα του προσώπου έχει περισσότερο όγκο από το κάτω. Έτσι το πρόσωπο δείχνει πιο κουρασμένο και «βαρύ», και το δέρμα, μην έχοντας αρκετό λιπώδη ιστό να το υποστηρίζει, χαλαρώνει.

Μπορούμε να νικήσουμε τα σημάδια του άγχους στο πρόσωπο;

«Οι περισσότερες θεραπείες προσώπου στο δερματολογικό ιατρείο προλαμβάνουν και αντιμετωπίζουν τη μείωση του υαλουρονικού οξέος, την απώλεια ελαστικότητας και την απώλεια όγκου», απαντά η Δρ. Αμαλία Τσιατούρα. Και παρότι είναι δύσκολο να νικήσουμε το άγχος στην καθημερινότητα, σήμερα είναι πιο εύκολο να αντιστρέψουμε τα σημάδια του στο πρόσωπο με θεραπείες όπως τα skin boosters, η μεσοθεραπεία και η αυτόλογη μεσοθεραπεία PRP για βαθιά ενυδάτωση, ενεργοποίηση της παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης και βέβαια με τα fillers υαλουρονικού οξέος που επαναφέρουν τον όγκο στα «σωστά» σημεία.

Η αντιστροφή των σημαδιών του inflammaging μπορεί να επιτευχθεί επίσης με μηχανικό τρόπο, με χρήση συσκευών τεχνολογίας αιχμής, όπως είναι το Fractional Laser CO2 και η τεχνολογία υπερήχων Ultrasound RF αλλά και το «στυλό» Dermapen, που με τη δράση τους ανανεώνουν και λειαίνουν ανώδυνα την εξωτερική στιβάδα της επιδερμίδας και ενεργοποιούν την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης στα βαθύτερα στρώματα, ενισχύοντας την ενυδάτωση και τη σφριγηλότητα του δέρματος.

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Γιατί πρέπει να αποφεύγετε τις συσκευασμένες σαλάτες;

Γιατί θα πρέπει να αποφεύγετε τις συσκευασμένες σαλάτες; Photo by Jeffrey Betts on Unsplash

Είναι θρεπτικές, είναι υγιεινές αλλά καλύτερα να τις φτιάχνετε μόνοι σας. Ο λόγος για τις σαλάτες, τις οποίες λόγω χρόνου αποφεύγουμε να φτιάξουμε οι ίδιοι και δεν είναι λίγες οι φορές που τις αγοράζουμε έτοιμες από τα Super Market.

Οι σαλάτες συχνά γίνονται η αιτία για ένα επεισόδιο τροφικής δηλητηρίασης. Όταν μάλιστα η σαλάτα είναι συσκευασμένη, ο κίνδυνος αυξάνεται θεαματικά, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ και πρέπει να τους ακούσουμε και μάλιστα πολύ προσεκτικά.

Σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησαν οι ερευνητές, η συσκευασία στην οποία τοποθετείται η σαλάτα διευκολύνει την ανάπτυξη μικροβίων όπως η σαλμονέλα. Το υγρό περιβάλλον της σακούλας σε συνδυασμό με τα συστατικά που απελευθερώνουν τα κομμένα λαχανικά κάνουν τις συνθήκες ιδανικές για να πολλαπλασιαστούν και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα οι παθογόνοι μικροοργανισμοί.

Ήταν ήδη γνωστό από παλαιότερες έρευνες ότι τα λαχανικά κουβαλούν βακτήρια, ωστόσο η νέα μελέτη επισημαίνει ότι η συσκευασία κάνει τα πράγματα χειρότερα. Οι ερευνητές δήλωσαν σοκαρισμένοι από τον ρυθμό ανάπτυξης των βακτηρίων, σύμφωνα με το BBC, ακόμη κι όταν η συσκευασμένη σαλάτα φυλάσσεται στο ψυγείο.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Applied and Environmental Microbiology, αναφέρει ότι 100 βακτήρια σαλμονέλας αυξάνονται σε 100.000 μέσα σε πέντε ημέρες. «Αυτή η δόση είναι υπεραρκετή για να προκληθεί λοίμωξη» σχολιάζει η Δρ Πρίμροουζ Φρίστοουν από το Τμήμα Κλινικής Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου του Λέστερ.

Η σαλμονέλα φάνηκε να ευδοκιμεί ιδιαίτερα στις συσκευασίες που περιείχαν σπανάκι, ενώ το βακτήριο εσερίχια κόλι αναπτύχθηκε ευκολότερα στη ρόκα.

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;

Η μία λύση και η πιο ριζοσπαστική είναι να προτιμούμε τα φρέσκα άκοπα λαχανικά, τα οποία θα πρέπει να αποθηκεύουμε σε χάρτινες σακούλες μέσα στο ψυγείο μας.

Η δεύτερη είναι ακόμα και όταν αγοράσουμε σαλάτα σε πλαστική ή νάιλον συσκευασία να βλέπουμε την ημερομηνία παραγωγής και αν είναι δυνατόν να την καταναλώνουμε την ίδια μέρα.

Διαβάστε ακόμα: Γιατί τρώω σαλάτες και παχαίνω;

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

x
Send this to a friend