Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Γλυφάδα
Η άρθρωση του ώμου έχει τέσσερις βασικούς τένοντες με τους οποίους επιτυγχάνεται η κίνηση (υποπλάτιος, υπερακάνθιος, υπακάνθιος και ελάσσων στρογγύλος) και οι οποίοι σχηματίζουν ένα πέταλο γύρω από τη βραχιόνιο κεφαλή το οποίο ονομάζεται στροφικό ή τενόντιο πέταλο του ώμου.
Μεταξύ του υπερακανθίου και του υποπλατίου διέρχεται ο τένοντας της μακράς κεφαλής του δικεφάλου.
Ο τένοντας είναι το τελικό άκρο του μυός το οποίο συνδέεται ισχυρά με το οστό. Έτσι όταν ο μυς συσπάται, η εντολή περνάει δια μέσου των τενόντων στο οστό και επιτυγχάνεται η κίνηση.
Ο ώμος εκτελεί κινήσεις σε όλα τα επίπεδα του χώρου και στην ουσία η απρόσκοπτη κίνηση του άνω άκρου επιτυγχάνεται με την ομαλή λειτουργία του τενόντιου στροφικού πετάλου.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση διακόπτεται ή εμποδίζεται η ομαλή λειτουργία της σειράς μυς-τένοντας-οστό δημιουργείται μία ανωμαλία στην λειτουργικότητα του ώμου.
Με τον όρο τενοντίτιδα ή τενοντοπάθεια του ώμου, αναφερόμαστε σε όλες εκείνες τις καταστάσεις που περιλαμβάνουν τον ερεθισμό και την άσηπτη φλεγμονή των τενόντων.
Οι καταστάσεις που οδηγούν στην φλεγμονή του τένοντα είναι:
- Η έντονη χειρωνακτική εργασία ή άσκηση
- Οι οξείς τραυματισμοί
- Η ρήξη (μερική ή ολική) ενός ή περισσοτέρων τενόντων
- Τα ασβεστώματα του ώμου
- Το σύνδρομο προστριβής και πρόσκρουσης του ώμου
- Η αρθρίτιδα και οι ρευματικές νόσοι
- Η συμφυτική θυλακίτιδα (παγωμένος ώμος)
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Το πρώτο και κοινό σύμπτωμα της τενοντίτιδας του ώμου είναι ο πόνος που βιώνει ο ασθενής κατά την κίνηση. Η ένταση και η κλινική εκδήλωση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τη χρονιότητα της πάθησης και τη συνολική του βιολογική κατάσταση. Στους περισσότερους ανθρώπους ο πόνος αυξάνεται σημαντικά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν την αδυναμία πλήρους ανύψωσης του άκρου ή εκτέλεσης στροφών στον χώρο. Σταδιακά η άρθρωση μπορεί να γίνει δύσκαμπτη και η καθημερινότητα του ασθενούς μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά, καθώς επίσης και η δυνατότητα άσκησης και αθλητικής δραστηριότητας.
Η άρση βάρους χειροτερεύει τα συμπτώματα και ανάλογα με τη χρονιότητα της πάθησης εμφανίζεται αδυναμία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων όπως το ντύσιμο, το γράψιμο και η χειρωνακτική εργασία.
Ποια είναι η θεραπεία;
Η κατάλληλη θεραπεία θα πρέπει να γίνεται από τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό με εξειδίκευση στις παθήσεις της ωμικής ζώνης και να εξατομικεύεται σε κάθε άνθρωπο.
Παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή του κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου περιλαμβάνουν τη χρονιότητα της βλάβης, την ανατομική ακεραιότητα του τενοντίου πετάλου, την ηλικία και τυχόν συνοδές παθήσεις του ασθενούς.
Στις συντηρητικές θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται:
- Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και τα παυσίπονα
- Η σωματική ανάπαυση και αποφόρτιση του σκέλους
- Η τροποποίηση της αθλητικής δραστηριότητας
- Η φυσικοθεραπεία και η κινησιοθεραπεία
- Οι εγχύσεις κορτικοστεροειδών διαλυμάτων ή αυτόλογων βιολογικών παραγόντων (PRP, Βλαστοκύτταρα) πάντα με υπερηχολογική καθοδήγηση για την ανεύρεση του ακριβούς σημείου της βλάβης και τη μέγιστη απόδοση της θεραπείας.
Επί αποτυχίας της συντηρητικής αντιμετώπισης το gold standard της αντιμετώπισης της χρόνιας εμμένουσας τενοντίτιδας του ώμου αποτελεί η αρθροσκόπηση ώμου. Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική χειρουργική πράξη κατά την οποία ο Ορθοπαιδικός χειρουργός αποκτά πρόσβαση εντός και εκτός της άρθρωσης.
Έτσι σε πραγματικό χρόνο και μέσω κάμερας υψηλής ανάλυσης και μεγέθυνσης μπορεί να αναγνωρίσει τη βλάβη και να προχωρήσει στη επιδιόρθωση της στον ίδιο χρόνο.
Σκοπός είτε της συντηρητικής είτε της χειρουργικής θεραπείας είναι ο ασθενής να επανέλθει πλήρως λειτουργικός στην καθημερινότητα, την εργασία και τον αθλητισμό του χωρίς περιορισμούς.
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News