Τα μέτρα της ΓΓΑ, οι μαζικοί αγώνες, οι αντιδράσεις και η επόμενη μέρα

Ήταν αναμενόμενο, αλλά οι περισσότεροι επιλέγαμε να μη το βλέπουμε. Φυσικά μιλάμε για τα νέα μέτρα της ΓΓΑ αναφορικά με τους μαζικούς αγώνες. Στην ουσία η σεζόν έχει ολοκληρωθεί και ο στόχος είναι πλέον η επόμενη χρονιά.

Προφανώς η ΓΓΑ πήρε μια απόφαση για τους αγώνες δρόμου, εξαιτίας της σοβαρής κατάστασης που βρίσκεται η χώρα. Προφανώς επίσης, οι άνθρωποι της ΓΓΑ πιέστηκαν από τις εξελίξεις και φυσικά από τους πραγματικούς επιστήμονες και λοιμωξιολόγους της χώρας, που βλέπουν ένα… τσουνάμι να έρχεται. Προφανώς και συνυπολόγισαν τις συνέπειες, προφανώς και γι’ αυτούς δεν είναι ευχάριστες, ούτε έχουν κάποιο βίτσιο.

Και προφανώς θεωρούν ότι έχουν να κάνουν με επαγγελματίες που θα κρατήσουν μια υπεύθυνη στάση και δεν θα εφαρμόζουν την τακτική «με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω», ανάλογα με το αν συμφέρουν οι ημερομηνίες.

Η μοναδική μου ένσταση, έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν υπάρχει μέριμνα για τις οικονομικές συνέπειες που έχουν οι αποφάσεις για ομοσπονδίες και επαγγελματίες του χώρου και το κόστος θα κληθεί να το πληρώσει ξανά ο κόσμος.

Κατά τα άλλα, άνθρωποι (ευτυχώς λίγοι) που αποθέωναν την υγειονομική επιτροπή της ΓΓΑ και είχαν κάνει Ευαγγέλιο το υγειονομικό πρωτόκολλο, μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις και τους περιορισμούς στους μαζικούς αγώνες δρόμου, έχουν κάνει όχι απλά κολοτούμπα, αλλά διπλό λουτς, τριπλό άξελ και τετραπλό τόλουπ μαζί.

Και απλώς στη χώρα που ήταν, είναι και παραμένει ένα «μπάχαλο με ήλιο» θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, γιατί δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να τους ελέγξει. «Ποια ΓΓΑ μωρέ τώρα. Και γιατί να μας πιάνουν εμάς αυτά τα μέτρα».

Με την ίδια λογική, θα έπρεπε να είχαν αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο οι ιδιοκτήτες καφετεριών και μπαρ, ξενοδοχείων, καταστημάτων λιανικής πώλησης, ομάδες ποδοσφαίρου, μπάσκετ και άλλων αθλημάτων και άλλοι επαγγελματίες που έχουν πληγεί βάναυσα από την πανδημία και τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί.

Πιστέψτε με, ο καθένας θα μπορούσε να βρει ένα διαφορετικό πλαίσιο και να πείσει αυτούς που θέλουν να πεισθούν, ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να λειτουργείς έτσι. Και να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τους νόμους. Αυτό είναι το πιο εύκολο.

Οι διοργανωτές οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες που πέφτουν και στις δικές στους πλάτες αυτή τη στιγμή και να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο. Χαίρομαι που οι περισσότεροι το πράττουν με αφοσίωση, υπευθυνότητα και χωρίς κορώνες.

Η ευθύνη που έχουν είναι ακόμα μεγαλύτερη, όταν απευθύνονται σε κόσμο που δεν έχει καταλάβει ακόμα τη συμβαίνει. Και υπάρχουν τέτοιοι και μέσα στο δρομικό κίνημα. Ας μην ανάβουν, λοιπόν, τη… φωτιά.

Είδαμε αγώνες που υποτίθεται ότι ακολουθούσαν ένα υγειονομικό πρωτόκολλο, που οι ίδιοι είχαν εκπονήσει, να διεξάγονται με μαζικές εκκινήσεις 200 ατόμων, χωρίς να τρέχει τίποτα. Δεν χρειάζεται να δούμε ξανά τέτοιες εικόνες. Μπορούμε καλύτερα.

Η ΓΓΑ έχει επιβάλει κάποια μέτρα. Ας ακολουθήσουν οι διοργανωτές τα μέτρα και ας γίνουν οι αγώνες που μπορούν να γίνουν. Με 100, με 200, με 500, με 1000 άτομα. Είναι τόσο απλό.

Προσωπικά έχω εμπιστοσύνη στον Γιώργο Μαυρωτά. Ούτε καρεκλοκένταυρος είναι, ούτε παιδί κομματικού σωλήνα. Και τον αθλητισμό τον ξέρει όσο λίγοι.

Ξέρεις κανέναν με… AIDS;

Στη συζήτηση για το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει COVID-19 δεν υπάρχουν πολλά που να μπορείς να πεις. «Δεν ξέρω κανέναν με κορωνοϊό», λέει ο άλλος. Δηλαδή ρε φίλε ξέρεις πολλούς με AIDS και Έμπολα; Τι σημαίνει ότι δεν ξέρεις κανέναν; Ότι δεν υπάρχει; Επειδή δεν έχεις πάει ο ίδιος στο φεγγάρι, πάει να πει ότι η NASA έχει βάλει μια… λάμπα στον ουρανό;

Αν γουστάρετε να ενημερώνεστε από τις «μανούλες του facebook» για την εξέλιξη του COVID-19, τις μάσκες, τα τσιπάκια του Μπιλ του Γκέιτς και για 5G είναι απόλυτο δικαίωμά σας. Αλλά ανεξάρτητα από το τι πιστεύετε, είναι υποχρέωσή σας να προστατεύετε το κοινωνικό σύνολο. Τελεία και παύλα.

Πίσω από όλη αυτή την ιστορία με τον Κορωνοϊό, υπάρχει άγνοια. Άγνοια για κάτι νέο που «χτύπησε» την ανθρωπότητα. Και φυσικά οι επιστήμονες θα κάνουν λάθη. Κακές εκτιμήσεις. Θα αλλάζουν γνώμη, όπως αλλάζουν τα δεδομένα των ερευνών από μέρα σε μέρα. Μιλάμε για κάτι πρωτόγνωρο.

Είναι το ίδιο να τρέχεις μαραθώνιο για πρώτη φορά και το ίδιο να έχεις κάνει καμιά 20αριά; Έχεις την ίδια εμπειρία; Κάνεις την ίδια διαχείριση; Έχει το σώμα σου τις ίδιες αντοχές;

Η επόμενη χρονιά θα είναι σίγουρα καλύτερη. Είτε υπάρχει εμβόλιο, είτε όχι (σ.σ που θα υπάρχει). Γιατί θα έχουμε εμπειρία. Γιατί θα έχουν γίνει νέες ανακαλύψεις. Γιατί δεν θα πηγαίνουμε στα τυφλά και γιατί εμείς οι ίδιοι θα ξέρουμε τι να κάνουμε.

Και οι αγώνες θα επιστρέψουν και ο κόσμος θα γυρίσει σε αυτούς. Ας μην φοβούνται οι διοργανωτές. Αλλά μέχρι τότε, ας το κάνουμε με ασφάλεια και με σεβασμό. Όχι μόνο απέναντι στην ασθένεια, αλλά απέναντι σε όλους. Στους επαγγελματίες που βλέπουν δουλειές να καταρρέουν, στους υπαλλήλους που δουλεύουν υπερωρίες από το σπίτι τους χωρίς να πληρώνονται και σε όλους όσους υποφέρουν όλους αυτούς τους μήνες. Γιατί αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα και οι αυτοματισμοί που ενεργοποίησε η πανδημία και που κάποιοι περίμεναν στη γωνία να εφαρμόσουν.

Η συμμετοχή μας σε έναν αγώνα, δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτή τη ζωή. Βγείτε στο δρόμο, τρέξτε, κάντε ποδήλατο, κολυμπήστε στη θάλασσα. Κάντε προπονήσεις για την υγεία σας. Μιλήστε με φίλους και συναντηθείτε με παρέες. Οι μεγάλοι και οι μικρότεροι αγώνες θα επιστρέψουν, οι διοργανωτές θα είναι εκεί και με το καλό θα τους διοργανώσουν και όλοι μαζί θα βρεθούμε εκεί.

Μέχρι τότε προσέξτε την υγεία σας και σεβαστείτε ο ένας τον άλλο ότι και αν πιστεύετε. Γιατί έχουμε μάχες να δώσουμε όταν βγούμε από το τούνελ…

ΥΓ: Οι «επιστήμονες» ήταν πάντοτε το πρόβλημα της χώρας. Από τις εξέδρες των γηπέδων, μέχρι τα έδρανα της πολιτικής. Και δυστυχώς πάντα βρίσκουν πεδίο δόξης λαμπρόν.

Διαβάστε επίσης: Θα γίνουν αγώνες δρόμου μέσα στο 2020; Όλα τα δεδομένα

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Previous ArticleNext Article

Η εξέλιξη του αθλητισμού από τα παραδοσιακά αθλήματα στα esports

Τα αθλήματα αποτελούσαν ανέκαθεν βασικό μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού. Ξεκινώντας από την αρχαιότητα περισσότερο ως τελετουργίες, μετατράπηκαν σε οργανωμένους αγώνες που παρακολουθούμε ακόμη και σήμερα.

Μάλιστα, καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, ο ορισμός του τι ορίζεται ως άθλημα, συνεχίζει να διευρύνεται, αγκαλιάζοντας όχι μόνο τις σωματικές δραστηριότητες αλλά και τις πνευματικές. Πάμε λοιπόν να δούμε πώς τα αθλήματα εξελίχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου και πώς αρκετές ψυχαγωγικές δραστηριότητες κατάφεραν να αναγνωριστούν επίσημα ως αθλήματα.

Η αρχή των παραδοσιακών αθλημάτων

Τα παραδοσιακά αθλήματα έχουν τις ρίζες αρκετά πίσω στην ιστορία, με τα πρώιμα αθλήματα να εμφανίζονται από τους αρχαίους ακόμη πολιτισμούς, όπου οι φυσικοί αγώνες αποτελούσαν θεμελιώδη πτυχή του πολιτισμού και της κοινωνίας. Από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ελλάδα, οι οποίοι ξεκίνησαν το 776 π.Χ., μέχρι τους σύγχρονους διεθνείς αγώνες, όπως είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA και οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι διοργανώσεις αυτές χαρακτηρίζονται από σωματική αντοχή, δύναμη και δεξιότητα.

Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονταν στην Ολυμπία και αποτελούσαν πολύ περισσότερα από μια επίδειξη αθλητικής ικανότητας. Συγκεκριμένα, τα αγωνίσματα αυτά θεωρούνταν ως θρησκευτική γιορτή, αφιερωμένη προς τιμήν του Δία. Αυτοί οι αγώνες περιλάμβαναν μια ποικιλία αγωνισμάτων, όπως τρέξιμο, πάλη, πυγμαχία και αρματοδρομίες, δίνοντας έμφαση στο ελληνικό ιδεώδες της αρετής, τόσο στο σώμα όσο και στο πνεύμα.

Καθώς οι κοινωνίες εξελίσσονταν, το ίδιο συνέβαινε και με τη φύση και το εύρος των παραδοσιακών αθλημάτων. Κατά τη μεσαιωνική περίοδο παρατηρήθηκε η άνοδος των τουρνουά και των κονταρομαχιών στην Ευρώπη, όπου οι ιππότες επιδείκνυαν τις πολεμικές τους ικανότητες και την ανδρεία τους. Μέχρι τον 19ο αιώνα, πολλά από τα αθλήματα που αναγνωρίζουμε σήμερα άρχισαν να επισημοποιούν τους κανόνες και τις δομές τους, οδηγώντας στη δημιουργία οργανωμένων πρωταθλημάτων και διεθνών διαγωνισμών.

Η εξέλιξη του αθλητισμού στη σύγχρονη μορφή του

Οι σύγχρονες διεθνείς διοργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, αποτελούν το αποκορύφωμα των αθλητικών επιτευγμάτων. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1930, συγκεντρώνει τις καλύτερες εθνικές ποδοσφαιρικές ομάδες του κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια. Ομοίως, οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, που αναβίωσαν το 1896 από τον Pierre de Coubertin, συγκεντρώνουν αθλητές από όλο τον κόσμο για να διαγωνιστούν σε ένα ευρύ φάσμα αθλημάτων, καλλιεργώντας ένα πνεύμα παγκόσμιας ενότητας και συνεργασίας.

Αυτές οι εκδηλώσεις γιορτάζουν την ανθρώπινη φυσική κατάσταση και ενισχύουν το αίσθημα ενότητας και εθνικής υπερηφάνειας. Οι αθλητές προπονούνται σκληρά για να διαπρέψουν σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ο στίβος και η κολύμβηση και το τρέξιμο στον Μαραθώνιο, αφιερώνοντας χρόνια από τη ζωή τους για να τελειοποιήσουν τις ικανότητές τους. Οι επιδόσεις τους όχι μόνο αναδεικνύουν τις ατομικές και ομαδικές τους ικανότητες στην παγκόσμια σκηνή, αλλά και εμπνέουν εκατομμύρια φιλάθλους, προωθώντας τις αξίες της πειθαρχίας, της επιμονής και του αθλητικού πνεύματος.

Η εμφάνιση των ηλεκτρονικών αθλημάτων

Τα τελευταία χρόνια, τα ηλεκτρονικά αθλήματα έχουν αυξηθεί ραγδαία σε δημοτικότητα, σπάζοντας τα όρια μεταξύ των σωματικών αθλημάτων και του πνευματικού ανταγωνισμού. Τα ηλεκτρονικά αθλήματα περιλαμβάνουν ανταγωνιστικά παιχνίδια, όπου παίκτες και ομάδες αναμετρώνται σε video games, όπως το «League of Legends», το «Dota 2» και το «Fortnite». Αυτοί οι διαγωνισμοί απαιτούν γρήγορα αντανακλαστικά, στρατηγική και ομαδικό πνεύμα, όμοια με τα παραδοσιακά αθλήματα. Οι αθλητές των esports προπονούνται επίσης επί ώρες, βελτιώνοντας τις ικανότητές τους, ώστε για να διαγωνιστούν σε τουρνουά που προσελκύουν εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο.

Το πόκερ εξελίσσεται σε ένα από τα δημοφιλέστερα esports

Το πόκερ αποτελεί ένα από τα κορυφαία παιχνίδια με χαρτιά στον κόσμο, το οποίο συνδυάζει το στοιχείο του ανταγωνισμού με τη στρατηγική και τις δεξιότητες. Αν και αρχικά ξεκίνησε ως ένα χόμπι, πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο δημοφιλή και αναγνωρισμένα esports, σε παγκόσμιο επίπεδο. Συγκεκριμένα, η πολυπλοκότητα του παιχνιδιού, η οποία απαιτεί από τους παίκτες να διαβάζουν τους αντιπάλους, να υπολογίζουν τις πιθανότητες και να λαμβάνουν στρατηγικές αποφάσεις υπό πίεση, έχει κατατάξει το poker σε ένα από τα μεγαλύτερα αθλήματα.

Ειδικότερα, από ένα περιστασιακό παιχνίδι στις αίθουσες των καζίνο, το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει εξελιχθεί σε μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη δραστηριότητα, με επαγγελματίες παίκτες και διεθνή τουρνουά να προσελκύουν το ενδιαφέρον εκατομμύρια θεατών. Μάλιστα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την κυκλοφορία σύγχρονων πλατφορμών, οι παίκτες μπορούν πλέον να συμμετέχουν σε κορυφαίες διοργανώσεις poker online, αντί να χρειάζεται να ταξιδεύουν σε άλλες πόλεις και χώρες.

Επιπρόσθετα, η αναγνώριση του πόκερ ως αθλήματος, ενισχύθηκε με την ένταξή του στη Διεθνή Ένωση Αθλημάτων Μυαλού (IMSA), μαζί με παιχνίδια όπως το σκάκι και το μπριτζ. Η αναγνώριση αυτή υπογραμμίζει τις πνευματικές απαιτήσεις του παιχνιδιού και το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού που συνεπάγεται.

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Ενυδάτωση για δρομείς και τριαθλητές: Τα λάθη, τα προβλήματα και οι λύσεις

Γράφει ο Νίκος Καφετζόπουλος*

Κανένας παράγοντας δεν επηρεάζει τόσο άμεσα έναν αθλητή, όσο η ενυδάτωση. Η αθλητική απόδοση μειώνεται δραστικά όταν σημειωθεί απώλεια υγρών της τάξης του 2% του σωματικού βάρους (π.χ. αθλητής των 75 κιλών, να χάσει 1,5 κιλό του βάρους του).

Παρά τη μεγάλη της σημασία, πολύ συχνά υποτιμάται από τους αθλητές, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της άσκησης. Δεν είναι πάντα εφικτό βέβαια να αναπληρωθεί εξ’ ολοκλήρου αυτή η απώλεια, αλλά στόχος είναι να γίνεται η μέγιστη δυνατή αναπλήρωση, ώστε να αποφεύγεται η αφυδάτωση.

Πολλοί αθλητές κάνουν το λάθος να περιμένουν να διψάσουν για να ξεκινήσουν να καταναλώνουν υγρά. Θα πρέπει να γνωρίζουν όμως ότι το αίσθημα της δίψας δεν είναι το πιο ασφαλές «σήμα», για να αντιληφθεί κανείς τα χαμηλά επίπεδα υδάτωσης και την ανάγκη πρόσληψης νερού. Υπάρχει εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα τα χαμηλά επίπεδα υδάτωσης να µην αντικατοπτρίζονται στο αίσθημα της δίψας. Κοινώς, είναι πολύ πιθανό να είναι κανείς αφυδατωμένος και να µη διψάει.

Αφυδάτωση και αθλητική απόδοση

Οι επιπτώσεις της αφυδάτωσης δεν περιορίζονται µόνο στην αναστολή της απόδοσης, αλλά είναι ικανές να προκαλέσουν επικίνδυνες θερμικές βλάβες, όπως η θερμοπληξία. Οι κύριες αιτίες που η αφυδάτωση επηρεάζει την αθλητική απόδοση είναι οι εξής:

  • μείωση του όγκου πλάσματος αίματος
  • μειωμένη επιδερμική ροή αίματος
  • μειωμένη εφίδρωση
  • μειωμένη διασπορά θερμότητας
  • αυξημένη θερμοκρασία πυρήνα
  • αυξημένη χρήση γλυκογόνου

Η αφυδάτωση προκαλεί πτώση του όγκου πλάσματος, μείωση της φλεβικής επιστροφής του αίματος στην καρδιά και τελικά μείωση της πλήρωσης της καρδιάς. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες επιφέρουν μείωση της μέγιστης καρδιακής παροχής και της μέγιστης πρόσληψη οξυγόνου (VO2max) με αποτέλεσμα την κόπωση και την μειωμένη δυνατότητα παραγωγής έργου. Επιπλέον, η αφυδάτωση περιορίζει την ικανότητα του σώματος να μεταφέρει θερμότητα από τους μυς στην επιφάνεια του δέρματος, και τελικά στο περιβάλλον, με αποτέλεσμα την μη ικανοποιητική θερμορύθμιση.

Η διαδικασία της εφίδρωσης και κατά συνέπεια η ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος εξαρτώνται από τα επαρκή επίπεδα υδάτωσης πριν και κατά τη διάρκεια της άσκησης. Τα φυσιολογικά επίπεδα υγρών στο σώμα εξασφαλίζουν σταθερό όγκο αίματος, γεγονός που επιφέρει διπλό όφελος για τον οργανισμό. Αφενός εξασφαλίζεται ο απαιτούμενος ρυθμός εφίδρωσης, αφετέρου η σταθερή αιμάτωση των μυών (μεταφορά οξυγόνου) για την παραγωγή έργου. Όταν οι ανάγκες σε υγρά δεν ικανοποιούνται, προκαλείται μια σειρά θερμικών διαταραχών, όπως:

  • Κράμπες: ακούσιοι μυϊκοί σπασμοί των ενεργών μυών
  • Εξάντληση: ασθενής και γρήγορη καρδιακή συχνότητα, χαμηλή αρτηριακή πίεση, κεφαλαλγία, ζάλη, μειωμένη εφίδρωση
  • Θερμοπληξία: απώλεια θερμορυθμιστικών μηχανισμών, υπερβολική άνοδος της σωµατικής θερμοκρασίας, παύση εφίδρωσης, ξηρό και ζεστό δέρμα, κυκλοφορική καταπληξία, βλάβη κεντρικού νευρικού συστήματος.

Ενυδάτωση και αθλητικά ποτά για τριαθλητές και δρομείς

Συστάσεις για την πρόσληψη υγρών κατά τη διάρκεια της άσκησης

Η βέλτιστη κατάσταση υδάτωσης μπορεί να επιτευχθεί με την κατανάλωση  150-350 ml υγρών σε μεσοδιαστήματα 15-20 λεπτών, αρχίζοντας από την έναρξη της άσκησης. Για αθλητικά γεγονότα μεγάλης έντασης που διαρκούν περισσότερο από μία ώρα συστήνεται η κατανάλωση 600 – 1.200 ml/ ώρα διαλύματος που να περιέχει υδατάνθρακες σε συγκεντρώσεις 4% – 8%.

Όσον αφορά την αναπλήρωση ηλεκτρολυτών (κυρίως νατρίου), αρκετές μελέτες αναφέρουν ότι ακόμα και σε επίπονες, παρατεταμένες δραστηριότητες όπως ο μαραθώνιος, η προσθήκη ηλεκτρολυτών μπορεί να προκαλέσει αντίθετα αποτελέσματα και τελικά την εμφάνιση ηλεκτρολυτικών διαταραχών.

Οι μικρές ποσότητες, όπως αυτές που περιέχονται στα εμπορικά αθλητικά ποτά είναι επαρκείς και δεν φαίνεται να είναι επιζήμιες. Αυτό που πρέπει να κάνει ο αθλητής είναι να αλατίζει επαρκώς το φαγητό του, αφού ένα συνηθισμένο αλατισμένο γεύμα περιέχει 2-3 γραμμάρια νατρίου, ποσότητες επαρκείς για την κάλυψη των απωλειών.

* Ο Νίκος Καφετζόπουλος είναι Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος. Έχει γράψει το βιβλίο “Πρακτικός οδηγός Αθλητικής Διατροφής”. Στο www.nutribase.gr μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη δουλειά του:

Photos: FOTOTrexoume
Πηγή: xterragreece.com

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

x
Send this to a friend