Η «Μέκκα» του Τριάθλου, η Χαβάη, περιμένει να υποδεχθεί τον κορυφαίο Έλληνα πρωταθλητή Τριάθλου & Διάθλου, Γρηγόρη Σουβατζόγλου, για να συμμετάσχει στον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος XTERRA που διεξάγεται στο Μάουι στις 29 Οκτωβρίου 2017.
Το κορυφαίο off-road τρίαθλο του κόσμου συνδυάζει 1,5 χλμ κολύμπι σε ανοιχτή θάλασσα, 32 χλμ ορεινό ποδήλατο και 10,5 χλμ τρέξιμο σε δασικά μονοπάτια και παραλία. Φέτος θα συμμετέχουν 800 αθλητές από 46 χώρες. Tο ethnos.gr και ο δημοσιογράφος Αντώνης Κυρίκος, συνάντησαν τον Γρηγόρη Σουβατζόγλου, που μεταξύ άλλων κατέχει τον τίτλο του 12ου καλύτερου Ευρωπαίου Ironman τριαθλητή για το 2016 και «ξετύλιξε» το κουβάρι της πορείας του από την πρώτη βουτιά μέχρι το νήμα του τερματισμού.
Από ποια ηλικία άρχισες να ασχολείσαι με τον αθλητισμό; Ποια είναι η διαδρομή σου;
Ξεκίνησα 6 ετών με κλασική κολύμβηση. Από τους πρώτους κιόλας αγώνες άρχισε να φαίνεται η αγάπη μου για τον αθλητισμό. Μέχρι τα 15 κατείχα πανελλήνια ρεκόρ και συμμετοχές σε κορυφαίους διεθνείς αγώνες, όπως τις «Ολυμπιακές Ημέρες Νεότητας» στο Παρίσι το 2002. Στη συνέχεια, δοκίμασα την τεχνική κολύμβηση η αλλιώς «μονοπέδιλο». Η δυναμικότητα του αθλήματος, η ταχύτητα που μπορούσες να αναπτύξεις μέσα στο νερό με κέρδισαν αμέσως, με έκαναν να εξελιχθώ περισσότερο και έτσι το 2006 ανέβηκα στην 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών στα 1500μ επιφανείας στο Τορίνο.
Χρειάστηκε να σταματήσω τον πρωταθλητισμό λόγω στρατού, σπουδών και εργασίας. Όχι όμως και τον αθλητισμό. Δοκίμαζα διάφορα σπορ, λίγο πιο extreme, που δεν είχα δυνατότητα να κάνω ως κολυμβητής. Το 2012, τυχαία, συμμετείχα σε έναν αγώνα τριάθλου απόστασης Half Ironman και αυτό ήταν! Επέστρεψα στον πρωταθλητισμό, με ένα καινούριο άθλημα.
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το τρίαθλο;
Εργαζόμουν ως ναυαγοσώστης στην πλαζ του Αλίμου και φρόντιζα να έχω καλή φυσική κατάσταση. Κολυμπούσα «από κούνια» όπως λέμε, χρησιμοποιούσα καθημερινά το ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς ενώ έτρεχα και γυμναζόμουν για να είμαι σε θέση να αντιμετωπίσω οποιοδήποτε περιστατικό. Τότε ήταν που ο καλός μου φίλος, Χριστόφορος Λαγός, πρωταθλητής Νέων στο τρίαθλο τότε, με προέτρεψε να συμμετέχουμε σε έναν αγώνα και έτσι ξεκίνησαν όλα.
Τι πλεονέκτημα έχει ένας τριαθλητής που προέρχεται από την κολύμβηση;
Σίγουρα έχει αρκετά μεγάλο πλεονέκτημα καθώς το κολύμπι είναι το πιο τεχνικό από τα 3 σκέλη του τριάθλου και χρειάζεται περισσότερο καιρό να το μάθει κανείς. Επίσης είναι αυτό με το οποίο ξεκινάει ο αγώνας, οπότε επηρεάζει ψυχολογικά τον αθλητή, ο οποίος βρίσκεται μπροστά στον αγώνα και δεν «κυνηγάει» τους υπόλοιπους από την αρχή.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο σημείο σε έναν αγώνα τριάθλου;
Για τον καθένα είναι διαφορετικό αλλά κυρίως είναι αυτό που έχει προετοιμαστεί λιγότερο. Μπορεί να είναι ένα από τα τρία αθλήματα, οι ενδιάμεσες αλλαγές, η αντοχή, η ταχύτητα, η οικονομία στην ενέργεια και ο σωστός καταμερισμός της. Εξαρτάται κάθε φορά από τον αθλητή και από τον αγώνα που συμμετέχει.
Τι περιλαμβάνει η προπόνηση και η προετοιμασία σου;
Καθημερινά κάνω 2 η 3 προπονήσεις. Συνήθως το πρωί πριν τη δουλειά κολυμπάω και μετά έχω ποδήλατο ή τρέξιμο ή συνδυασμό. Κάποιες μέρες κάνω ενδυνάμωση ή φυσικοθεραπεία. Ανάλογα πάλι τον αγώνα στόχο, προπονούμαι σε διαφορετικές εντάσεις. Ο Νίκος Σπυριδαντωνάκης με καθοδηγεί από τα πρώτα μου βήματα στο τρίαθλο. Είναι κορυφαίος προπονητής στην Ελλάδα, έχουμε άψογη συνεργασία και τον εμπιστεύομαι 100%.
Πώς είναι η τελευταία 5ετία που ασχολείσαι με το Τρίαθλο;
Είναι συναρπαστική, ανακαλύπτω συνεχώς καινούριες δυνατότητες και όρια, αποκτώ νέες εμπειρίες, βελτιώνομαι σαν αθλητές αλλά και σαν προσωπικότητα, όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα. Μέχρι στιγμής μετράμε έξι νίκες σε πρωταθλήματα Ελλάδος σε τρίαθλο, δίαθλο και Cross Triathlon, συμμετοχές σε Διεθνείς αγώνες, Παγκόσμια, Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα Ironman και ITU (Παγκόσμια Ομοσπονδία Τριάθλου) με κορυφαία στιγμή τη συμμετοχή μου στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες στο Μπακού το 2015, εκπροσωπώντας την Ελλάδα.
Ποιο είναι το πρόγραμμά σου μέχρι το τέλος της χρονιάς;
Σε λίγες μέρες θα αγωνιστώ στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Middle Distance Triathlon στην Δανία ενώ ο μεγάλος μου στόχος είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Xterra, τον Οκτώβριο στη Χαβάη. Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που κατάφερα να εξασφαλίσω αυτή την πρόκριση καθώς πρόκειται για το κορυφαίο γεγονός στον πλανήτη, που συγκεντρώνει τους καλύτερους τριαθλητές
Ποιες θυσίες κάνει ένας αθλητής στην καθημερινή του ζωή;
Εδώ χρειάζεται να προσδιορίσουμε για τον καθένα τι σημαίνει «θυσίες». Για παράδειγμα για μένα, το να βγω για ποτό κάπου που καπνίζουν, με εκκωφαντική μουσική που δεν μπορείς να μιλήσεις και σε σπρώχνουν πέρα δώθε, δεν είναι θυσία. Θα ήθελα λίγο περισσότερο χρόνο ξεκούρασης είναι η αλήθεια, αλλά για να μπορώ να προπονούμε καλύτερα. Με σωστό προγραμματισμό όμως τα προλαβαίνουμε όλα.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σημαντική ανάπτυξη των multisports. Ποιες διοργανώσεις ξεχωρίζεις; Υπάρχουν περιθώρια μεγαλύτερης ανάπτυξης;
Όντως υπάρχει ραγδαία ανάπτυξη παγκοσμίως. Την ανάπτυξη αυτή ακολουθεί με πιο αργό ρυθμό και η Ελλάδα. Οι κορυφαίες διοργανώσεις, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες φυσικά, είναι της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Τριάθλου, της Ironman και φυσικά τo XTERRA. Στην Ελλάδα έχει επίσης ανέβει πολύ το οργανωτικό επίπεδο αλλά και ο αριθμός των αγώνων. Είμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε σε μια τόσο όμορφη χώρα και σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πλέον υπάρχει και ένας αγώνας Multisport που μπορούμε να συμμετέχουμε είτε ατομικά είτε σαν ομάδα με τους φίλους και την παρέα μας.
Πως είναι να είσαι ένας Ironman με διεθνείς διακρίσεις;
O τερματισμός και μόνο ενός τόσο μεγάλου αγώνα είναι επίτευγμα. Πέρσι, στην πρώτη μου ουσιαστικά συμμετοχή σε αγώνα μεγάλης απόστασης κατάφερα να τερματίσω 12ος στην Ευρώπη, με έναν πολύ καλό χρόνο. Το γεγονός αυτό μου έδωσε περισσότερο κίνητρο, δύναμη, ενέργεια και πολύ όρεξη για δουλειά. Νοιώθω ευγνώμων που μπορώ και κάνω αυτό που αγαπώ. Ο στόχος που έχω επιλέξει και η κατεύθυνση πάνω στην οποία κινούμε είναι κάθε φορά να φέρνω καλύτερα αποτελέσματα.
Πάμε «μια βόλτα στη Χαβάη»… κυριολεκτικά!!! Είναι κορυφαία στιγμή για έναν τριαθλητή η συμμετοχή στον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος;
Θεωρώ μαγικό το γεγονός ότι σε λίγο καιρό θα βρεθώ στη Μέκκα του τριάθλου! Νομίζω αυτό πρέπει να είναι το όνειρο κάθε τριαθλητή, να αγωνιστεί στο μέρος που ουσιαστικά ξεκίνησε το άθλημα. Ανυπομονώ να βρεθώ στον τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος ανάμεσα σε κορυφαίους επαγγελματίες τριαθλητές.
Μέσα από ποια διαδικασία πήρες την πρόκριση και ποιοι στάθηκαν δίπλα σου;
Κέρδισα την πρώτη θέση στο Xterra Greece Championship στην ηλικιακή μου κατηγορία και ήμουν πρώτος από τους έλληνες συμμετέχοντες. Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω δίπλα μου υποστηρικτές για ότι υλικό ή υπηρεσία χρειάστηκα για να το πετύχω αυτό. Το ταξίδι ωστόσο μέχρι το Μάουι είναι κάτι διαφορετικό και εξαιρετικά κοστοβόρο. Προς το παρόν, η κορυφαία εταιρία “Strength and Conditioning Nutrition” που στην Ελλάδα εκπροσωπεί ο Γιώργος Καρούσης, εκτός από την παροχή συμπληρωμάτων που χρειάζομαι σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, έχει καλύψει το κόστος συμμετοχής μου. Ευελπιστώ στη συνέχεια να μπορέσω να εξασφαλίζω και το υπόλοιπο μέρος της οικονομικής υποστήριξης που θα χρειαστεί.
Από την στιγμή της πρόκρισης μέχρι να βρεθείς στη Χαβάη, πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος;
Θα έλεγα ότι είναι αρκετά δύσκολος καθώς το ταξίδι αυτό σίγουρα δεν μπορείς να το κάνεις πολλές φορές. Τώρα που έχω την ευκαιρία, θέλω να πετύχω ότι καλύτερο μπορώ. Για να γίνει αυτό η προετοιμασία μέχρι τον Οκτώβριο απαιτεί προσήλωση, επιμονή και «πόνο». Δεν με φοβίζει τίποτα από αυτά και έχω την πεποίθηση ότι θα τα καταφέρω. Αλλιώς δεν θα έμπαινα καν στην όλη διαδικασία.
Υπάρχει η «μυστική σκέψη» που σου δίνει δύναμη στην κρίσιμη στιγμή του αγώνα; Και τι λες μέσα σου όταν κόβεις το νήμα του τερματισμού;
Όχι δεν έχω κάτι τέτοιο, πιστεύω εμπειρία χρειάζεται και συγκέντρωση για να προσαρμόζεσαι κάθε στιγμή στις συνθήκες του αγώνα, να διατηρείς την ψυχραιμία σου και να διαχειρίζεσαι σωστά τις δυνάμεις σου, με τακτική και στρατηγική.
Έχεις γούρια; Προσεύχεσαι πριν τον αγώνα;
Από μικρός προσεύχομαι και έχω πίστη στο Θεό, όχι μόνο για τον αγώνα. Συνήθως έχω μαζί μου κάποιο σταυρό η φυλαχτό για το «κακό το μάτι» και για ενισχύσεις αν χρειαστεί καλώ την μητέρα μου.
Θα ήθελα να κλείσουμε με μια συμβουλή σε όσους ακόμα το σκέφτονται να βάλουν τον αθλητισμό στη ζωή τους.
Η πρόληψη είναι 10 φορές καλύτερη από τη θεραπεία. Μην περιμένετε να πάθετε κάτι για να ξεκινήσετε να αθλείστε. Ο αθλητισμός είναι υγεία. Νιώθεις καλύτερα και αυτό φαίνεται. Κάντε χάρη στον εαυτό σας και δοκιμάστε αυτό που είχατε στο μυαλό σας. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News
