Τρέξιμο, ποδήλατο, κολύμβηση, bunjee jumping, tandem skydive, rafting, αναρρίχηση, σκι, canyoning… ή αν θέλετε τα πείτε όλα αυτά με δύο λέξεις: Αντιγόνη Λαζάρου. Στα 24 της έχει καταφέρει να κάνει δραστηριότητες που οι περισσότεροι από εμάς δεν κάνουμε σε μια ζωή και πάντα με το χαμόγελο, όσο δύσκολο και αν είναι μερικές φορές.
Το ορεινό τρέξιμο και ειδικά οι υπεραποστάσεις την έχουν κερδίσει και κάθε χρόνο ανεβάζει τον πήχη των εμπειριών της συμμετέχοντας σε όλο και περισσότερους αγώνες. Η Αντιγόνη μίλησε στο runnfun.gr για την αγάπη της για το τρέξιμο, για τους στόχους της και στέλνει μηνύματα προς όλους τους αθλούμενους να συνεχίσουν να τρέχουν… για μια ζωή!
– Ξεκίνησες το τρέξιμο στα 21. Μέχρι τότε ποια ήταν η Αντιγόνη;
Ξεκίνησα το τρέξιμο λίγο πριν γίνω 21 χρόνων, πριν 4 χρόνια δηλαδή. Μέχρι τότε αγαπούσα την φύση κάτι το οποίο και συνεχίζω και δεν έχανα ευκαιρία να βρίσκομαι στην φύση, έχω περάσει από πολλές υπαίθριες δραστηριότητες για να κατασταλάξω στο τρέξιμο, όταν τελείωσα το σχολείο ήθελα να δοκιμάσω extreme sports, οπότε με τα πρώτα μου χρήματα έκανα bunjee jumping, tandem skydive όπου και δοκίμασα 4 φορές, παραμοτέρ και tandem, παραπέντε όπου επίσης έκανα αρκετές φορές. Την συνέχεια πήρε η αυτόνομη κατάδυση όπου είμαι σε επίπεδο advances open water diver και σταμάτησα να μετράω τις βουτιές μου όταν ξεπέρασαν τις 70. Μετά από ενάμισι χρόνο στράφηκα στο βουνό όπου έκανα κάθε Σαββατοκύριακο και στα ρεπό μου canyoning, σκι, ορειβασία, ποδήλατο στο βουνό, rafting και χειμερινό βουνό. Δοκίμασα αναρρίχηση ανά χρονικά διαστήματα αλλά ποτέ δεν με κέρδισε, πριν το πρώτο lockdown έκανα kayak όπου πήγαινα μονοήμερα ταξίδια στης άκρονησίδες του Αργοσαρωνικού. Όποτε θα με παρουσίαζα ως ένα πολύ δραστήριο κορίτσι που πάντα ήθελα να συνδυάζω την φύση με κάποιας μορφής δραστηριότητας.
– Γιατί τρέξιμο και όχι κάποιο άλλο άθλημα;
Παράλληλα με το τρέξιμο στο προπονητικό μου πλάνο εντάσσεται το ποδήλατο και το κολύμπι, Ωστόσο το τρέξιμο είναι αυτό που με έχει κερδίσει γιατί σου δίνει την αίσθηση ελευθερίας χωρίς ιδιαίτερους εξοπλισμούς και έξοδα, μπορείς να τρέξεις ανά πάσα στιγμή οπουδήποτε σε ευνοεί το περιβάλλον και τρέχοντας να διασχίσεις μεγάλες εκτάσεις οροσειρών και βουνών, κάτι που περπατώντας θα σου έπαιρνε μέρες.
– Τι περιλαμβάνουν οι προπονήσεις σου;
Εξαρτάται από τον προπονητικό κύκλο τον οποίο θα βρίσκομαι την κάθε περίοδο, αλλά αυτή την περίοδο αποτελείται από διαλλειματικές στον στίβο, ανηφόρες, long run στο βουνό και ποδήλατο. Άλλες φορές ο προπονητής μου, μου βάζει ενδυνάμωση και αλτικές ασκήσεις και κολύμπι για ξεκούραση.
– Τι περιλαμβάνει η διατροφή σου και πόσο σημαντική είναι;
Τα τελευταία 3 χρόνια σχεδόν ήμουν vegan, από τον Αύγουστο και μετά είμαι vegeterian και πλέον τρώω αυγό και τυρί, Λείπω όλη μέρα από το σπίτι όποτε είμαι πάντα με τάπερ, φρούτα και μπάρες. Κυρίως τρέφομαι με όσπρια όπου τα συνδυάζω με ρύζι, γλυκοπατάτες ή αραβικές πίτες, σχεδόν κάθε μέρα πλέον τρώω και αυγά σαν σνακ και πολλές φρέσκες σαλάτες και φρούτα.
Σίγουρα μια σωστά διαμορφούμενη διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην προπόνηση. Το βράδυ πριν τις πολύωρες προπονήσεις μου αποφεύγω να τρώω πολλές φυτικές ίνες ώστε να μην είμαι πρησμένη στην προπόνηση και έχω αίσθηση δυσφορίας όπως και στους αγώνες το ίδιο. Όταν τρέφομαι με τροφές υψηλής βιολογικής αξίας βλέπω αμέσως διαφορά στην απόδοση μου όπως και στα μαλλιά και στο δέρμα μου, αλλά πολλές φορές ξεφεύγω.
– Και τι σε ώθησε στις υπεραποστάσεις;
Νομίζω πήγε από μόνο του προς τα εκεί εντελώς φυσικά και πριν καν το σκεφτώ είχα τερματίσει ήδη τους πρώτους μου μεγάλους αγώνες. Μου αρέσει να βρίσκομαι ώρες στο βουνό, όπως και να τρέχω για ώρες, ο συνδυασμός αυτός είναι εκπληκτικός. Σε λίγα μόνο χιλιόμετρα μπορείς να έχεις περάσει από δασικό τοπίο σε αλπικό και από καλοκαίρι σε χειμώνα, συνδυασμοί που μόνο μέσω αυτού του αθλήματος μπορείς να πετύχεις. Οι αγώνες είναι η τέλεια ευκαιρία μου μιας και υπάρχουν κατάλληλα διαμορφωμένοι σταθμοί που μπορούν να μου παρέχουν φαγητό και νερό.
– Σε πόσους αγώνες συμμετέχεις τον χρόνο και με ποιο κριτήριο τους επιλέγεις;
Δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο κριτήριο ούτε όριο. Σίγουρα η τοποθεσία του αγώνα παίζει σημαντικό ρόλο για εμένα, κατά πόσο πολύ μου αρέσει το τερέν του βουνού και τα υψομετρικά μιας και προτιμώ αγώνες με πολλά υψομετρικά. Το 2022 έως τώρα τερμάτισα 3 αγώνες υπέρ απόστασης με αποκορύφωμα τον αγώνα 162 χλμ και 7.000μ υψομετρικά στο Παρανέστι Δράμας.
– Πώς θα έπειθες κάποιον να αφήσει την καρέκλα του και να ξεκινήσει το τρέξιμο;
Ο καλύτερος τρόπος να έπειθα κάποιον είναι να έβρισκε ο ίδιος το κίνητρο του, όπως βρήκα και εγώ το δικό μου, δεν είναι όλα για όλους όπως και δεν είναι όλα για όλες της συνθήκες της ζωής μας.
Κάποιος μπορεί να βρει κίνητρο στο τρέξιμο ακόμα και από ένα καινούριο ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, σε άλλον μπορεί το κίνητρο του να είναι το να γνωρίσει νέο κόσμο, να φτιάξει φυσική κατάσταση ώστε να ανεβεί το βουνό ή να είναι έτοιμος για το καλοκαίρι.
– Όλο και περισσότεροι, πλέον, αθλούμενοι ασχολούνται με το τρέξιμο. Τι θα τους συμβούλευες;
Θα τους συμβούλευα να δουν το τρέξιμο σαν κάτι πιο μακροπρόθεσμο στη ζωή τους και όχι σαν μια νέα μόδα που θα φύγει μετά το τέλος της σεζόν, το τρέξιμο μπορεί να σε ακολουθεί οπουδήποτε σταθείς και βρεθείς είτε σε μορφή στίβου, τρέξιμο στην άσφαλτο, στο πάρκο, στο βουνό, στην άμμο, ή όπου αλλού θες να εξερευνήσεις.
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News