Για μια στιγμή ο ρυθμός του τρεξίματός της επιβραδύνθηκε. Ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε σε εκείνη, την Κάιτλιν Γκρεγκ Γκούντμαν, την δρομέα από τον Ρόουντ Άιλαντ που είχε ταξιδέψει στην άλλη άκρη των ΗΠΑ το 2016 για να τρέξει τον αγώνα δέκα χιλιομέτρων του «Stanford Invitational».
Η αίσθηση χαλαρότητας που την κυρίευσε έστω και για λίγο έπρεπε να χαθεί άμεσα. Έπρεπε να συγκεντρωθεί.
Ο αγώνας έφτανε προς το τέλος του, έμενε μόλις ένα χιλιόμετρο για να ολοκληρωθεί. Τα έδωσε όλα και όταν τερμάτισε, ο πίνακας αποτελεσμάτων έδειξε 32:09.82, δηλαδή 52 δευτερόλεπτα καλύτερα από το προσωπικό της ρεκόρ. Η οικογένειά της πανηγύριζε από τις εξέδρες για τη μεγάλη επιτυχία της.
Από το 2010, όταν και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, η Γκούντμαν περίμενε για μια στιγμή όπως αυτή.
Για τέσσερα χρόνια, ο ρυθμός σταθερής προετοιμασίας και αμφιβολιών για το αν η επαγγελματική ενασχόλησή της με το τρέξιμο ήταν ένα ρεαλιστικό όνειρο, εναλλασσόντουσαν μέσα της. Το προσωπικό της ρεκόρ άλλωστε για τα 10.000 μέτρα ήταν 33:01 και δεν βελτιωνόταν.
Όμως η Γκούντμαν δεν παραιτήθηκε. Δούλεψε πολύ σκληρά και η αποπληρωμή ήταν τεράστια. Λίγο πριν τον επίμαχο αγώνα ένιωθε ισχυρότερη από ποτέ.
«Τα τελευταία 100 μέτρα αυτής της κούρσας δεν μπορούν να φύγουν από το μυαλό μου. Ήταν η τέλεια επικύρωση των χρόνων σκληρής δουλειάς που ποτέ δεν μεταφραζόντουσαν στα αποτελέσματα που ήθελα.
Μπορεί οι δυσκολίες του αγώνα να μην ήταν και οι αντίστοιχες των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά εγώ εκείνη τη στιγμή έτσι ένιωθα», λέει η ίδια για την προσωπική της υπέρβαση.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η Γκούντμαν μέχρι τη λύτρωση είναι η απόδειξη πως είναι άλλο πράγμα να ονειρεύεσαι μια μεγάλη πρόοδο στην αγωνιστική σου και κατάσταση και άλλο να την κατακτήσεις.
Και υπάρχει πάντα ένα σημείο που πρέπει να ρωτάς τον εαυτό σου: ποια στοιχεία λείπουν από την εκπαίδευσή μου; Τι κακές συνήθειες έχω αφήσει να γίνουν κομμάτι της καθημερινότητάς μου; Τι άλλαξα στον τρόπο ζωής μου;
Εάν θέλετε να καταφέρετε μια προσωπική αναβάθμιση ακολουθούν 5 αλάνθαστοι τρόποι προς αυτή την κατεύθυνση:
Δώστε έμφαση στην αντοχή
Η συμμετοχή στους αγώνες δεν έχει να κάνει μόνο με την ταχύτητα αλλά και με την αντοχή. Για να αυξήσετε την αντοχή σας θα πρέπει να αυξήσετε τα χιλιόμετρα που τρέχετε εβδομαδιαίως. Έτσι, σταδιακά ο οργανισμός σας και το σώμα σας θα διαμορφώσουν νέες δυνάμεις. Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Θα πρέπει να το κάνεις συστηματικά για τουλάχιστον έξι μήνες πριν από έναν μεγάλο αγώνα. «Ξεκίνησα να τρέχω τουλάχιστον 20 χιλιόμετρα παραπάνω από όσο είχα συνηθίσει», τονίζει η Γκούντμαν αναφερόμενη στον τρόπο με τον οποίο αύξησε την αντοχή της. Αν ο ελάχιστος χρόνος που δαπανάτε την εβδομάδα τρέχοντας είναι οι οκτώ ώρες, σκεφτείτε ότι χοντρικά, η βελτίωση της αντοχής κατά 25% ισοδυναμεί με περίπου αύξηση των ωρών τρεξίματος στις δέκα ώρες.
Κάντε προτεραιότητά σας την αποκατάσταση
Η πειθαρχία ενός αθλητή δεν έχει να κάνει μόνο με τις έντονες προπονήσεις αλλά και με τον τρόπο που χαλαρώνει το σώμα του μετά από αυτές. Το διάστημα της εκγύμνασης που έχει να κάνει με την αποκατάσταση του σώματος έχει την ίδια σημασία με το διάστημα των υψηλών ρυθμών άσκησης και όπως τονίζει ο πανεπιστημιακός προπον Μάικλ Κάλντγουελ, είναι πάντα ζητούμενο η ισχυρή οριοθέτηση μεταξύ ημερών προπόνησης και ημέρες ανάκτησης, αλλά και ο καλός ύπνος. «Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι απλά δεν κατανοούν την σημασία της ανάκτησης. Οι μέρες ανάκτησης είναι ζωτικής σημασίας για το σώμα μας. Μπορούμε να τρέξουμε σκληρά τις επόμενες μέρες ακριβώς επειδή κάναμε πειθαρχημένο πρόγραμμα ανάκτησης», τονίζει ο Κάλντγουελ.
Προσπάθησε να γίνεις ολοκληρωμένος ως αθλητής
Τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, οι δρομείς δεν ενδιαφερόντουσαν να προσθέσουν όγκο στο σώμα τους και να έχουν δυνατούς μύες. Με τα χρόνια ωστόσο άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους όλο και περισσότερο πιο γυμνασμένοι δρομείς και σήμερα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που αν θες να είσαι δρομέας υψηλού επιπέδου πρέπει αυτόματα να είσαι συνολικά ένας καλός αθλητής. Οι κοιλιακοί, η πλάτη και γενικότερα οι σύνδεσμοι και οι τένοντες στο κάτω και στο πάνω μέρος του σώματος προσδίδουν μεγαλύτερη σταθερότητα σε έναν δρομέα όταν τρέχει και δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με στοιχεία από αρκετές μελέτες η ανύψωση βαρών οδηγεί σε σταδιακά σε βελτίωση των χρόνων. Είναι λογικό: το γυμνασμένο σώμα αυξάνει τη σταθερότητα και μειώνει τους κινδύνους τραυματισμού.
Δώστε βάση στην καλή διατροφή
Πολλοί δρομείς όχι απλά δεν ασχολούνται με το να φτιάξουν ένα υγιεινό πρόγραμμα διατροφής αλλά αντίθετα, δεν προσέχουν καθόλου τι τρώνε. Δεν είναι παράλογο: όταν τρέχεις κάθε εβδομάδα τόσα χιλιόμετρα, η επιθυμία να φας πολύ και να μην προσέξεις τι τρως είναι αυξημένη. Άλλωστε εφόσον γυμνάζεσαι συστηματικά δεν θα πάρεις και κιλά. Όμως δεν αρκεί απλά να μην παχαίνεις από αυτά που τρως. Άλλωστε, το φαγητό είναι κάτι παραπάνω από θερμίδες. Τα πραγματικά υγιεινά τρόφιμα περιέχουν θρεπτικά συστατικά που μπορούν να βελτιώσουν την καρδιαγγειακή υγεία, την ταχύτητα αποκατάστασης, να σας προστατεύσουν από ασθένειες, να παρέχουν πιο συστηματική ενέργεια και να έχουν ως αποτέλεσμα παρατεταμένες περιόδους αυξημένης υγείας.
Κάντε θετικές σκέψεις
«Σας έχει τύχει ποτέ να νιώθετε λυπημένοι έπειτα από το τέλος μιας προπόνησης; Εννιά στις δέκα φορές, αφού τρέξετε, έχετε πιο καθαρό κεφάλι και είστε πιο ήρεμοι. Συνεπώς, εκτιμήστε την ευκαιρία που σας δίνεται μέσα από το τρέξιμο», λέει η Γκούντμαν. Και η αλήθεια είναι πως η καλή ψυχολογία αυτόματα λειτουργεί προωθητικά για καλύτερες επιδόσεις. Αρκεί να θυμάσαι δεν είναι οι καλές επιδόσεις ο αυτοσκοπός σου αλλά το να απολαμβάνεις τη χαρά του τρεξίματος. Ένας θετικός δρομέας πάντα προπονείται με μεγαλύτερη όρεξη καθώς συν τοις άλλοις είναι και σίγουρος για τον εαυτό του.
Τα σκίτσα είναι του: Michael Byers
Διαβάστε ακόμα: Tips για να κάνετε το τρέξιμο να μοιάζει με… παιχνίδι!
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News
