«Πρόσεχε, γιατί ότι κοροϊδευεις, το λούζεσαι!». Αδυνατώ να θυμηθώ πόσες φορές στη ζωή μου έχω ακούσει το συγκεκριμένο ρητό. Ενδεχομένως και να έχει μείνει στη μνήμη μου μόνο το πρώτο άτομο που συνήθιζε να μου τα επαναλαμβάνει, η γιαγιά μου δηλαδή. Από τα μικράτα μου μέχρι τώρα, αγύριστο κεφάλι.
Εξακολουθώ να κάνω κριτική και να κοροϊδεύω ότι δεν μου κάνει. Τουλάχιστον μετά απο τόσα χρόνια ζωής, έχω πλέον το θάρρος να πω (και δημόσια) «σου άξιζε να πάθεις αυτά που κορόιδευες»!
Σαν χθες θυμάμαι τη καζούρα που έκανα που έκανα στους φίλους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ που μέσα στο καταχείμωνο, πάσχιζαν τουρτουρίζοντας να χωρέσουν σε μια στολή και να ασχοληθούν με με το αγαπημένο τους…κόλλημα (συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να το αποκαλέσω αλλιώς). Κι αυτή η έρμη η στολή, πόσο ζόρι πια για να τη βάλεις; Και πόσο δηλαδή να κρατά τη θερμοκρασία σταθερή; Και τι δεν είχαν ακούσει απ το στόμα μου…
Κι επειδή αυτή η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει, ήρθε η ώρα που σταμάτησα να γελάω εγώ μαζί τους κι αυτοί άρχισαν να το κάνουν με μένα…
Εξηγούμαι: πρώτος αγώνας στόχος του RNF Challenge, ως γνωστόν, το Spetsathlon. Η χρήση του wetsuit, επιτακτική. Με 16 βαθμούς θερμοκρασία νερού, δεν τίθεται καν θέμα για το αν θα βάζαμε ή όχι…. Φυσικά, για την επιλογή του κατάλληλου υλικού κλπ κλπ, η λύση ήταν (ως αρχάριος κι άρα σχεδόν άσχετος) να πας στους ειδικούς, ακα τα παιδιά στο Swimmingshop.gr.
Από τις Σπέτσες και το θαλασσινό νερό το wetsuit της Zone3… θέλει να αποδείξει ότι τα καταφέρνει περίφημα και στο γλυκό νερό. Καστοριά και Λίμνη Δόξα ερχόμαστε…
Ένα ωραίο πρωί λοιπόν περάσαμε τη πόρτα της οδού Πεσματζόγλου 8, όπου μας περίμενε ο φίλος και γνωστός της πάση, Γρηγόρης Σουβατζόγλου. Αφού μας εξήγησε τα βασικά για την ποιότητα, τα υλικά και γενικά τη φιλοσοφία του wetsuit μας άφησε να διαλέξουμε αυτή που θα ταίριαζε σε εμάς καλύτερα.
Σωστή κίνηση, αν με ρωτάτε, γιατί αν προσπαθούσε να μου επιβάλλει κάτι (εννοείται οτι δεν ισχύει το ίδιο για τον Γιώργο που είναι πιο ανοιχτός σε συμβουλές και παροτρύνσεις), μάλλον θα έκανα το αντίθετο….
Μετά λοιπόν απο διαβουλεύσεις με τον εαυτό μου, η ψήφος εμπιστοσύνης πήγε στη Zone3 Advance, μια στολή ειδικά κατασκευασμένη για όσους ξεκινάνε το τρίαθλο. Έτσι με πληροφόρησε ο φίλτατος Γρηγόρης. Βέβαια, η πληροφορία αυτή δεν εισχώρησε στον εγκέφαλό μου, μιας κι εμένα με είχε ήδη κερδίσει με την εμφάνιση και την εφαρμογή της (μάλλον θα φταίγανε οι γαλάζιες μανσέτες στους αστραγάλους και καρπούς για να μπορώ να φαίνομαι από μακριά, ενώ το υλικό τους είναι μελετημένο ώστε να βγαίνει η στολή εύκολα κατά το transition), οπότε κάθε τι άλλο μου έμοιαζε περιττό. Ποιος να μου έλεγε πριν λίγο καιρό οτι θα ανυπομονούσα να μπω μέσα στο κρύο στη θάλασσα για να κολυμπήσω και δεν θα τον έλεγα τρελό….
Τρεις μέρες μετά ήμουν στο μόλο της Βουλιαγμένης, με χαρά μικρού παιδιού που δε βλέπει την ώρα να δοκιμάσει το καινούργιο του «παιχνίδι». Την έφαγα την..κρυάδα μου, δε θα πω ψέμματα, αλλά την φχαριστήθηκα! Και φυσικά, γι αυτό ευθύνεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό κι η σωστή επιλογή του wetsuit που έκανε άνετη κι ευχάριστη την όλη διαδικασία. Σίγουρα σε αυτό συνέβαλε το free flex υλικό της στις μασχάλες και στους ώμους, που μου επέτρεπε να κολυμπάω άνετα χωρίς να αισθάνομαι να μου «τραβάει» τα χέρια, αλλά και το ειδικό πατρόν της με laser cut για στο λαιμό για λιγότερες τριβές, που με κράτησε μακριά απο εγκαύματα στη συγκεκριμένη περιοχή. Εκτός απ το κολύμπι, και η αφαίρεση της στολής, μου φάνηκε «παιχνιδάκι»! Η άριστη ποιότητα του φερμουάρ, το έκανε να κατεβαίνει (και να ανεβαίνει) εύκολα, ενώ κι η ίδια η στολή έβγαινε άνετα λόγω του μαλακού κι εύπλαστου υλικού απο χέρια κι αστραγάλους.
Κοινώς, η Zone3 Advance, μου είχε δώσει ψυχολογικά «φτερά» και με έκανε να αισθάνομαι σίγουρη ότι τουλάχιστον στο κολύμπι θα…φύσαγα! Όπερ κι εγένετο. Βγήκα άνετη κι ωραία απ το νερό στις Σπέτσες και το κυριότερο, χωρίς να νιώσω κούραση, που ήταν και το ζητούμενο, μιας κι όπως μας είχε πει κι ο κόουτς «το τρίαθλο αρχίζει στο ποδήλατο».
Έχοντας λοιπόν περάσει με επιτυχία το τεστ στο θαλασσινό νερό, ανυπομονώ να μετρήσω τις δυνατότητές της και σε εκείνο των λιμνών, μιας κι έχω δυο δυνατά crash tests μπροστά μου, εκείνο της Καστορίας κι εκείνο της λίμνης Δόξα.
Είμαι -σχεδόν- βέβαια ότι και σε αυτά θα πάρει άριστα. Αλλά θα σας κρατώ ενήμερους…
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News