Είμαι παιδί της θάλασσας, της αμμουδιάς και της αλμύρας. Θέλω η απλωτές μου να σκίζουν κύματα και το βλέμμα μέσα από το γιαλάκι να χάνεται στο γαλάζιο. Δεν είναι πολύς ο καιρός που ξεκίνησα δειλά-δειλά να στριμώχνομαι στις εκκινήσεις των κολυμβητικών αγώνων και των τριάθλων. Το open water swimming γέμισε την καρδιά μου και το τρίαθλο ενίσχυσε τις φιλίες μου γιατί οι σκυταλοδρομίες είναι «ένας για όλους και όλοι για την ομάδα». Βλέπετε ποδήλατο κάνω μόνο το σπαστό με το καλαθάκι για πικνίκ. Η πιο κομάντο προσπάθεια μου στα multisports events είναι το aquathlon, αφού ένα 5αράκι το τρέχω ακόμα και «αλατισμένος».
Πρόσφατα ανακάλυψα πως η δόξα της συμμετοχής δεν είναι πάντα αλμυρή και δεν καταλήγει απαραίτητα σε αμμουδιά. Αμαρτία που εξομολογείσαι παύει να είναι αμαρτία και εγώ τη Λίμνη Δόξα δεν ήξερα ούτε στο χάρτη να τη δείξω. Στα ραδιοφωνικά μου χρόνια ζήτησα από την Mrs. Transition Sports Δανάη Μωραΐτη να «ταξιδέψουμε» τους ακροατές στον υπέροχο αγώνα τριάθλου που διοργανώνει στο μαγευτικό τοπίο της Ορεινης Κορινθίας. Τελικά στην εκπομπή μίλησε για τη διοργάνωση ο κορυφαίος κ. Χρήστος Γαρέφης. Ο λόγος του, μεστός, αγωνιστικός και διδακτικός ήταν μια πρόσκληση-πρόκληση για να το βάλω στο καλεντάρι μου και να δω τι «ψάρια θα πιάσω» κολυμπώντας σε λίμνη. Η Λίμνη και ο Πρωτάρης.
Η φετινή 7η διοργάνωση ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου. Έχοντας ήδη μια εμπειρία, ανυπόμονα ξεκίνησα το Σάββατο το πρωί για την Ορεινή Κορινθία. Ήξερα τι θα συναντήσω και αυτό μου προκαλούσε ενθουσιασμό. Όταν απλώνεται μπροστά σου η Λίμνη Δόξα, αισθάνεσαι δέος. Το τοπίο είναι εντυπωσιακό. Επιβλητική σε μαγνητίζει, στο κέντρο της καταπράσινης διαδρομής, με το μοναστήρι του Αι-Γιώργη να παρατηρεί τα πάντα.
Το μότο μου είναι «αγώνες είναι οι φίλοι» και λίγες μέρες μετά το Syros Triathlon, μια ολοζώντανη παρέα ήμασταν έτοιμοι να βουτήξουμε στη λίμνη, να ποδηλατήσουμε και να τρέξουμε γύρω από την «αγκαλιά» της. Και να μας χειροκροτήσουν όλοι όσοι είχαν κατασκηνώσει στην όχθη!
Η ομάδα που είχα την τιμή να είμαι μέλος ως κολυμβητής ήταν power of love. Και ευτυχώς που ο Δημήτρης και ο Αργύρης είναι τούρμπο γιατί με το πλατσούρισμα μου θα πιάναμε θέση από το τέλος. Να κολυμπάς στη λίμνη και μάλιστα με τέμπο αγωνιστικό δεν είναι τόσο εύκολο. Τα κατάφερα με τιμιότητα και για να μη με θυμούνται για τον αργό χρόνο μου, έκανα εντυπωσιακή έξοδο για να αποθεωθώ από τη Δανάη και τα κλικ του foto-trexoyme.
Το τσιπάκι μου το παρέδωσα στον Δημήτρη Σκιντζή (Ανάσταση Μητρόπαπα σε ευχαριστώ για τον υπέροχο τύπο που μου γνώρισες). Πετώντας πάνω σε δυο ρόδες, έδωσε άλλη πνοή στην προσπάθεια της ομάδας με εντυπωσιακό χρόνο. Μέχρι να στεγνώσει το μαγιό μου και να δέσει τα κορδόνια του ο Αργύρης, ο πιτσιρίκος είχε κατέβει από τη σέλα. Και μετά ο άνεμος Irunmag Αργύρης Κριθαρούλιας ολοκλήρωσε με τον ιδρώτα του μια ξεχωριστή συνεργασία!
Αγώνας χωρίς fun δεν γίνεται!!! Για αυτό στη Λίμνη Δόξα και θα φας γουρουνοπούλα στις απονομές στα Τρίκρηνα, και παγωμένα ποτήρια θα τσουγκρίσεις στο Μπρούκλη με τη Μαρία Παπιδάκη στα deks και θα δώσεις με όλους ραντεβού για του χρόνου!
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News