Είναι δυνατόν το μυαλό μας να μπερδέψει τη δίψα με την πείνα;

Είναι πολύ εύκολο για κάποιον να τρώει όλη μέρα έπειτα από έναν επίπονο αγώνα και να δικαιολογεί τον εαυτό του γι΄ αυτό που κάνει. Λίγο πολύ όλοι οι αθλητές, ιδιαίτερα αυτοί του μαραθωνίου, το έχουν πράξει κάποια στιγμή. Ωστόσο υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν ώστε να περιορίσετε την όρεξη που έχετε μετά το τρέξιμο.

Σκέψη…

Αρχικά σκεφτείτε τι τρώτε και πότε, έπειτα από το τρέξιμο. Τα γεύματα και τα σνακ αποκατάστασης που καταναλώνετε πρέπει να περιέχουν υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Όπως είναι για παράδειγμα το ψωμί ολικής άλεσης, τα δημητριακά, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα αυγά, το άπαχο κρέας, και τα τρόφιμα που περιέχουν φυτικές πρότεινες.

Στα πρώτα 20′

Επίσης καλό είναι να τρώτε το συντομότερο δυνατό αφότου έχετε τελειώσει τον αγώνα. Προτιμότερο είναι να γίνεται εντός 20 λεπτών. Δεν θα πρέπει να περιμένετε περισσότερες από 2 ώρες για να φάτε κάτι.

Το σώμα σας είναι σχεδιασμένο να αποσπά θρεπτικά στοιχεία από τα φαγητό γρήγορα και αποδοτικά έπειτα από έναν κουραστικό αγώνα τρεξίματος, οπότε μην το αρνείστε! Η πρωτεΐνη είναι σημαντική μετά το τρέξιμο για την αποκατάσταση των μυών.

Υδατάνθρακες

Οι υδατάνθρακες είναι απαραίτητοι για την επανατροφοδότηση των αποθηκών γλυκογόνου που εξαντλούνται με τις μεγάλες αποστάσεις. Οι αποστάσεις αυτές απαιτούν συμπληρώματα όπως τα τζελ τα οποία περιέχουν ζάχαρη.

Δίνουν μια ώθηση προς τα πάνω στο ζάχαρο το οποίο χρειαζόμαστε όταν τρέχουμε, αλλά ότι ανεβαίνει πρέπει εν συνεχεία να κατέβει. Καθώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα πέφτουν κατακόρυφα, παίρνουμε ένα άλλο συμπλήρωμα και τα συνεχή πάνω – κάτω κάνουν το ζάχαρο να μοιάζει με τρενάκι του λούνα παρκ.

Μας βοηθά να διανύσουμε μεγάλες αποστάσεις, ωστόσο θα πρέπει να το σταθεροποιήσουμε το συντομότερο δυνατό. Καταναλώνοντας τα κατάλληλα τρόφιμα, είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.

Σάκχαρο

Οι μεγάλες διαδρομές επιδρούν στα επίπεδα του σακχάρου για κάποια ώρα μετά τον αγώνα, καθώς το σώμα συνεχίζει να λειτουργεί σε υψηλές ταχύτητες προκαλώντας την μείωση του σακχάρου ακόμη και την στιγμή που δεν επιτελείται κάποια άσκηση.Μια άλλη στρατηγική για τον έλεγχο στα επίπεδα του σακχάρου είναι να προσπαθείτε να καταναλώνετε μικρότερες ποσότητες τροφίμων και σνακ σε συχνότερα διαστήματα σε μεγάλες διαδρομές.

Πεινάς ή διψάς;

Μπορεί να μπερδέψετε την πείνα με την δίψα επίσης. Ο εγκέφαλος παραπλανεί μερικές φορές ερμηνεύοντας την αφυδάτωση σαν πείνα και αυτό μας οδηγεί στο να τρώμε περισσότερο από όσο χρειάζεται. Αντί για φαγητό θα πρέπει να καταναλώσετε νερό ή κάποιο ενεργειακό ρόφημα. Δοκιμάστε ένα ποτήρι νερό ή μια κούπα τσάι πριν φάτε κάτι.

Τροφοδοσία πριν…

Τρώγοντας ένα μικρό γεύμα πριν το τρέξιμο, θα βοηθήσει να αποφύγετε την υπερκατανάλωση τροφής αργότερα. Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι χαμηλά το πρωί όταν το προηγούμενο βράδυ δεν έχετε φάει τίποτε και στην περίπτωση αυτή το τρέξιμο μπορεί να σας δημιουργήσει προβλήματα. Γεμίστε τις αποθήκες γλυκογόνου πριν τρέξετε, τρώγοντας ένα τοστ με μαύρο ψωμί και φυστικοβούτυρο, μια ενεργειακή μπάρα ή δημητριακά ολικής άλεσης.

Εν ολίγοις, αυτή είναι η στρατηγική για να ελέγξετε την πείνα σας μετά το τρέξιμο:
  • Πάρτε ένα πρωινό πριν τον αγώνα χωρίς υπερβολές.
  • Καταναλώνετε πιο συχνά μικρές ποσότητες σνακ  εν ώρα αγώνα.
  • Πίνετε άφθονο νερό. Να έχετε ένα μεγάλο ποτήρι με νερό και να πίνετε κάθε φορά που αισθάνεστε ότι πεινάτε.
  • Καταναλώστε σοκολατούχο γάλα με χαμηλά λιπαρά μέσα σε 20 λεπτά από την ώρα που θα έχετε τελειώσει το τρέξιμο.
  • Καταναλώστε μικρά γεύματα και σνακ μετά το τρέξιμο τα οποία θα περιέχουν υδατάνθρακες και πρωτεΐνες.

Διαβάστε ακόμα: Μετα-αγωνιστικό γεύμα: Η σωστή στρατηγική κλειδί για την άρτια αποκατάσταση

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Previous ArticleNext Article

Τρέξιμο: Τι κάνει τη διαφορά στη διατροφή πριν τον αγώνα

Όλα όσα πρέπει να ξέρει ένας δρομέας για την διατροφή του πριν τους αγώνες

Οι περισσότεροι δρομείς γνωρίζουν ότι πρέπει να τρώνε ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες και άλλα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες πριν από έναν μαραθώνιο. Άλλωστε, οι υδατάνθρακες είναι μια πολύ υψηλή πηγή ενέργειας και το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεστε πολλή ενέργεια για να καλύψετε τα χιλιόμετρα ενός μαραθώνιου.

Για πολλούς δρομείς ωστόσο είναι ασαφής ο αριθμός των υδατανθράκων που πρέπει να τρώνε, αδιευκρίνιστο πόση ώρα πριν τον αγώνα πρέπει να το κάνουν και γενικότερα, είναι στο σκοτάδι για διάφορες άλλες τέτοιες σημαντικές λεπτομέρειες.

«Πολλές φορές εκπλήσσομαι με το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που είναι έτοιμοι να τρέξουν σε μαραθώνιο δεν έχουν τραφεί σωστά πριν από αυτόν», λέει η Μονίκ Ράιαν, διατροφολόγος και αρθρογράφος για ζητήματα αγώνων δρόμου. «Οι δρομείς των μαραθωνίων τρέχουν πολύ σκληρά για να υποτιμάνε το ζήτημα της διατροφής», τονίζει.

Τα χαρακτηριστικά των υδατανθράκων

Όταν τρώτε ένα πιάτο μακαρόνια, οι περισσότεροι υδατάνθρακες αποθηκεύονται ως γλυκογόνο στους μύες και στο συκώτι. «Το γλυκογόνο είναι η πιο εύκολα προσβάσιμη μορφή ενέργειας του σώματός σας, αλλά δεν είναι η μόνη πηγή», λέει η Ράιαν. Κατά τη διάρκεια ενός μαραθωνίου καίτε τόσο γλυκογόνο όσο και λίπος. Αλλά όσον αφορά το τελευταίο, το σώμα σας πρέπει να εργαστεί πολύ σκληρότερα για να το μετατρέψει σε καύσιμο.

Όταν εξαντλείται το γλυκογόνο κατά τη διάρκεια μιας κούρσας, ουσιαστικά «χτυπάτε ταβάνι» και το σώμα σας πρέπει να επιβραδύνει καθώς το λίπος μετατρέπεται σε ενέργεια. Ο Μπέντζαμιν Ραποπόρτ, ένας ερασιτέχνης μαραθωνοδρόμος έπεσε θύμα του εν λόγω φαινομένου στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης του 2005 και ύστερα από αυτό αποφάσισε να μελετήσει πώς να το αποφύγει στο μέλλον.

«Το να ενισχύετε τον οργανισμό σας με τη σωστή ποσότητα γλυκογόνου δεν σας κάνει να τρέχετε πιο γρήγορα, αλλά σας επιτρέπει να κάνετε τη σωστή συντήρηση δυνάμεων και να αποφύγετε την κατάρρευση», λέει.

Κάντε τις σωστές επιλογές

«Είμαι πολύ μονότονος. Τρώω ρύζι για πρωινό, για μεσημεριανό και για βραδυνό», λέει ο Ραποπόρτ. Φυσικά, τα πράγματα δεν χρειάζεται να είναι τόσο περιοριστικά. Το πλιγούρι βρώμης, το ψωμί, οι τηγανίτες, οι βάφλες, το γιαούρτι και ο χυμός αποτελούν επιλογές που μπορούν εύκολα να χωνευτούν.

Επίσης, πολλά φρούτα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, αλλά ταυτόχρονα είναι και υψηλά σε φυτικές ίνες, κάτι που σημαίνει πως μπορεί να προκαλέσουν καούρες στο στομάχι.

«Οι μπανάνες είναι μια επιλογή με χαμηλές ίνες», λέει η αθλητική διατροφολόγος Ιλάνα Κατζ. «Μπορείτε επίσης να ξεφλουδίσετε τα μήλα, τα ροδάκινα και τα αχλάδια για να μειώσετε το περιεχόμενο των ινών τους», τονίζει. Επίσης δίνει στους πελάτες της την άδεια να απολαύσουν λευκό ψωμί και ψητές πατάτες χωρίς τη φλούδα, καθώς πρόκειται για δυο τροφές που χωνεύονται πολύ εύκολα.

Πόσο πρέπει να τρώτε

 «Δεν μπορείτε να γεμίσετε τους μύες με γλυκογόνο μόνο με ένα γεύμα, γι’ αυτό θα πρέπει να ξεκινήσετε το μια ανάλογη διατροφή δύο ή τρεις ημέρες πριν τον αγώνα σας», λέει η Ράιαν. Το γλυκογόνο θα συσσωρευτεί στους μύες σας ενώ τρέχετε.

Γενικά, το 85 με 95% των θερμίδων που προσλαμβάνετε κάθε μέρα πρέπει να προέρχεται από υδατάνθρακες εκείνη την περίοδο. Η Ράιαν συνιστά να τρώτε περίπου τέσσερα γραμμάρια υδατανθράκων για κάθε κιλό σωματικού βάρους.

Διαβάστε ακόμα: Δέκα συμβουλές διατροφής αποκλειστικά για δρομείς

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Η διατροφή του δρομέα

Ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να πλύνετε τα ρούχα της προπόνησης;

Γράφει η Χριστιάνα Αμπατζή (Διατροφολόγος – Διαιτολόγος, Λέσβος)

Για τον δρομέα, το φαγητό του είναι κάτι περισσότερο από απλή διατροφή, είναι καύσιμο. Ένας δρομέας πρέπει να ξέρει πώς να ταΐσει το σώμα του πριν , κατά τη διάρκεια και μετά το τρέξιμο , έτσι ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται.

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας πως τα τρόφιμα λειτουργούν ως καύσιμο  για το δρομέα. Σε κυτταρικό επίπεδο , οι μύες χρησιμοποιούν δύο βασικές πηγές , τη γλυκόζη και τα λίπη, τα οποία προέρχονται από τη διατροφή και τις αποθήκες ενέργειας τους σώματος.

Πάμε να δούμε τι συμβαίνει με τους υδατάνθρακες 

Οι υδατάνθρακες διασπόνται σε γλυκόζη , η οποία παρέχει άμεσα ενέργεια στο κύτταρο. Η γλυκόζη που περισσεύει , αποθηκεύεται ως γλυκογόνο στους μύες και στο ήπαρ. Στη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα το σώμα αρχικά χρησιμοποιεί τη γλυκόζη του αίματος και καθώς τα επίπεδα πέφτουν στρέφεται στο αποθηκευμένο γλυκογόνο.

Οι διατροφή του δρομέα λοιπόν, πρέπει να αποτελείται κατά 55-60% από υδατάνθρακες. Για παράδειγμα, ένας δρομέας που τρέχει 40 χιλιόμετρα την εβδομάδα, χρειάζεται περίπου 4,5γραμμάρια υδατάνθρακα για κάθε κιλό σωματικού βάρους.

Ποιες τροφές είναι κατάλληλες πριν το τρέξιμο και τι μας προσφέρουν

Πριν τον αγώνα 

Πριν από έναν αγώνα λοιπόν, τι πρέπει να φάει ένας δρομέας;

Εύπεπτες και γρήγορες πηγές υδατάνθρακα για ενέργεια, όπως φρούτα, μέλι και ενεργειακά ποτά. Δε θέλουμε σύνθετους υδατάνθρακες γιατί δεν είναι άμεσα απορροφήσιμα.

Πάμε να δούμε τα λίπη τώρα 

Τα λίπη αποτελούν την άλλη πρώτη ύλη που τροφοδοτεί τους μύες , και χρησιμοποιούνται για μεγάλες διαδρομές. Το διαιτητικό λίπος πρέπει να διασπαστεί σε λιπαρά οξέα για να χρησιμοποιηθεί από το μυ , άρα είναι λιγότερο άμεσα διαθέσιμο από ότι οι υδατάνθρακες (για αυτό λέμε για μεγάλες διαδρομές ). Το σωματικό λίπος από την άλλη, είναι εξαιρετική πηγή καυσίμου για μεγάλες κούρσες , καθώς ακόμα και οι μεγάλοι δρομείς έχουν αρκετό. Αυτό που συμβαίνει στο σώμα ενός δρομέα μεγάλων αποστάσεων είναι πως χρησιμοποιεί περισσότερο λίπος ως ενεργειακό υπόστρωμα. Η πρόσληψη του λίπους θα πρέπει να είναι 20-35% την συνολικής ημερήσιας πρόσληψης.

Πρωτεΐνες στην διατροφή του δρομέα

Οι πρωτεΐνες δεν αποτελούν πηγή καυσίμου για το δρομέα. Ωστόσο, δομούν τους μύες και στη δική μας περίπτωση , αποτελούν μυικό ανασυγκροτητή μετά από μία κούρσα, και αυτό γιατί κατά τη διάρκεια της κούρσας καταστρέφονται μυϊκές ίνες  και η πρωτεΐνη της αναπλάθει.  Η ημερήσια πρόσληψη είναι 10-35% της ημερήσιας. Οι δρομείς, όπως και όλοι οι αθλητές, θα πρέπει να καταναλώσουν την πρωτεΐνη μέσα σε 20 λεπτά μετά την κούρσα , και αυτό γιατί η πρωτεΐνη παρατείνει την έκκριση ινσουλίνης μετά από μία προπόνηση  ενισχύοντας την αποθήκευση γλυκογόνου στους μύες και αποτρέποντας το μυϊκό τραυματισμό.

Υγρά και δρομείς

Ίσως ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την αθλητική απόδοση είναι η ενυδάτωση. Η βέλτιστη απόδοση έρχεται όταν το έχουμε διατήρηση του ισοζυγίου υγρών κατά την άσκηση. Αντίθετα, η υπερβολική κατανάλωση οδηγεί σε υπονατριαιμία , η οποία προκύπτει όταν το σώμα δεν μπορεί να απαλλαγεί από το πλεόνασμα υγρών. 1 ώρα πριν τον αγώνα θα πρέπει να καταναλωθεί 250-500 ml νερό για μικρή κούρσα, ενώ για μεγάλη θα πρέπει να καταναλωθεί 250-500 ml ενεργειακό ποτό με υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες πάλι 1 ώρα πριν. Κατά τη διάρκεια τώρα, κάθε 15-20 λεπτά 100-200 ml νερό ή ενεργειακό ποτό. Τώρα, συνήθως , υπολογίζουμε τις ανάγκες σε υγρά , ελέγχοντας το ρυθμό εφίδρωσης και το σωματικό βάρος πριν και μετά την κούρσα. Θα πρέπει μετά την κούρσα και μέσα στις επόμενες 3 ώρες να αναπληρωθούν 450-700 ml υγρών για κάθε ½  κιλό απώλειας βάρους.

Διατροφή για γυναίκες δρομείς

Αφού , λοιπόν είδαμε τους γενικούς κανόνες, θα πρέπει να τονίσουμε τις ανάγκες όταν πρόκειται για γυναίκα δρομέα. Οι γυναίκες έχουν ειδικές διατροφικές ανάγκες. Με μία κακή διατροφή οδηγούμαστε σε κακή αθλητική απόδοση , κόπωση και σε τραυματισμούς. Ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε γυναίκα θα πρέπει να αποτελείται 50-65% από  σύνθετο υδατάνθρακα, πρωτεΐνη 10-25% και υγιεινά λίπη 20%.

Αυτές οι τροφές πρέπει να βρίσκονται στο ψυγείο κάθε δρομέα

Επίσης, επειδή οι γυναίκες τείνουν να παρουσιάζουν ανεπάρκεια σιδήρου και λόγω της εμμήνου ρύσης  και λόγω της παραπάνω εφίδρωσης , θα πρέπει να καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε αυτό. Επιπλέον, έχουν μεγάλη ανάγκη σε ασβέστιο με συνιστώμενη καθημερινή πρόσληψη 1000 mg. Όσον αφορά τον ψευδάργυρο και το μαγνήσιο , θα πρέπει να υπάρχουν στην καθημερινή διατροφή, καθώς παίζουν σημαντικό ρόλο στη σύνθεση, ανάπτυξη και επιδιόρθωση του μυϊκού ιστού , στη σύνθεση των πρωτεϊνών και το μεταβολισμό των υδατανθράκων. Η πρόσληψη του αλατιού θα πρέπει να ελέγχεται και καλό θα είναι η αποφυγή τροφίμων με πολλή ζάχαρη και ο υπερβολικός καφές.

Τρέξιμο το χειμώνα και διατροφή

Καλό θα είναι, τώρα, να αναφερθούμε και στην περίπτωση που κάνουμε το τρέξιμο μας το χειμώνα. Εκεί , λοιπόν, τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς ο χειμώνας δεν προσφέρει ίδιες ευκαιρίες για πλούσια αθλητική διατροφή. Μία από τις πιο συχνές παγίδες είναι η ανεπαρκής ενυδάτωση. Αυτό οφείλεται στη μείωση του αισθήματος της δίψας λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας. Και επειδή η καλή υδάτωση αποτελεί αναγκαία για μια καλή προπόνηση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμα και το χειμώνα να καταναλώνουμε αρκετά υγρά κατά τη διάρκεια της ημέρας βλέποντας σα δείκτη το χρώμα των ούρων.

Να μην ξεχνάμε πως ο χειμώνας είναι η εποχή που κρυώνουμε. Θα πρέπει λοιπόν να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας όσο καλύτερα γίνεται. Η ενασχόληση με το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων μπορεί να καθιστά τους αθλητές επιρρεπείς σε κρυολόγημα. Καλό θα ήταν , λοιπόν, το γεύμα πριν την άσκηση να περιλαμβάνει υδατάνθρακες , όπως φρούτα και σιτηρά ολικής αλέσεως. Τελειώνοντας , θα πρέπει η διατροφή του να μην είναι ελλιπής σε πρωτεΐνη γιατί μπορεί να συμβάλλει στην εξασθένηση του ανοσοποιητικού. Αυτό συμβαίνει γιατί τα αμινοξέα που υπάρχουν στη διατροφή μας , αποτελούν δομικά συστατικά των παραγόντων του ανοσοποιητικού.

Διαβάστε επίσης: Οι δέκα πιο υγιεινές τροφές που μπορεί να φάει ένας δρομέας

Πηγή: fmh.gr

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

x
Send this to a friend