Γράφει ο Δημοσθένης Χρηστόπουλος
Ήταν 1994 όταν ο Τομ Χανκς, μέσα από την ερμηνεία του στο «Φόρεστ Γκαμπ», νομιμοποίησε μαζικά μια συνήθεια που μέχρι εκείνο τον καιρό θεωρούταν δυνατότητα μόνο των επαγγελματιών αθλητών.
Ο φανταστικός χαρακτήρας του έγραψε ιστορία όταν, πληγωμένος από τον εφηβικό του έρωτα, ξεκίνησε να τρέχει μια τεράστια διαδρομή χωρίς σταματημό δημιουργώντας πίσω του ένα τεράστιο κίνημα ανθρώπων που τον ακολουθούσαν. Όλα αυτά στο σινεμά…
22 χρόνια αργότερα…
Περίπου 22 χρόνια αργότερα, στην κανονική ζωή αυτή τη φορά, ένας Βρετανός βάλθηκε να κάνει πραγματικότητα αυτό που ο Φόρεστ έκανε στο πανί: να τρέξει στα αλήθεια την εν λόγω διαδρομή. Το όνομά του είναι Ροντ Πόουπ, είναι 39 χρονών, κατάγεται από το Λίβερπουλ και τον Σεπτέμβρη του 2016 ξεκίνησε την ιστορική διαδρομή του Φόρεστ Γκαμπ.
Ο Ροντ Πόουπ, είναι 39 χρονών, κατάγεται από το Λίβερπουλ και τον Σεπτέμβρη του 2016 ξεκίνησε την ιστορική διαδρομή του Φόρεστ Γκαμπ.
Μέσα σε αυτό το διάστημα έχει καταφέρει κάτι απίστευτο. Κατάφερε να διανύσει περίπου 15.000 μίλια (περίπου 25.000 χιλιόμετρα) τρέχοντας από την δυτική στην ανατολική πλευρά των ΗΠΑ και… πάλι πίσω! Ο Πόουπ έχει παρελθόν στους αγώνες ταχύτητας και έχει συμμετάσχει πολλές φορές σε Μαραθώνιους. Γνωρίζει πολύ καλά πως πριν κάθε μεγάλο αγώνα απαιτείται η αντίστοιχη προετοιμασία. Όμως αυτόν τον κανόνα δεν τον τήρησε για αυτή την διαδρομή. Απλά ένα πρωί, χωρίς προεργασία, ξεκίνησε να τρέχει.
«Σκέφτηκα απλά να κάνω το ίδιο…»
«Ο Φόρεστ δεν έκανε καν προπόνηση, απλά βάλθηκε ξαφνικά να τρέχει. Σκέφτηκα να κάνω ακριβώς το ίδιο», τονίζει ο ίδιος μιλώντας στα βρετανικά ΜΜΕ, αφιερώνει αυτή του την προσπάθεια στη μητέρα του που έχει πεθάνει ενώ δηλώνει πως πολύ υποστηρικτική απέναντι του υπήρξε και η κοπέλα του, η Ναντίν. «Μάλλον περίμενε πως θα σταματήσω σύντομα αυτή την τρέλα», ξεκαθαρίζει.
Όπως ακριβώς και ο Φόρεστ Γκαμπ, έτσι και ο Ροντ Πόουπ άλλαξε όψη κατά τη διάρκεια αυτής της τρελής και παλαβής κούρσας
Όπως ακριβώς και ο Φόρεστ Γκαμπ, έτσι και ο Ροντ Πόουπ άλλαξε όψη κατά τη διάρκεια αυτής της τρελής και παλαβής κούρσας καθώς τα μαλλιά του και τα γένια του μάκρυναν – η «μεταμόρφωσή» του παραπέμπει ευθέως στην ταινία του 1994. Φυσικά, η εξωτερική εμφάνιση είναι ο μικρότερος πονοκέφαλός σε μια τέτοια προσπάθεια, που απαιτεί να τρέχεις περίπου 40 μίλια την ημέρα: ο Ρομπ αναμετρήθηκε με την ζέστη, τη βροχή, την δίψα και την πείνα ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια της διαδρομής του ενώ, όπως εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς, αντιμετώπισε και μια σειρά από μυϊκούς τραυματισμούς.
15.000 μίλια σε 409 μέρες
Το κατόρθωμά του πάντως είναι ζηλευτό για κάθε δρομέα του κόσμου. Περίπου 15.000 μίλια μέσα σε 409 μέρες δεν είναι κάτι που το πετυχαίνει ο οποιοσδήποτε. Περίπου 200 μίλια πριν την ολοκλήρωση της κούρσας του, ο 39χρονος που συγκέντρωσε το ενδιαφέρον ανθρώπων και ΜΜΕ από όλο τον κόσμο, τόνισε πως μπορεί η στόχευσή του να ήταν εξαιρετικά δύσκολη, τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχικό επίπεδο, αλλά η αυθόρμητη στήριξη του κόσμου και τα συνεχόμενα μηνύματα υποστήριξης τα οποία παρέπεμπαν στη κλασική ατάκα «Run Forrest, Run» και που λάμβανε κάθε μέρα, του έδωσαν τη δύναμη να μην τα παρατήσει.
Δεν το σκέφτηκα καν, απλά ξεκίνησα να τρέχω χωρίς προετοιμασία και χωρίς τίποτα. Βέβαια, το μετάνιωσα…
«Η πρώτη φορά που μου ήρθε η ιδέα να τρέξω κατά μήκος των ΗΠΑ ήταν πριν 15 χρόνια. Πάντα πίστευα πως είναι ο τέλειος τρόπος για να γνωρίσεις ακόμα καλύτερα μια πανέμορφη χώρα. Το ανέβαλλα διαρκώς αλλά ένα βράδυ είδα το «Φόρεστ Γκαμπ» και είχα μια έκλαμψη. Δεν το σκέφτηκα καν, απλά ξεκίνησα να τρέχω χωρίς προετοιμασία και χωρίς τίποτα. Βέβαια, το μετάνιωσα. Θα έπρεπε να ακολουθήσω μια προετοιμασία», λέει ο Ροντ.
«Δεν μου πέρασε από το μυαλό να τα παρατήσω»
Εκθέτοντας αναλυτικά τα προβλήματα του ταξιδιού τονίζει: «Ήταν απίστευτα δύσκολο. Τραυματίστηκα, έπαθα τροφική δηλητηρίαση, σκέψου ότι μόλις στα 400 μίλια κατέρρευσα σε ένα βενζινάδικο. Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος όμως και δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να τα παρατήσω».
Όσον αφορά το βαθύτερο νόημα της πράξης του; «Νομίζω ότι αυτό που κάνει ο Φόρεστ στην ταινία είναι ο ορισμός του πως πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή και ο ένας τον άλλο. Ο Φόρεστ δεν κρίνει κανένα ούτε για το χρώμα του δέρματος, ούτε για τη κοινωνική του θέση, ούτε για την εξυπνάδα του, ούτε για τίποτα. Αν ο καθένας θα μπορούσε να γίνει λίγο περισσότερο σαν τον Φόρεστ, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος».
Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε για το αν ο ίδιος ο Τομ Χανκς του έχει στείλει κάποιο μήνυμα συμπάθειας ή κάτι ανάλογο, ο Ροντ απάντησε: «Δεν έχω ακούσει κάτι από αυτόν ακόμα αλλά του έστειλα μια κάρτα όταν ολοκλήρωσε την δεύτερη διαδρομή μου. Είναι ένας πραγματικός ήρωας για εμένα, τον λατρεύω».
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News