Τρέξιμο: Έτσι θα καταφέρεις να “νικήσεις” την πνευματική κούραση

Προκαλεί βλάβη στα νεφρά των δρομέων ο Μαραθώνιος;

Αν ο άνετος ρυθμός των 6 λεπτών/χλμ. σου φάνηκε σήμερα το πρωί σαν ένας εξαντλητικός ρυθμός των 4 λεπτών/χλμ., το πρόβλημα μπορεί να είναι στον εγκέφαλό σου και όχι στους μύες σου.

Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Medicine & Science in Sport & Exercise, επαγγελματίες δρομείς αντοχής έτρεξαν όσο περισσότερο μπορούσαν, αφού ολοκλήρωσαν μια δραστηριότητα 45 λεπτών στον υπολογιστή που απαιτούσε να πατούν γρήγορα ένα πλήκτρο όταν τους το ζητούσε. Όπως φάνηκε στη συνέχεια, σταμάτησαν νωρίτερα από ό,τι όταν ολοκλήρωσαν την ίδια δοκιμασία τρεξίματος αφού είχαν παρακολουθήσει προηγουμένως ένα ντοκιμαντέρ. Στην αρχή και των δύο δοκιμασιών, οι καρδιακοί τους παλμοί, η κατανάλωση οξυγόνου και τα επίπεδα γαλακτικού οξέος ήταν τα ίδια, κάτι που σημαίνει ότι το σώμα τους δεν είχε επηρεαστεί καθόλου. Αντιθέτως, είχε επηρεαστεί ο εγκέφαλός τους.

“Η πνευματική κόπωση αύξησε την αντιλαμβανόμενη προσπάθειά τους”, κάτι που είναι γνωστό και ως ρυθμός αντιλαμβανόμενης προσπάθειας (RPE) ή αλλιώς πόσο σκληρά ένιωθαν ότι προσπαθούσαν ενώ έτρεχαν, εξηγεί ο Bruno Moreira Silva, PhD, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο στη Βραζιλία, που ήταν επικεφαλής της μελέτης. Για αυτόν τον λόγο, δεν μπορούσαν να τρέξουν εξίσου μακριά.

Η επιστήμη της πνευματικής κόπωσης

Όπως μπορείς να κουραστείς σωματικά μετά από τρέξιμο 16 χιλιομέτρων ή μια γρήγορη προπόνηση HIIT, έτσι μπορείς να κουραστείς και πνευματικά μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά ή μια δύσκολη δραστηριότητα που κράτησε μόλις λίγα λεπτά, σύμφωνα με την Kristy Martin, επίκουρη καθηγήτρια στο University of Canberra Research Institute for Sport and Exercise στην Αυστραλία. Μια δραστηριότητα που προκαλεί πνευματική κόπωση ή πιο απλά, “σου καίει τον εγκέφαλο”, είναι συνήθως “κάτι που θα προτιμούσες να μην το κάνεις, είτε επειδή είναι πραγματικά δύσκολο είτε επειδή είναι τρομερά βαρετό”, λέει η Martin.

Ενώ έχει αποδειχτεί από μελέτες ότι η διανοητική εξάντληση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ικανότητά σου να διατηρείς ένα συγκεκριμένο επίπεδο δύναμης σε ένα ποδήλατο γυμναστικής, να μένεις στην ίδια θέση σε μια ισομετρική άσκηση (όπως σε σανίδα) ή να διατηρείς την ταχύτητά σου σε μια απόσταση κολύμβησης 1.500 μέτρων, υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να επηρεάσει π.χ. ένα σπριντ 20 δευτερολέπτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αντοχή, ή, σύμφωνα με τη Martin, “οποιαδήποτε δραστηριότητα όπου πρέπει να έχεις ρυθμό”, μπορεί να απαιτεί συνειδητή διανοητική προσπάθεια για να αποφασίσεις να συνεχίσεις. “Και επειδή η πνευματική κόπωση αυξάνει την αντίληψη της προσπάθειας, αυτή η απόφαση γίνεται όλο και πιο δύσκολη καθώς συνεχίζεις”, λέει η Martin. Από την άλλη πλευρά, στη διάρκεια ενός σπριντ, έχεις λιγότερο χρόνο να σκεφτείς ή να χάσεις το κίνητρό σου.

Είναι εύκολο να προσδιορίσουμε τα συμπτώματα της διανοητικής εξάντλησης: απώλεια ενέργειας, έλλειψη επιθυμίας να πιεστείς, αλλαγές διάθεσης, καθυστερημένες αντιδράσεις, διάσπαση προσοχής, ακόμα και μειωμένη ακρίβεια. Μια θεωρία περί διανοητικής εξάντλησης που περιέγραψαν η Martin και οι συνάδελφοί της σε μια πρόσφατη ανάλυση αφορά τη συσσώρευση μιας ένωσης που ονομάζεται αδενοσίνη στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την αντιλαμβανόμενη προσπάθεια, την επιμονή στη δραστηριότητα και την επεξεργασία της προσπάθειας έναντι της ανταμοιβής. Ως γνωστόν, η αδενοσίνη παράγεται από την έντονη διανοητική και σωματική προσπάθεια. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι όσο περισσότερη αδενοσίνη έχεις συγκεντρωμένη στον εγκέφαλό σου τόσο πιο δυνατό είναι το σήμα που πρέπει να στείλει ο εγκέφαλος για να συνεχίσεις να κάνεις πεντάλ, να παραμείνεις σε θέση σανίδας ή να κολυμπάς και αυτό κάνει τη δραστηριότητα να φαίνεται πιο δύσκολη. Η αδενοσίνη μπλοκάρει επίσης την απελευθέρωση ντοπαμίνης, της χημικής ουσίας που ρυθμίζει το κίνητρο, επομένως επηρεάζει διπλά τον τρόπο σκέψης σου.

Τα καλά νέα είναι ότι, αν διευκολύνεις τα πράγματα για τον εγκέφαλό σου, το σώμα σου θα μπορεί να έχει τη βέλτιστη απόδοση. Δες τι πρέπει να κάνεις.

1. Περιόρισε τη διανοητική εξάντληση από την αρχή

Αν θέλεις να τα δώσεις όλα στην προπόνησή σου, είναι πολύ σημαντικό να αποφύγεις την πνευματική κόπωση πριν ξεκινήσεις, λέει ο Samuele Marcora, PhD, καθηγητής στο τμήμα βιοϊατρικών και νευροκινητικών επιστημών στο University of Bologna στην Ιταλία. Για να το πετύχεις, προετοιμάσου όσο καλύτερα μπορείς από πριν (διάλεξε την κυκλική προπόνηση, τα ρούχα και την playlist από την προηγούμενη μέρα) και βρες εναλλακτικές για τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, π.χ. αν πατήσεις την αναβολή στο ξυπνητήρι σου ή αν χρειαστεί να μείνεις μέχρι αργά στη δουλειά. Αν μάλιστα έχεις συμπληρώσει επτά έως εννέα ώρες ύπνου, τόσο η προπόνηση όσο και η προετοιμασία θα σου φανούν λιγότερο κουραστικές.

2. Ξεκουράσου πριν από την άσκηση

Μερικές φορές, όταν έχεις π.χ. τη μία σύσκεψη μετά την άλλη όλη μέρα, η πνευματική κόπωση είναι αναπόφευκτη. Δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία σχετικά με την ακριβή διάρκεια της κόπωσης, αλλά η κατάλληλη αποκατάσταση “απαιτεί να αφιερώνεις χρόνο και να αποφεύγεις ό,τι προκαλεί κόπωση”, λέει ο Silva. Η Martin συνιστά τονωτικό ύπνο διάρκειας 20 έως 30 λεπτών, ώστε ο εγκέφαλός σου να μπορέσει να κάνει “επανεκκίνηση”, καθώς και ένα ελαφρύ σνακ πριν από την άσκηση, καθώς ο εγκέφαλος τείνει να συσσωρεύει αδενοσίνη όταν δεν έχεις αρκετή ενέργεια.

3. Πιες ένα φλιτζάνι καφέ

Η καφεΐνη έχει παρόμοια δομή με την αδενοσίνη, επομένως όταν δεσμεύεται με τους υποδοχείς της αδενοσίνης, μπορεί να μπλοκάρει τα αποτελέσματα της ένωσης. Επιπλέον, η καφεΐνη μειώνει τη δραστηριότητα στον προκινητικό και τον κινητικό φλοιό του εγκεφάλου κατά την άσκηση, σύμφωνα με την έρευνα του Marcora, χαμηλώνοντας τον RPE σου εκείνη τη στιγμή. Πιες ένα φλιτζάνι 30 λεπτά περίπου πριν από την άσκησή σου και ίσως καταφέρεις να δουλέψεις πιο σκληρά, για περισσότερη ώρα.

4. Ξεγέλασε το μυαλό σου

Σύμφωνα με έρευνες, μπορείς να μειώσεις την αντιλαμβανόμενη προσπάθειά σου με τη μουσική (όσο πιο σκληρά θέλεις να προπονηθείς τόσο πιο γρήγορος θα πρέπει να είναι ο ρυθμός), με τον εσωτερικό διάλογο (σκέψου στο δεύτερο πρόσωπο, δηλαδή πες “Μπορείς να συνεχίσεις” αντί για “Μπορώ να συνεχίσω”) ή απλώς με ένα χαμόγελο (κάτι που βελτιώνει επίσης την ενέργεια που βάζεις στην προπόνησή σου).

5. Να ξέρεις ότι είναι απλώς μια αίσθηση

Η φωνή μέσα σου που σου λέει ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις ούτε για ένα λεπτό ακόμα είναι απλώς το μυαλό σου, όχι κάποιος μυς ή άρθρωση που σε παρακαλά να σταματήσεις γιατί πονά και δεν μπορεί να συνεχίσει. “Όπως μου έχουν πει αρκετά άτομα, στη σκέψη ότι το όριο είναι αντιληπτικό μπόρεσαν να αυξήσουν τις επιδόσεις τους”, λέει ο Marcora. Αυτή η οπτική μπορεί να αρκεί για να σε βοηθήσει να τα καταφέρεις και εσύ.

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Previous ArticleNext Article

Τρέξιμο και ψυχολογία: “Φάρμακο” τα χιλιόμετρα, αλλά όχι για όλους

Ας το θυμόμαστε: Δεν λύνεται κάθε πρόβλημα με το τρέξιμο

Δεν χωράει αμφιβολία: το τρέξιμο ανεβάζει σε καθοριστικό βαθμό τη διάθεσή μας και πολλές φορές  είναι το μέσο της μετάβασης από μια κακή μέρα σε ένα ευδιάθετο διάστημα.

Μια δρομέας από τις ΗΠΑ, η Έριν Κέλι, έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον, ουσιαστικά βιωματικό κείμενο γύρω από τις ψευδαισθήσεις όσον αφορά τη σύνδεση του τρεξίματος με τα ψυχολογικά προβλήματα, το οποίο και αναδημοσιεύουμε:

“Όταν το αγόρι μου με χώρισε απρόσμενα την άνοιξη του 2016, χρειαζόμουν κάτι δραστικό ώστε να τα φέρω βόλτα με τα συναισθήματά μου. Δήλωσα συμμετοχή στον Μαραθώνιο του Νιου Τζέρσεϊ πιστεύοντας πως η εντατική προετοιμασία που θα ακολουθούσα θα με έκανε να νιώσω καλύτερα και ίσως πως θα κάνει το πρώην αγόρι μου να καταλάβει τι έχασε χωρίζοντάς με. Όμως αντί να νιώσω συναρπαστικά, όταν τερμάτισα τον αγώνα, ένιωθα πιο κενή και μόνη από ποτέ και μια καταθλιπτική διαπίστωση υπήρχε στο κεφάλι μου: το τρέξιμο δεν θα κάνει κανέναν να με αγαπήσει.

Το τρέξιμο ήταν για μένα ένας τρόπος για να διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου. Χαρούμενη ή λυπημένη, με καλή ή με κακή διάθεση, θετική ή απαισιόδοξη, από τότε που έτρεξα τον πρώτο μου Μαραθώνιο, το τρέξιμο ήταν για μένα το κατάλληλο εργαλείο για να αντιμετωπίσω τον κακό συνδυασμό του να είσαι πληγωμένη και να έχεις αβέβαιο μέλλον. Φράσεις όπως «το τρέξιμο είναι φτηνότερο από τις θεραπείες» και «τρέχω γιατί είναι προτιμότερο από το να δέρνω ανθρώπους» κυκλοφορούσαν παντού, από αυτοκολλητάκια στους δρόμους μέχρι memesστο διαδίκτυο και ενίσχυαν την ιδέα ότι το τρέξιμο προσφέρει μια ψυχική σταθερότητα. Ακόμα και τα μεγαλύτερα δρομικά ΜΜΕ δημοσίευσαν πολύ συχνά αποδείξεις αναφορικά με τα πλεονεκτήματα του τρεξίματος έναντι τις ψυχοθεραπείας.

Δεν πρόκειται φυσικά να αμφισβητήσω την δυνατότητα του τρεξίματος να επηρεάζει τη ψυχική μας υγεία. Μελέτες έχουν δείξει πως το τρέξιμο μπορεί να ανεβάσει τη διάθεσή σου, να ρίξει τα επίπεδα του στρες, να σε βοηθήσει να διαχειριστείς το άγχος και να λειτουργεί ως ένα καλό αντικαταθλιπτικό φάρμακο. Είμαι όμως πολύ σκεπτική όσον αφορά το μέγεθος κατά όποιο ισχύουν όλα αυτά. Ίσως η δυσπιστία μου έχει να κάνει με το ότι η σταθερότητα της ψυχικής μου υγεία είναι μια συνθήκη υπερβαίνει το τρέξιμο. Άλλωστε, βλέπω και έναν ψυχοθεραπευτή.

Όπως πάρα πολλοί άνθρωποι, τρέχω επειδή το απολαμβάνω, επειδή μου αρέσει ο ανταγωνισμός και επειδή οι προκλήσεις κάνουν την καρδιά μου να χτυπάει πολύ δυνατά. Όμως τρέχω και επειδή θέλω μέσα από την άσκηση να κρατάω σταθερά τα συναισθηματικά μου επίπεδα. Ψάχνω απαντήσεις που θα με κάνουν να ανεβαίνω ψυχολογικά. Θέλω να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα οι ενδορφίνες μου γιατί διαφορετικά, πολλές φορές νιώθω ένα κενό.

Ανεξάρτητα από το τι σκέψεις κάνω όταν τρέχω, σε κάθε βήμα μου νιώθω ότι τα προβλήματά μου απομακρύνονται. Και όσο πιο μακριά φτάνω τρέχοντας, τόσο πιο μικρές και ανούσιες μοιάζουν οι αρνητικές σκέψεις που είχα το προηγούμενο βράδυ. Όμως αυτή η αίσθηση είναι απλά προσωρινή. Όταν σταματάω να τρέχω και επιστρέφω στο διαμέρισμά μου, αν και νιώθω ψυχολογικά ελαφρύτερη, η καλή διάθεσή μου σχετικοποιείται. Πίνω νερό, κάνω ένα μπάνιο, ντύνομαι και συνεχίζω την ημέρα μου. Και τόσο τα άγχη μου όσο και αρνητικά συναισθήματά μου είναι και πάλι μαζί μου.

Μην με παρεξηγείτε: δεν έχω καμία διάθεση να ισχυριστώ πως δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα μετά από ένα καλό τρέξιμο. Για μένα το τρέξιμο είναι σαν ένα κουμπί που το πατάς και μειώνεται το στρες και φτιάχνει η ψυχολογία. Όμως είναι σίγουρο πως δεν μπορεί να με κάνει να ξεπεράσω τα πιο βαθιά προβλήματά του. Μάλιστα, αυτή η μικρή βοήθεια που μου έδινε το τρέξιμο ήταν για χρόνια ανασταλτικός παράγοντας για να δω έναν ειδικό διότι πίστευα ότι όσο παραπάνω θα αθληθώ τόσο πιο κοντά στη λύση των προβλημάτων μου θα φτάσω.

Όπως μπορείτε εύκολα να μαντέψετε το τρέξιμο δεν με βοήθησε. Όταν κατάλαβα μάλιστα πως δεν ξεμπερδεύω με τα προβλήματά μου το έριξα στο αλκοόλ, επέστρεψα στην προηγούμενη αποτυχημένη σχέση (λάθος μου αλλά του έδωσα άλλη μια ευκαιρία) και τελικά κατέληξα με επίπονο τρόπο στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχουν «γρήγορες λύσεις» για ορισμένα προβλήματα. Η ψυχική μου κατάσταση έπρεπε να αντιμετωπιστεί με μακροπρόθεσμη διάθεση και να με παρακολουθεί ένας ειδικός.

Από τότε μπήκα σε ένα στάδιο να προσπαθώ να εντοπίζω τους βαθύτερους φόβους μου, να καθορίζω το πως νιώθω και να βρίσκω στρατηγικές και μηχανισμούς να συμβιβάζομαι με τα αισθήματά μου με έναν υγιή τρόπο αντί να τα εξορίζω στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Η ατάκα «το τρέξιμο είναι η θεραπεία μου» μπορεί να το λέμε μεταξύ σοβαρού και αστείου αλλά υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο τρόπο που βοηθάει στη ψυχολογία σου ένας ειδικός και στον τρόπο που σε βοηθάει το τρέξιμο. Όπως λέει και ο ειδικός αθλητικής ψυχολογίας Λάγκος Γουάλας: «Σίγουρα το να τρέχεις είναι ένας καλός τρόπος να διαχειρίζεσαι και να μειώνεις το άγχος σου αλλά δεν είναι αυτή η θεραπεία για τις κλινικές περιπτώσεις και δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αληθινή θεραπεία».

Όπως μάλιστα τονίζει: «Το να μιλάς σε έναν ψυχαναλυτή είναι σαν να μιλάς στον εαυτό σου μέσω ενός καθρέφτη, να ανακαλύπτεις ποιος είσαι και να ορίζεις τους προσωπικούς στου στόχους. Δεν έχει να κάνει μόνο με το μειώνεις το στρες και να βελτιώνεις τη διάθεσή σου».

Δεν πιστεύω ότι η ψυχοθεραπεία και το τρέξιμο είναι αντιθετικά πράγματα. Αυτό όμως που πλέον έχω καταλάβει και είμαι βέβαιη είναι ότι το να ζητάς τη βοήθεια ενός ειδικού είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις.

Ο Τζάστιν Χόρνεκερ, ένας προπονητής που είναι υπερασπιστής της χρήσης του τρεξίματος ως προς την καταπολέμηση του άγχους και της κατάθλιψης, συμφωνεί πως οι δρομείς πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όσον αφορά το πως αντιλαμβάνονται τη σύνδεση ανάμεσα στο τρέξιμο και τη ψυχική υγεία.

«Η ψυχική υγεία δεν βελτιώνεται απλά όταν ξεσκάς. Το τρέξιμο μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να διοχετεύσεις την ενέργειά σου, να βγεις από μια κακή κατάσταση και να σου δώσει τρόπο να σκεφτείς αλλά το τρέξιμο από μόνο του δεν χτυπάει τη ρίζα των προβλημάτων σου. Ορισμένοι από εμάς χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή και άλλη μια απλή θεραπεία αλλά σε κάθε περίπτωση το τρέξιμο δεν είναι λύση για τη ψυχική υγεία», λέει ο Χόρνεκερ.

Τα όσα λέει ο Χόρνεκερ δεν θα μπορούσαν να μην επηρεάζονται και από τραγωδίες όπως εκείνη που είχε γίνει στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια τον Ιανουάριο του 2014 όταν ο ΤζόναθανΓκρέι, που ήταν επαγγελματίας δρομέας αυτοκτόνησε καθώς παρά τη φαινομενικά τέλεια ζωή που είχε δεν κατάφερε να νικήσει τη μάχη με την κατάθλιψή του.

Όπως και να έχει πάντως, το να χρησιμοποιείς την άσκηση για να βελτιώσεις τη ψυχολογία σου μπορεί να είναι μια μεγάλη πρόκληση επίσης όπως διαβεβαιώνει ο Τζάστιν Ρος, διακεκριμένος ψυχολόγος και δρομέας. Και αυτό γιατί το τρέξιμο αποτελεί έναν φυσικό μηχανισμό βελτίωσης, μια πραγματικότητα που όλοι ξέρουμε πολύ καλά.

Το τρέξιμο βελτιώνει την επαφή με τον εαυτό μας και την φυσική και ψυχική μας κατάσταση. Μας γεμίζει με θέληση και πειθαρχία. Πρέπει να τρέχουμε για βοηθάμε τη ψυχολογία μας. Το πρόβλημα είναι όταν το τρέξιμο γίνεται η στρατηγική ξεπεράσματος έντονων ψυχολογικών τραυμάτων.

«Ένα πλάνο που βασίζεται στο τρέξιμο είναι ένα πλάνο για να ξεπεράσεις τα προβλήματά σου ή υποσυνείδητα απλά μέσα από το τρέξιμο αγνοείς τα προβλήματά σου ή/και τιμωρείς τον εαυτό σου για κάτι για το οποίο έχεις τύψεις;», λέει ο Ρος, ο οποίος είναι κάθετος πως για τα ψυχολογικά μας προβλήματα πρέπει πρωτίστως να απευθυνόμαστε σε έναν ειδικό.

Να θυμάστε, λοιπόν, πάντα ότι κανείς δεν είναι… λιγότερο δρομέας επειδή δεν βρίσκει αγαλλίαση, αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση στο τέλος κάθε κούρσας και προπόνησης. Υπάρχουν και θέματα που μπορεί ένας άνθρωπος να τα ξεπεράσει με… χιλιόμετρα.

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Farmakas Mountain Running: Στις 4η Ιουνίου τρέχουμε – γνωρίζουμε το όρος των βοτάνων!

Προορισμός Πλατάνι Αργολίδας επί του Φαρμακά με τις επτά κορυφές – Αγώνες ορεινού τρεξίματος 19Κ και 6Κ – 1500μ παιδιών εντός του χωριού 

Ανανεώθηκαν οι διαδρομές επί του όρους των βοτάνων, δλδ του Φαρμακά που χωρίζει τη Ζήρεια από το Αρτεμήσιο. Προστέθηκαν νέα μονοπάτια τα οποία αναδεικνύουν το φυσικό κάλλος της ορεινής περιοχής, κατάφυτης από έλατα, και επιβάλλουν… προκλήσεις στους δρομείς του Farmakas Mountain Running της 4ης Ιουνίου. Το κοινό σημείο εκκίνησης/τερματισμού παραμένει επί της πλατείας του χωριού Πλατάνι (υψόμετρο 473) του δήμουΑργους – Μυκηνών. Γενναία… ανανέωση επιβλήθηκε στον «μεγάλο» αγώνα. Το συνολικό μήκος του ανέρχεται πλέον στα 18850μ. Οι οργανωτές, στελέχη του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου των Απανταχού Πλατανιωτών Αργολίδας, φρόντισαν ώστε η διαδρομή να διαβαίνει από ιστορικά κομβικά σημεία. Ξεχωρίζουντο Χάνι του Βασιλήδημου χώρος ανάπαυσης των ταξιδιωτών από την Αρκαδία προς την πεδινή Βόχα, η Αρχαία οδός Κορίνθου –  Κλεωνών – – Νεμέας – Πλατανίου – Σκοτεινής με κατάληξη τον «πολύμηλο» Ορχομενό, τα απομεινάρια  του Αδριάνειου Υδραγωγείου «μέσο» μεταφοράς νερού από τη λίμνη Στυμφαλία στην Αρχαία Κόρινθο, τα λημέρια των αρχιληστών Λαφαζάνη –  Κίτσιου – Δαρδάνη. τα μονοπάτια προσπέλασης των περιβόητων ανταρτώνΚουβελάκη ή καπετάν Φαρμακά και Βαζαίου, κοκ.Βέβαια οι δρομείς προσεγγίζουν ιερά σημεία όπως το εκκλησάκι της Αγίας Αννας και η βυζαντινή μονή της Παναγίας (ίδρυση 1246). Αντιμετωπίζουν συνολική ανάβαση 984μ έως το υψηλότερο σημείο της διαδρομής επί μιάς από τις επτά κορυφές του όρους. Εκεί στο υψόμετρο των 1372η θέα προς μεγάλο τμήμα της Αργολιδο – Κορινθίας είναι εκπληκτική! Περιορισμένες παρεμβάσεις δέχθηκε η «μικρή» διαδρομή των 6Κ. Κινείται σε χαμηλότερο υψόμετρο. Συνολική ανάβαση 220μ. Εντός του οικισμού εξελίσσεται η διαδρομή των 1500μ, του αγώνα των παιδιών. Το πρόγραμμα

  • Εκκίνηση 19Κ – Ωρα 09:00 επί της πλατείας του χωριού με χρονικό όριο τις 4ω00
  • Εκκίνηση 6Κ – Ωρα 10:00 επί της πλατείας με χρονικό όριο τα 90 λεπτά
  • Εκκίνηση 1500μ – Ώρα 11:00 επί της πλατείας

Εγγραφές εδώ: https://bit.ly/farmakas2023 Κόστος: 19Κ = 15 ευρώ, 6Κ = 8 ευρώ, 1500μ δωρεάν. Παροχές ► ψηφιακή χρονομέτρηση με chίp► αριθμός δρομέα ► αναμνηστικό μετάλλιο ► τροφοδοσία ► φροντίδα ασφάλειας καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα ► άμεση αποστολή e-maίl σε κάθε δρομέα με επίδοση/κατάταξη ► συμμετοχή στο παραδοσιακό γεύμα με το πέρας των αγώνων κάτω από τον ίσκιο των πλατανιών στην πλατεία του χωριού.

Το δρομικό γεγονός πραγματοποιείται εντός του πλαισίου της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (5ηΙουνίου). Στοχεύει στην ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης , την προβολή του σπάνιου φυσικού οικοσυστήματος του όρους των βοτάνων, δλδ του Φαρμακά, στην ανάδειξη της προσπάθειας ανάπτυξης τουΑγροτουρισμού στην περιοχή, των τοπικών προϊόντων και του πνεύματος φιλοξενίας που διακρίνει τα μέλη της τοπικής κοινωνίας. Συν – οργανωτές ανέλαβαν η Περιφερειακη Ενότητα Αργολίδας,  το ΝΠΔΔ Κοινωνική Μέριμνα και Αθλητισμός με την Κοινωφελή Επιχείρηση δήμου Αργους – Μυκηνών και τη συνεργασία της FreelandAdventureCamp εκ Χιλιομοδίου. Τεχνική υποστήριξη παρέχουν ο Σύλλογος Μαραθωνοδρόμων Αργολίδας και ο ΣΔ Κορινθίας «Εφυραίοι Ωκύποδες». Σας προσκαλούν να προσέλθετε ώστε να ενισχύσετε τη Γιορτή του χωριού, να απολαύσετε το σπάνιο φυσικό τοπίο, το καθαρό οξυγόνο υψομέτρου, το όλο θεραπευτικό κλίμα του Φαρμακά,  τα αρώματα της χλωρίδας και κυρίως των βοτάνων του, τη φιλοξενία των ντόπιων, κοκ. Πρόσβαση μέσω Νεμέας και Αηδονιών. Αλλες πληροφορίες https://m.facebook.com/profile.php?id=100091286397094

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

x
Send this to a friend