To ρόλο της σωστής διατροφής στην κατάκτηση της κορυφής ανέλυσαν ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Αθήνας και ασημένιος το 2000 στο Σίνδεϊ, στους κρίκους, Δημοσθένης Ταμπάκος και ο δις πρωταθλητής Ευρώπης (1998, 2006) στα 400μ. εμπόδια Περικλής Ιακωβάκης, στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Κανείς από τους δύο δεν είχε την πολυτέλεια ενός διαιτολόγου όταν ήταν εν ενεργεία αθλητές, με τον Ιακωβάκη να επεξηγεί τις αντικειμενικές δυσκολίες για να συμβεί αυτό στο στίβο, αλλά να παραδέχεται πως θα τον είχε βοηθήσει πολύ να αντιμετωπίσει προβλήματα που αντιμετώπιζε με τη διατροφή του στην καθημερινότητά του.
Ταμπάκος: Έτσι έγινα χορτοφάγος
«Ήμουν 17-18 και είχα διαβάσει κάποια βιβλία σχετικά με τη διατροφή. Είπα να κάνω νηστεία για 3 ημέρες και το κράτησα 10-11 χρόνια,» εξήγησε πως έγινε χορτοφάγος ο Ταμπάκος. Στην εκδήλωση με θέμα «Citius, Altius, Fortius. Ο ρόλος της διατροφής στον πρωταθλητισμό» που διοργανώθηκε στο πλαίσιο των δράσεων για την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, στον σημαντικό ρόλο του διαιτολόγου στον πρωταθλητισμό αναφέρθηκε ο καθηγητής Διαιτολογίας-Διατροφής Λάμπρος Συντώσης, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα: «Ο πιο σημαντικός ρόλος του αθλητικού διαιτολόγου είναι να εκπαιδεύσει τον αθλητή να ακολουθήσει τους γνωστούς κλασσικούς, βαρετούς κανόνες της σωστής διατροφής. Η σωστή διατροφή δεν μπορεί να κάνει έναν μέτριο αθλητή πρωταθλητή. Η κακή διατροφή μπορεί να κάνει ένα πρωταθλητή μέτριο αθλητή».
«Δεν έχω κάνει ποτέ συγκεκριμένη διατροφή στην καριέρα μου και στη ζωή μου,» παραδέχτηκε ο Ιακωβάκης και έθεσε υπ΄ όψη των ακροατών τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας αθλητής ατομικού αγωνίσματος να ακολουθήσει ένα διατροφικό πρόγραμμα, όταν αγωνίζεται στο εξωτερικό. «Τρώει στο προπονητικό κέντρο; Εχει βοήθεια για αγορά και μαγείρεμα; Ξέρει να μαγειρεύει; Έχει έξτρα χρόνο και χρήμα; Η προπόνησή του είναι σε κοντινή απόσταση από το σπίτι του; Πάει ταξίδι προετοιμασίας ή αγώνα; Σε μία διοργάνωση που έλαβα μέρος στην Ιαπωνία παραδείγματος χάρη το πρωινό στις 8:30 ήταν φύκια. Αγωνιζόμουν στις 16:00 και δεν υπήρχε άλλο γεύμα στο ξενοδοχείο έως τότε. Πήρα δύο μήλα και τα έφαγα στις 12:00 στο λεωφορείο προς το στάδιο. Πας ένα ταξίδι και ξαφνικά ανατρέπονται όλα. Εκεί χρειάζεται προσαρμοστικότητα,» εξήγησε ο Ιακωβάκης και εν συνεχεία πρόβαλε διαφάνειες με ουρά από αθλητές στα ΜcDonalds, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων μέσα στις εγκαταστάσεις των αθλητών, καθώς η συγκεκριμένη αλυσίδα fast food είναι χορηγός της ΔΟΕ.
Ο Περικλής Ιακωβάκης τόνισε επίσης πως είναι πολύ εύκολο στον χώρο του αθλητισμού να δημιουργηθούν «αστικοί μύθοι» και αφηγήθηκε μία αληθινή ιστορία με έναν αθλητή που έπεισε τους υπόλοιπους πως «η ντομάτα κόβει ταχύτητα», με αποτέλεσμα να μην τρων ντομάτες αθλητές παγκόσμιας κλάσης για διάστημα δύο ετών.
Ο Δημοσθένης Ταμπάκος αναγνώρισε τη σημασία που παίζει ένας διατροφολόγος και ένας ψυχολόγος στην ανέλιξη ενός πρωταθλητή, εξηγώντας πως ο ίδιος λάμβανε συμβουλές από ανθρώπους χωρίς εξειδικευμένη γνώση. «Από τον φυσικοθεραπευτή, έναν φίλο οφθαλμολόγο, έναν γυναικολόγο και έναν νευροχειρουργό,» εξήγησε. «Το μοναδικό συμπλήρωμα διατροφής που έπαιρνα ήταν το Calcivita κι αυτό μόνο 2 φορές την εβδομάδα γιατί μου είπαν πως με περισσότερες δεν μπορεί να την αφομοιώσει ο αθλητισμός,» τόνισε κι εξήγησε ποια ήταν η δική του στάση απέναντι στη διατροφή: «Τροφή δεν είναι μόνο ότι παίρνεις από το στόμα, τροφή είναι ό,τι βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, αγγίζουμε. Είχα συγκεκριμένους στόχους, τα αγωνιστικά αποτελέσματα, να είμαι όσο το πιο καλά προετοιμασμένος. Σε συνάρτηση με το σκεπτικό που είχα για την τροφή, προσπαθούσα να έχω ένα ιδανικό περιβάλλον. Περνούσα ατέλειωτες ώρες μόνος σε ένα δωμάτιο, η ζωή μου ήταν δωμάτιο-γυμναστήριο και ίσως να είχα ένα δίωρο μίας βόλτας για να δω ένα αξιοθέατο μέσα σε μία εβδομάδα. Κάτι που όμως με βοηθούσε».
Ο Δημοσθένης Ταμπάκος θυμήθηκε: «Με είχε εντυπωσιάσει μία ιστορία για την ενέργεια της τροφής: `Ηταν ένας δάσκαλος κι εκεί που ετοίμαζε το ρύζι για τους μαθητές του, κάποιοι κόκκοι ρυζιού έπεσαν στο πάτωμα. Ένας μαθητής πήγε να τους πετάξει κι ο δάσκαλος τον επέπληξε: Μην τους πετάς! Μέσα σε κάθε κόκκο ρυζιού βρίσκεται ο ήλιος, το φεγγάρι, τα αστέρια, τα σύννεφα και οι βροχές`. Με είχε αγγίξει αυτή η ιστορία και αναρωτιόμασταν με τους φίλους μου αν ισχύει η ευγνωμοσύνη στην τροφή, αν περνούσαν άραγε στην τροφή τα συναισθήματα παραδείγματος χάρη αυτού που μάζεψε το ρύζι. Αν ήταν θυμωμένος ή είχε χωρίσει με τη γυναίκα του! Μια φορά που τρώγαμε και είχαν περισσέψει κρέπες και δεν ήθελα να τις πετάξω, μία φίλη με απενοχοποίησε: Μην ανησυχείς πρέπει να φάνε και τα σκουλήκια, μου είπε». Υφίσταται η ευγνωμοσύνη για την τροφή; Πόσο ρόλο παίζουν για την τροφή; Να έχει χωρίσει με τη γυναίκα του, να έχει θυμώσει και όλα αυτά να μεταφερθούν στους κόκους. Μετά από χρόνια, την απάντηση την έλαβα από τον διάσημο Ιάπωνα Δόκτορα Μασάρου Εμότο, ο οποίος με τη χρήση Αναλυτή Μαγνητικού Συντονισμού μελέτησε την κρυστάλλινη μορφή του νερού και αποτύπωσε φωτογραφικά τις αλλαγές που επιφέρουν σε αυτό ποικίλες περιβαλλοντικές και ανθρώπινες επιδράσεις».
Ο Δημοσθένης Ταμπάκος κατέληξε: «Ναι, λοιπόν με ενδιέφερε η διατροφή, έστω κι αν δεν είχα επίσημη συνεργασία με συναδελφό σας, διαιτολόγο, αλλά λάμβανα πληροφορίες. Μέσα από τα πειράματα του Μασάρου Εμότο χάρηκα που είχα μπει σε έναν κοινό τρόπο σκέψης όσο ήμουν ενεργός αθλητής».
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News
