Γράφει ο Γιώργος Παπαδημητρόπουλος*
Μετά τον πρώτο μου μαραθώνιο, με ελλιπή λόγω δουλειάς προπόνηση, με 92 κιλά να βαραίνουν τα πόδια μου, με τον φρονιμίτη μου να με ταλαιπωρεί όλη την προηγούμενη εβδομάδα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω κάτι που… ψυλλιαζόμουν και τελικά επιβεβαίωσα.
Μετά από 5:30 ώρες τρεξίματος, 42.195 χλμ., εκ των οποίων τα μισά στη βροχή και ενίοτε στην καταιγίδα, κόντρα αέρα και τουλάχιστον 10 χλμ. πλακόστρωτο, τα περισσότερα πριν από τον τερματισμό, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο Μαραθώνιος δεν είναι επιστήμη, αλλά κατάθεση ψυχής.
Και επειδή δεν μου αρέσουν οι αφορισμοί και σίγουρα ορισμένοι θα διαφωνήσουν κάθετα και οριζόντια, δεν πρόκειται να υποστηρίξω ότι αν έχεις ψυχή και δεν έχεις βάλει το σώμα σου σε μια διαδικασία προπόνησης, μπορεί μια μέρα να σηκωθείς και να τρέξεις Μαραθώνιο. Θα ήταν μεγάλο λάθος.
Διότι πριν αποφασίσω να τρέξω τον πρώτο μου Μαραθώνιο και μάλιστα στη Ρώμη και αρκετή προπόνηση για τα δεδομένα μου είχα κάνει και όλες τις απαραίτητες εξετάσεις 15-20 μέρες πριν και μια προσπάθεια καλύτερης διατροφής.
Φτάνοντας, όμως, στο 35ο χιλιόμετρο συνειδητοποίησα ότι όλα τα προηγούμενα εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν, αν η ψυχή δεν παρέσυρε το μυαλό στον τερματισμό. Το λαχταρούσε η ψυχή μου να περάσω κάτω από τη αψίδα. Ο πόνος, η κούραση, οι κράμπες και όλη η ταλαιπωρία είχαν περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Το μυαλό από μόνο του, δεν μπορεί να σε βοηθήσει γιατί δίνει μια μάχη με τη λογική. Όσο και αν θέλει, όταν λαμβάνει τα μηνύματα του πόνου σου λέει “σταμάτα”. Θέλει την ψυχή να το… σπρώξει να αφήσει πίσω ότι συμβαίνει στο υπόλοιπο σώμα και να συμβαδίσει μαζί της, να δώσει την εντολή για να προχωρήσεις. Και έτσι συμβαίνει…
Και όταν περνάς τη γραμμή του τερματισμού, είναι τόση η χαρά, τόσο μεγάλη η λαχτάρα να μοιραστείς τα συναισθήματά σου, που ξεχνάς τα πάντα. Δεν πονάς, δεν κρυώνεις, δεν πεινάς…
“Νενικήκαμεν”, αυτή ήταν η λέξη που μου ήρθε στο μυαλό τερματίζοντας τον πρώτο μου Μαραθώνιο στο Κολοσσαίο της Ρώμης και κοιτώντας πίσω 2-3 χρόνια είδα τον εαυτό μου αραχτό σε μια τρατορία, με ένα σταχτοδοχείο γεμάτο τσιγάρα μπροστά του και 20 κιλά παραπάνω να προσπαθεί να πείσει τους γύρω του φωνάζοντας, ότι… “μια ζωή την έχουμε”. Αλλά με λάθος τρόπο…
*Ο Γιώργος Παπαδημητρόπουλος είναι ο δημοσιογράφος που “τρέχει” το runnfun.gr
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News