Site icon runnfun.gr

Η ψύχωση ενός δρομέα: Συλλέγοντας παπούτσια τρεξίματος

Tα κουτιά είναι στοιβαγμένα σαν βιβλία, το ένα πάνω στο άλλο, σαν χάρτινοι πύργοι που φτάνουν μέχρι το ταβάνι. Το ένα εμπορικό σήμα εναλλάσσεται με το άλλο: τα πορτοκαλί, τα μαύρα, τα μπλε, τα κόκκινα, κάθε ετικέτα με τη φίρμα είναι στραμμένη προς τα έξω.

Ο 52χρονος Ντέιβιντ Άιντινγκ έχει πάνω από 300 ζευγάρια, στο σπίτι του στο Ντάουνινγκταουν, στην παλιά κρεβατοκάμαρα της κόρης του.

Για τον Άιντινγκ, τα παπούτσια είναι μια εμμονή, ένας εθισμός, η ζωή του είναι αφιερωμένη στην αναζήτηση του τέλειου παπουτσιού. Από τη μεγάλη συλλογή, πουλάει που και που κάποιο ζευγάρι στο eBay όταν έχει οικονομική ανάγκη αλλά ως επί το πλείστων τα ζευγάρια μένουν εδώ, στοιβάζονται και περιμένουν να δουν ξανά το φως.

Πάνω στο κάθε κουτί είναι καταγεγραμμένη η ιστορία του ζευγαριού: Μαραθώνιος της Φιλαδέλφειας, Μαραθώνιος της Νέας Υόρκης, οι ημερομηνίες, οι χρόνοι τερματισμού και τα συνολικά χιλιόμετρα μετά από κάθε αγώνα. Ο Μαραθώνιος της Φιλαδέλφεια ήταν η καλύτερη κούρσα της ζωής του. «Έτρεξα ολόκληρο τον μαραθώνιο χωρίς πόνο, το ορκίζομαι στον Θεό. Τα πάντα είναι στο μυαλό», λέει ο ίδιος.

Θυμάται πως όταν έφτανε στον τερματισμό, δάκρυα κατέκλεισαν το πρόσωπό του. Μετά από τόσα χρόνια κατάχρησης ουσιών, κάπνισμα πάρα πολλών τσιγάρων και μπόλικου αλκοόλ, αυτό που πετύχαινε ήταν ένα επίτευγμα. «Ήταν μια τρέλα», λέει κλείνοντας το αντίστοιχο κουτί και πριν το βάλει στη θέση του προσθέτει: «Αυτά δεν θα πωληθούν».

Ο Άιντινγκ δεν είναι ο μοναδικός με αυτή τη συνήθεια. Πολλοί δρομείς αποθηκεύουν τα ζευγάρια των αγώνων τους. Άλλοι για αναμνηστικούς λόγους, άλλοι απλώς για να παρακολουθούν τα χιλιόμετρα τους μήνα μετά το μήνα. Αλλά για μερικούς, η αγορά καινούριων παπουτσιών και η αποθήκευση των παλιών είναι ένας ψυχαναγκασμός, μια εμμονή.
Η καταναγκαστική αγορά (CB) δεν αναγνωρίζεται ως ψυχική διαταραχή από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Ο Γερμανός ερευνητής Εμίλ Κρεπελίν την περιέγραψε κλινικά το 1924 και «αγοραμανία». Σήμερα, το CB ορίζεται ως «μια ανησυχία για αγορές και ψώνια, που χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια καταναλωτισμού ή υπερβολικές προτροπές για καταναλωτισμό».

«Πολλοί καταναγκαστικοί αγοραστές θα επικεντρωθούν σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο», λέει ο Δρ. Τζέιμς Μίτσελ, ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής και επιστήμης συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα. Ένας από τους ασθενείς του συγκέντρωνε μόνο τροπικά ψάρια. Ένας άλλος, «πολύ ακριβές, καουμπόικες μπότες». Ποτέ δεν έχει συναντηθεί ξανά κάποιος που να έχει εμμονή με παπούτσια τρεξίματος πριν τον Άιντινγκ.

Τα εμπορικά σήματα τροφοδοτούν αυτόν τον καταναγκασμό. Έτσι κι αλλιώς άλλωστε, πολλοί είναι οι καταναλωτές που περιμένουν πως και πως την νέα έκδοση ενός μοντέλου για να πάνε να το αγοράσουν και οι μεγάλες εταιρείες το γνωρίζουν αυτό. «Ξέρουν ότι αν βρούμε ένα παπούτσι που μας αρέσει, δεν πρόκειται να αγοράσουμε μόνο ένα ζευγάρι. Θα αγοράσουμε 10» λέει ο 43χρονος δρομέας Κρίστι Νίλσεν. «Σε έξι μήνες, θα αλλάξουν το ύφος λίγο, τους οπότε θα θέλουμε να αγοράσουμε και την νέα εκδοχή», συνεχίζει αυτοσαρκαζόμενος.

Το παλαιότερο ζευγάρι στη συλλογή του Άιντινγκ είναι 37 χρονών. Όταν ο ίδιος ήταν πιτσιρικάς είχε πολύ στενή σχέση με τα σπορ αλλά στο πανεπιστήμιο άλλαξε συνήθειες. «Μέσα σε ελάχιστο χρόνο έγινα σκληρός πότης στην πανεπιστημιούπολη. Ήταν σαν να έκλεισε ένας διακόπτης μέσα μου και να έπεσα στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά», λέει ο ίδιος.

Αφού έφτασε στον πάτο και έζησε για πολλά χρόνια στα όρια, αποφάσισε να αλλάξει ζωή. Το τρέξιμο συνέβαλε καθοριστικά στην αλλαγή αυτή. Από το 2011 που ξεκίνησε το τρέξιμο εκ νέου μέχρι το 2014 που έλαβε μέρος στον πρώτο του Μαραθώνιο, η αλλαγή του υπήρξε εντυπωσιακή. Όνειρό του, όπως λέει στο runnersworld, παραμένει να καταφέρει να τρέξει μέσα σε ένα χρόνο και τους έξι μεγαλύτερους Μαραθώνιους του κόσμου.

«Η ουσία με τη συλλογή παπουτσιών είναι ότι απλά δεν ξέρω πώς να το κόψω. Δεν ξέρω επίσης αν είναι καλό για μένα ή όχι. Αλλά ξέρω πως αυτή η επιμονή μου είναι και ο λόγος για τον οποίο τα πηγαίνω τόσο καλά στο τρέξιμο», καταλήγει.

Διαβάστε επίσης: Έτρεξε 44 Μαραθώνιους, σε 44 διαφορετικές χώρες σε 44 διαδοχικές ημέρες!

Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News

Exit mobile version