Ο πάλαι ποτέ μεγάλος σταρ του NBA, Ρέι Άλεν έχει σταματήσει το μπάσκετ εδώ και τέσσερα χρόνια. Μπορεί ηλικιακά να μην είναι σε θέση να συνεχίσει τον επαγγελματικό αθλητισμό αλλά το δρομικό κίνημα είναι ό,τι πρέπει για αυτόν. Άλλωστε όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο που σε όλη του τη ζωή έχει μάθει να προπονείται, το να χαλαρώσει είναι αδύνατο.
Μεγάλος στόχος του Ρέι Άλεν είναι σύντομα να είναι σε θέση να λάβει μέρος σε κάποιο Μαραθώνιο και γι’ αυτό προπονείται εντατικά. Ο ίδιος έγραψε ένα προσωπικό κείμενο στο οποίο εξηγεί το πάθος του για το τρέξιμο και τις φιλοδοξίες που έχει μέσα από την ενασχόλησή του με αυτό.
Αναλυτικά, αυτό είναι το κείμενο του Ρέι Άλεν:
Αρχικά, το τρέξιμο ήταν όλη η ουσία της ύπαρξής μου. Για να παίξεις μπάσκετ στο Hillcrest High School όπου βρισκόμουν, το τρέξιμο ήταν υποχρεωτικό. Τρέχαμε 3,1 μίλια κάθε μέρα. Τότε ξεκίνησε πραγματικά η αγάπη μου για το τρέξιμο και συνειδητοποίησα ότι έχω έφεση σε αυτό. Με βοήθησε πολύ στο μπάσκετ, τόσο στις προπονήσεις όσο και κόντρα σε αντιπάλους
Ένας από τους προπονητές μου στο Πανεπιστήμιο, ο Καρλ Χομπς έλεγε για πλάκα πως στη ζωή πρέπει να είσαι έτοιμος για την περίπτωση που ένας άγριος σκύλος σπάσει την αλυσίδα του στη γειτονιά σας και σας πάρει στο κυνήγι. Μπορεί να χρειαστεί να τρέξετε πολύ και αν δεν είστε σε φόρμα ο σκύλος μπορεί να σας κάνει ζημιά. Αυτή είναι η νοοτροπία μου από τότε. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Εκπαιδεύομαι για τη ζωή.
Κάθε πρωί ρίχνω μερικά σουτάκια, σηκώνω μερικά βάρη και τρέχω στον διάδρομο για 10 λεπτά. Αν ζούσα σε μια ζεστή πόλη, θα μπορούσα να τρέξω έξω αλλά αυτό ήταν μόνιμο πρόβλημα καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας μου.
Έκανα πιο πολύ τρέξιμο από οποιονδήποτε παίκτη ήξερα. Πάντα προσπαθούσα να καταλάβω πώς μπορώ να βελτιώσω την προετοιμασία μου. Στο τέλος της χρονιάς, οι αθλητές καταρρέουν και παίρνουν κακές αποφάσεις. Πολλές από αυτές οφείλονται στην κακή προετοιμασία και στο ότι δεν τρώνε σωστά. Το σώμα κάνει λάθος επιλογές χωρίς να το καταλάβεις καν. Πάντα ήθελα να κάνω ότι μπορώ για να περιορίσω αυτά τα λάθη.
Όταν δουλεύω με παιδιά τους το λέω πάντα: το παν είναι να έχετε καλύτερη φυσική κατάσταση από το άτομο που σας μαρκάρει. Αν το έχετε εξασφαλίσει αυτό τότε τα καλάθια θα έρχονται πιο εύκολα, θα κερδίζετε φάουλ με πολύ μεγαλύτερη ευκολία και αυτό είναι ανεξάρτητο από τα προπονητικά συστήματα.
Τα στατιστικά στοιχεία διαμορφώνονται με βάση τη φυσική κατάσταση. Στα play off τα εύκολα καλάθια είναι το μεγαλύτερο ζητούμενο για μια ομάδα και εγώ πάντα επιδίωκα να κερδίζω όσα περισσότερα φάουλ γίνεται για να εκτελώ βολές. Αυτό απαιτεί να είστε σε εξαιρετική φυσική κατάσταση και κατ’ επέκταση να είσαι πιο γρήγορος στα πόδια από τον προσωπικό σου αντίπαλο.
Η μαμά μου και η γυναίκα μου με ενθουσίασαν, επειδή και οι δύο έτρεξαν στον Μαραθώνιο της Βοστώνης. Πάντα τους ενθάρρυνα να τρέχουν. Ο μεγάλος μου στόχος είναι τρέξω και εγώ σε ένα μαραθώνιο. Από τότε που μετακόμισα στη Φλόριντα, δεν χορταίνω να τρέχω σε εξωτερικούς χώρους. Πραγματικά, καθαρίζει το κεφάλι μου. Δεν έχω διανύσει ποτέ πάνω από 14 μίλια την φορά, αλλά προσπαθώ να τρέχω, με συνέπεια, περίπου 3 με 4 μίλια τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα.
Παίρνω τα παιδιά μου μαζί μου όταν τρέχω. Ο 13χρονος γιος μου «με έχει», την τελευταία φορά που τρέξαμε, με διέλυσε. Έχει πολλή δύναμη και αυτό φαίνεται όταν τρέχει τώρα.
Έχω έναν κανόνα: ποτέ δεν σταματώ για να περπατήσω όσο και αν έχω κουραστεί. Θα συνεχίσω μέχρι να μην αντέχω άλλο, θα σφίξω τα δόντια μου και θα παλέψω μέσα μου μέχρι εκεί που δεν πάει.
Πάντα αγαπούσα την ανάγνωση και εξακολουθώ να διαβάζω πολλά βιβλία. Έχω διαβάσει μερικά σχετικά με το τρέξιμο αλλά αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει είναι το «Ultramarathon Man» του Dean Karnazes. Όταν το τελείωσα, έκλεισα το βιβλίο, βγήκα έξω και έτρεξα πέντε μίλια. Αυτό που έκανε ο Dean και το πως ζει τη ζωή του είναι απίστευτο. Έχει να κάνει εντελώς με την επιθυμία. Είχε την επιθυμία να συνεχίσει να βγαίνει έξω και να τρέχει ξανά και ξανά. Με θυμάμαι να σκέφτομαι, αν μπορώ να τρέξω έστω και το μισό από την απόστασή του ή το ένα τέταρτο από αυτό.
Μόλις μεταμορφώσετε τον εαυτό σας, αλλάζετε και τη ζωή άλλων ανθρώπων. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους στη ζωή μου είναι δρομείς τώρα επειδή τρέχω. Ενθαρρύνω όλους όσους γερνούν να τρέχουν. Ναι, ο μεταβολισμός μας επιβραδύνεται όσο μεγαλώνουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιβραδύνετε και εσείς. Υπάρχει πάντα ένας αθλητής μέσα μας.
Διαβάστε ακόμα: Λίγα λόγια για το τρέξιμο από τον μεγάλο Λάρι Μπερντ
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News
