Ο Λάρι Μπερντ είναι ένας από τους θρύλους του NBA «μαγεύοντας» τους πάντες με την φανέλα των Μπόστον Σέλτικς, όμως ποτέ του δεν έκρυψε την αγάπη του για το τρέξιμο.
Μάλιστα, ο πρόεδρος των Ιντιάνα Πέισερς αποκάλυψε ότι ακόμα και στα 60 του προσπαθεί να τρέχει τέσσερις φορές την εβδομάδα.
«Πάντα έτρεχα όταν έπαιζα. Πριν και μετά τους αγώνες. Δεν είχε σημασία. Μου άρεσε να τρέχω γιατί ένιωθα την ανάγκη ότι πρέπει να διατηρούμαι σε καλή φυσική κατάσταση», γράφει ο Λάρι Μπερντ και συνεχίζει:
«Οταν έτρεχα καλά πριν την προπόνηση, ένιωθα ότι είχα πετύχει κάτι σπουδαίο. Παραδείγματος χάριν, δύο ημέρες πριν τον αγώνα με τους Ατλάντα Χοκς που σκόραρα 60 πόντους είχα τρέξει πέντε μίλια σε περίπου 32 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. Μπορεί να αγχωνόμουν ότι θα ήμουν βαρύς, όμως σταδιακά χαλάρωσα και όλα πήγαν μια χαρά.
Πλέον δεν μπορώ τρέξω στο δρόμο λόγω προβλημάτων που έχω στην μέση, όμως τέσσερις φορές την εβδομάδα τρέχω σε υποβρύχιο διάδρομο. Οταν έτρεχα στους δρόμους προτιμούσα να τρέχω το πρωί.
Συνήθιζα να τρέχω σε τοπικούς αγώνες στην Βοστώνη με τον Σκοτ Γουέντμαν (σ.σ. συμπαίκτης του στους Σέλτικς). Μάλιστα, όταν βρισκόμασταν κοντά στον τερματισμό συναγωνιζόμασταν ποιος θα περάσει την γραμμή του τερματισμού πρώτος. Ο Σκοτ ήταν λίγο καλύτερος από εμένα.
Πάντα μου άρεσε να συμμετέχω σε αγώνες στην Βοστώνη επειδή το επίπεδο πάντα ήταν ανεβασμένο, ενώ μου άρεσε να παρακολουθώ τον Μαραθώνιο της Βοστώνης από την τηλεόραση.
Οταν ήμουν νέος αν δεν έπαιζες αμερικάνο ποδόσφαιρο έπρεπε να συμμετέχεις σε αγώνες ανωμάλου δρόμου. Ετσι, μία χρονιά που δεν έπαιξα ποδόσφαιρο, ο προπονητής μου στην ομάδα μπάσκετ με υποχρέωσε να συμμετέχω σε αγώνες ανωμάλου δρόμου. Δεν μου άρεσε επειδή δεν ήθελα να είμαι ανταγωνιστικός. Ηθελα να τρέχω χαλαρά, με τους δικούς μου ρυθμούς.
Στο γυμνάσιο, όταν ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ με έβαλε να κάνω τον γύρο του γυμναστηρίου, κατάλαβα πως αισθάνεται ένας άνθρωπος μετά από τρέξιμο. Είναι από τα καλύτερα συναισθήματα που έχω αισθανθεί στη ζωή μου, πίσω από τις νίκες σε σημαντικούς αγώνες μπάσκετ.
Δεν με πόναγαν τα γόνατά μου
Γενικότερα, πότε δεν με πονούσαν τα γόνατά μου λόγω τρεξίματος. Είχα ορισμένες ενοχλήσεις στην μέση, όμως όταν δεν έτρεχα, δεν ένιωθα καλά. Αρκετοί δρομείς μπορεί να έχουν την ίδια αίσθηση με εμένα.
Οταν ο προπονητής μου στους Σέλτικς, Κέι Σι Τζόουνς, με ρωτούσε γιατί τρέχω, του απαντούσα: «Δεν ξέρω. Ίσως δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω».
Διαβάστε ακόμα: Το Superfood των Λος Άντζελες Λέικερς
Πηγή: Runnersworld.com
Επιμέλεια: Runnfun.gr
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News