Γράφει ο Νίκος Καφετζόπουλος*
Κατά τη διάρκεια της άσκησης οι αθλητές θα πρέπει να έχουν δύο βασικούς στόχους. Θα πρέπει να προσλαμβάνουν αρκετά υγρά ώστε να αντικαθιστούν τα υγρά που χάνουν μέσω της εφίδρωσης, όπως επίσης να παρέχουν στον οργανισμό υδατάνθρακες για τη συντήρηση του επίπεδου γλυκόζης στο αίμα.
Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές στη διατροφή ενός αθλητή αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για τον πολύ απαιτητικό αγώνα του μαραθωνίου, αφού είναι ένα αγώνισμα μεγάλης διάρκειας το οποίο πραγματοποιείται πολύ πρωί και μετά από ολονύκτια νηστεία όπου τα επίπεδα ηπατικού γλυκογόνου έχουν μειωθεί. Η παροχή εξωγενών υδατανθράκων υπό αυτές τις συνθήκες βοηθά στη διατήρηση σταθερών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και βελτιώνει την απόδοση.
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι για να επιτευχθεί η διατήρηση του γλυκογόνου, η πρόσληψη υδατανθράκων θα πρέπει να ξεκινάει από τα πρώτα στάδια του αγώνα, πριν τα συμπτώματα της κόπωσης γίνουν εμφανή. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν διαθέσιμα αποθέματα κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων του αγώνα.
Ο τύπος των υδατανθράκων (αθλητικό πότο ή ζελέ ) δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία και εξαρτάται από τις προτιμήσεις του αθλητή. Σε περιπτώσεις όμως ζελέ υδατανθράκων, επειδή είναι πιο συμπυκνωμένης μορφής, θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει γίνει δοκιμή κατά την διάρκεια των προπονήσεων.
Ενεργειακό ποτό
Όταν η άσκηση υπερβαίνει τη μια ώρα είναι ευεργετικό η αναπλήρωση των υγρών να συνδυάζεται µε την ταυτόχρονη πρόσληψη υδατανθράκων, έτσι ώστε να παρέχεται η απαραίτητη ενέργεια στους μυς και να διατηρείται σταθερή η γλυκόζη του αίματος. Για να επιτευχθεί αυτό συστήνεται να καταναλώνεται 600ml – 1 lt ανά ώρα αθλητικού ποτού, με περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες 4-8%. Τα περισσότερα αθλητικά ποτά του εμπορίου περιέχουν επαρκείς ποσότητες υδατανθράκων και ηλεκτρολυτών.
Το προτεινόμενο αθλητικό ποτό πρέπει να έχει τις ακόλουθες ιδιότητες: Να έχει καλή γεύση/οσμή, να μην ξεπερνά την προαναφερθείσα περιεκτικότητα σε υδατάνθρακα (4-8%), έτσι ώστε αφενός να επιτευχθεί ταχεία απορρόφηση, αφετέρου να μην προκαλέσει δυσφορία στο γαστρεντερικό σύστημα.
Μια δυσάρεστη γεύση/οσμή μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την κατανάλωση ή/και να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές. Η μειωμένη κατανάλωση θα έχει ως αποτέλεσμα να μην καλυφθούν οι ανάγκες σε υδατάνθρακες. Η δυσφορία του γαστρεντερικού συστήματος είναι αρκετή, όχι μόνο να μειώσει την απόδοση, αλλά και να τερματίσει τον αγώνα.
Όσον αφορά την αναπλήρωση ηλεκτρολυτών (κυρίως νατρίου), αρκετές μελέτες αναφέρουν ότι ακόμα και σε επίπονες, παρατεταμένες δραστηριότητες όπως ο μαραθώνιος, η προσθήκη ηλεκτρολυτών μπορεί να προκαλέσει αντίθετα αποτελέσματα και τελικά την εμφάνιση ηλεκτρολυτικών διαταραχών.
Συμπέρασμα
Εκτός από την σωστή προπόνηση, η διατροφή είναι ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας που θα διαμορφώσει την αθλητική απόδοση (αντοχή, δύναμη, αερόβια – αναερόβια ικανότητα) και το τελικό αποτέλεσμα. Μια καλά ισορροπημένη διατροφή, προσαρμοσμένη στις συγκεκριμένες απαιτήσεις που επιβάλλονται από τον αθλητή, την προπόνηση και το αγώνισμα (σε συνδυασμό με κατάλληλα αθλητικά ποτά), και την κατάλληλη προετοιμασία μπορούν να εγγυηθούν – όχι την νίκη – αλλά σίγουρα την μέγιστη σας απόδοση!
Ο Νίκος Καφετζόπουλος είναι Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος. Έχει γράψει το βιβλίο “Πρακτικός οδηγός Αθλητικής Διατροφής”. Στο www.nutribase.gr μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη δουλειά του. Τηλ: 213 002 48 54 | 6942 84 24 63 | info@nutribase.gr
Διαβάστε ακόμα: Η διατροφή πριν τον Μαραθώνιο (Μέρος 1ο)
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News