Δεν έτρεξε σε καμία από τις μεγάλες διαδρομές. Είναι δεδομένο ότι θα το κάνει στο μέλλον κάποια στιγμή. Όχι τόσο από λατρεία για το τρέξιμο, όσο από αγάπη για το Ζαγόρι.
Ο Αποστόλης Τσόλης, Γιαννιώτης γέννημα θρέμμα, λάτρης της φύσης και των βουνών, ερασιτέχνης ποδηλάτης και αισίως δρομέας. Προετοιμάστηκε και έτρεξε τα 21 του πρώτα χιλιόμετρα στο βουνό και με… σκόρπιές σκέψεις μας περιγράφει την εμπειρία του, καυτηριάζοντας ταυτόχρονα τα κακώς κείμενα…
Διαβάστε αναλυτικά:
- Ήταν μια μοναδική εμπειρία σε έναν πολύ απαιτητικό αγώνα!
- Από το Σάββατο που επισκεφθήκαμε το χώρο της διοργάνωσης στο Τσεπέλοβο το όλο σκηνικό έδειχνε πολύ καλά στημένο για τους μεγάλους αγώνες των 80 και των 44+, ενώ η φωνή του Χρήστου Φερεντίνου έκανε την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ευχάριστη. Όσο ετοιμάζονταν και διεξάγονταν ο παιδικός αγώνας του ενός χλμ τερμάτιζαν σταδιακά και οι δρομείς των 80χλμ.
- Την επόμενη μέρα στις 8:00πμ στους Κήπους δόθηκε η εκκίνηση των 21 χλμ και λίγο αργότερα των 10.
- Οι εντυπώσεις ήταν μοναδικές. Σκληρό έδαφος, απαιτητικό εναντίον της απίστευτης φυσικής ομορφιάς και των γραφικών χωριών του Ζαγορίου! Δεν ήξερες αν έπρεπε να κοιτάξεις τις ομορφιές τριγύρω ή που θα πατήσουν τα πόδια σου για να μην πέσεις…
- Όσο για τη συμμετοχή, αυτή είχε απαιτητικά χαρακτηριστικά. Νοοτροπία του τύπου “εντάξει, τρέχω κάπου κάπου και έχω κάνει την τελευταία εβδομάδα λίγη προπόνηση” απλά ήταν καταδικαστική.
- Απαιτούνται καλή προετοιμασία πρώτα με σωστά παπούτσια για έδαφος σαθρό έως σκληρό βραχώδες. Για μεγάλες πέτρες έως ρίζες στο χώμα.
- Κατά δεύτερο, χρειαζόταν προετοιμασία, σωστή διατροφή τις προηγούμενες μέρες και αυτοπειθαρχία.
- Οι απότομες ανηφόρες εναλλάσσονταν με απότομες κατηφόρες πολλές φορές. Όποιος δεν κρατούσε δυνάμεις απλά… τον εγκατέλειπαν στη συνέχεια. Ευτυχώς, οι σταθμοί τροφοδοσίας ήταν αρκετοί και πλήρεις παροχών.
- Τέλος, όποιος έσκυβε το κεφάλι και απλά έτρεχε, έχανε την ομορφιά του τοπίου το οποίο έδινε ευκαιρίες για φωτογραφίες ακόμα και εν κινήσει με το κινητό.
- Εν τέλει η διοργάνωση άψογη, η εμπειρία μοναδική, το τοπίο εκπληκτικό. Δυστυχώς, δεν έλειψαν και τα “τυπάκια” αυτά που την έχουν δει “πρωταθλητές” και πέταξαν τις άδειες συσκευασίες από τα τζελάκια τους μέσα στο δάσους και τη χαράδρα του Βίκου… Ελπίζουμε του χρόνου και να μην υπάρχουν τα σκουπίδια τους και να αλλάξουν μυαλά!
ΥΓ: Ο κόσμος που χειροκροτούσε και υποστήριζε όλους τους αθλητές είναι άξιος πολλών συγχαρητηρίων!
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News