Συνέντευξη του Ivan Cudin στον Ιωάννη Δημόπουλο*
Με αφορμή την κλήρωση του 35ου Σπάρταθλον στις 14/3/2017, είχα την ευκαιρία να συζητήσω κάποιες προπονητικές συνήθειες και πρακτικές απ’ τον Ivan Cudin, ο οποίος είναι ένας απ’ τους καλύτερους δρομείς που έχουν τρέξει τον συγκεκριμένο αγώνα, αφού μετά τις επιδόσεις του Γιάννη Κούρου και του Scott Jurek, αποτελεί ο 3ος καλύτερος αθλητής όλων των εποχών με επίδοση 22:29:29 (2014). Επίσης, είναι 3 φορές νικητής του Σπάρταθλον 2010, 2011, 2014 και με πολλές άλλες διακρίσεις όπως το 2010, όπου ήταν πρωταθλητής Ευρώπης στο 24ωρο, στον οποίο αγώνα έτρεξε 263,841χλμ.
– Περυσι (το 2016) όταν έφτασες στο άγαλμα του Λεωνίδα φορούσες την φανέλα της ποδοσφαιρικής ομάδας την Σπάρτης, πως συνέβη αυτό;
To 2015 πήγα να δω έναν ποδοσφαιρικό αγώνα της Σπάρτης και οι φίλοι της ομάδας, μου έδωσαν την φανέλα της ομάδας. Την ημέρα πριν τον αγώνα του Σπάρταθλον, αποφάσισα να φορέσω την φανέλα 1km πριν τον τερματισμό. Ήταν ο σωστός τρόπος να πω ευχαριστώ στους Σπαρτιάτες για την καλοσύνη τους και μ’ αυτόν τον τρόπο να τους δείξω ότι την Σπάρτη, την νιώθω σαν το σπίτι μου.
– Θα λάβεις μέρος στο 35ο Σπάρταθλον;
Ήταν πιο δύσκολο από τις προηγούμενες φορές να αποφασίσω αν θα συμμετέχω ή όχι. Δεν μπορώ να προπονούμαι όσο το έκανα μέχρι το 2014. Ξέρω πως ο τερματισμός θα είναι δύσκολος, αλλά η αγάπη μου για αυτόν τον αγώνα είναι πιο δυνατή απ’ όλες τις άλλες σκέψεις και έτσι τελικά έκανα την εγγραφή μου. Έχω τρέξει 7 φορές στο Σπάρταθλον, αλλά κάθε φορά ανανεώνεται αυτός ο ισχυρός δεσμός μου μ’ αυτόν τον αγώνα, που είναι απλά ιδιαίτερος. Αν μπορέσω να τον τερματίσω για 8η φορά ,θα είμαι ο πρώτος Ιταλός δρομέας που θα το έχει κάνει αυτό.
– Ποιοι ήταν οι λόγοι που σε έκαναν να συμμετάσχεις στο Σπαρταθλον την πρώτη φορά; Ήταν μήπως λόγω ιστορικότητας του αγώνα ή καθαρά για λόγους αγωνιστικούς;
Κάποιο φίλοι μου, μου είπαν ότι υπάρχει ένας αγώνας ο οποίος ήταν ο πιο σημαντικός αγώνας στον χώρο τον υπεραποστάσεων και ότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να τον τρέξω. Ετσι τον έτρεξα, ανακαλύπτοντας την ομορφιά του και την ιστορία του ,την οποία εμπλουτίζει τον αγώνα ακόμα περισσότερα.
– Πιο είναι το αγαπημένο σου μέρος το οποίο επισκέπτεσαι όταν βρίσκεσαι στην Σπάρτη;
Ο Μυστράς είναι πολύ όμορφος και ένα ιστορικό «διαμάντι» αλλά οπωσδήποτε αγαπώ την φύση και ο Ταΰγετος είναι εξίσου όμορφος.
– Στην Ελλάδα είσαι πάρα πολύ γνωστός για της επιδόσεις σου στο Σπάρταθλον αλλά είσαι και πάρα πολύ πετυχημένος και σε άλλους αγώνες, έχεις κάποια αγαπημένη απόσταση;
Δεν έχω αγαπημένη απόσταση. Φυσικά, μπορώ να τρέξω και παραπάνω από δύο πολύ μεγάλα ultra κάθε χρόνο αλλά για προσωπικούς λόγους δεν τρέχω σε περισσότερους αγώνες. Πιστεύω ότι μπορείς να απολαύσεις τις ομορφιές ενός αγώνα μόνο αν έχεις προπονηθεί κατάλληλα, έτσι ώστε να μην υποφέρεις πάρα πολύ κατά την διάρκεια του αγώνα και να βρίσκεις χρόνο μετά τον αγώνα να θυμάσαι την ωραία εμπειρία που έζησες τρέχοντας τον αγώνα. Να συνεχίζεις να πετάς πάνω στην συναισθηματική πνοή που ένοιωθες κατά την διάρκεια του αγώνα. Δεν είναι εύκολο να εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ, αλλά η ψυχή μου συνεχίζει να θυμάται κομμάτια απ’ τον αγώνα, τα ωραία μέρη τα οποία έτρεξα. Και να τρέξω σ’ άλλον αγώνα ενώ το μυαλό μου ακόμα ‘σερφάρει’ σε συναισθήματα του προηγούμενου αγώνα θα ήταν σαν να «κλέβω» από τον αγώνα την αξία του και την θετική ψυχολογική επίδραση που μου είχε δώσει.
– Πες μας λίγο για την προπόνηση σου, προπονείσαι διαφορετικά όταν ετοιμάζεσαι για έναν αγώνα 100km και διαφορετικά για έναν μεγαλύτερο αγώνα όπως ένα 24ωρο ή το Σπαρταθλον;
Ναι φυσικά. Μέχρι τα 100km θεωρώ τον αγώνα γρήγορο. Κάτι σαν έναν μεγαλύτερο μαραθώνιο και είναι απαραίτητο να αυξήσω το αερόβιο κατώφλι και να συνδυάζω προπονήσεις αερόβιου και προπόνηση με αντίσταση.
Στους μεγαλύτερους αγώνες προτεραιότητα παίρνει η καύση λίπους γιατί το σώμα πρέπει να συνηθίσει ώστε να ξεπεράσει την κρίση και τον πόνο για πολλές ώρες. Μια θετική προσέγγιση έχει και στρατηγική σημασία.
– Τον Δεκέμβριο ήσουν στην Ελλάδα πάλι (Σπάρτη) για να τρέξεις στον ορεινό αγώνα τον Καστόρειο 23km για δεύτερη χρονιά , γνωρίζω ότι έχεις πολλούς φίλους στην Ελλάδα αλλά αυτή η συμμετοχή σου έχει σχέση και με την προετοιμασία σου; Δηλαδή με το να συμμετέχεις και σε μικρότερους αγώνες, πιστεύεις ότι είναι σημαντικό για έναν αθλητή που τρέχει σε αγώνες ultra να συμμετέχει και σε μικρότερους αγώνες;
Ήμουν εκεί επειδή αγαπώ τον Ταΰγετο και επειδή η Σπάρτη είναι μια περιοχή που όχι μόνο έχω αγαπημένους φίλους αλλά και επειδή αισθάνομαι σαν το σπίτι μου. Γενικά είναι αλήθεια ότι κάποιοι μικρότεροι αγώνες είναι ένα καλό test και ένας τρόπος να προπονηθείς για έναν αγώνα αντοχής αλλά γενικά κάνω προπόνηση μόνος μου. Το να συμμετέχω σε έναν αγώνα μόνο και μόνο για να προπονηθώ για κάποιον άλλο αγώνα θα μείωνε την αξία αυτού του αγώνα και είναι κάτι που δεν το θεωρώ σωστό.
– Εαν δεν κάνω λάθος το PB σου στο μαραθώνιο είναι 2:40 το οποίο είναι αρκετά γρήγορο, ως ultra runner θεωρείς ότι οι προπονήσεις ταχύτητας είναι σημαντικές; Δίνεις αρκετή έμφαση σ’ αυτό το κομμάτι της προετοιμασίας σου;
Ναι σωστά. Δεν είναι το μόνο σημαντικό κομμάτι της προπόνησης όμως. Όταν ετοιμάζομαι για έναν μεγάλο σε απόσταση αγώνα προσπαθώ να το χωρίσω σε τρεις περιόδους. Στην πρώτη προσπαθώ να βελτιώσω το αερόβιο κατώφλι. Στην δεύτερη περίοδο προσπαθώ να εξοικειωθώ με τις μεγάλες αποστάσεις, να μεταφέρω ουσιαστικά το βελτιωμένο αερόβιο κατώφλι στις μεγαλύτερες αποστάσεις και να προπονώ τον μηχανισμό καύσης λίπους ενώ ταυτόχρονα να αναπτύξω δύναμη μέσα από ασκήσεις αντιστάσεων. Στην τρίτη περίοδο ακολουθεί το tapering ,το οποίο μου επιτρέπει να βρίσκομαι στους αγώνες στην καλύτερη κατάσταση μου.
– Πόσα χιλιόμετρα τρέχεις συνήθως στην base phase και πόσα όταν κορυφώνεται η προετοιμασία (peak);
Όταν βρισκόμουνα στην καλύτερη μου κατάσταση έτρεχα 120km στην πρώτη περίοδο και κορύφωνα μεταξύ 140-180km.
– Κατά την προετοιμασία σου, πόσο μεγάλα είναι τα long run; Πιστεύεις και στην τακτική που ακολουθούν μερικοί αθλητές με προπονήσεις back to back (δυο συνεχόμενα long πχ Σάββατο-Κυριακή);
Γενικά, δεν κάνω long run ποτέ μεγαλύτερα από 60km ,μερικές φορές τύχαινε και έκανα 100km, αλλά ξεκουραζόμουν όλη την επόμενη εβδομάδα. Ποτέ μου δεν έχω κάνει long run back to back, αλλά έχω κάνει αρκετές διπλές προπονήσεις μ’ ένα ελαφρύ γεύμα χαμηλής αναπλήρωσης και την ημέρα μετά από ένα long αυτός ο τρόπος μαθαίνει στο σώμα μας να καίει τα λίπη.
– Τι μεθόδους recovery χρησιμοποιείς (ice baths, massage, rest etc);
Το recovery έχει στρατηγική σημασία και είναι πολύ σημαντικό. Μετά από κάθε προπονητικό ερέθισμα είναι σημαντικό να εφαρμοστεί για να αποφευχθεί η υπερπροπόνηση. Ποτέ δεν έκανα κάτι το ιδιαίτερο αλλά τα γνωστά ξεκούραση, κρύα μπάνια, και μερικές φορές, σπάνια, μετά από προπονήσεις στο κατώφλι compression ( ρούχα συμπίεσης).
– Εχεις ποτέ τρέξει δυο ultra συνεχόμενα δηλαδή με πολύ κοντινές ημερομηνίες μεταξύ τους και προπονητικά πως το διαχειρίστηκες ,τι αλλαγές έκανες;
Μόνο μια φορά είχα τρέξει δυο αγώνες trail 40km μέσα σε δυο εβδομάδες, επειδή τους διοργάνωναν φίλοι μου. Όμως, δεν είναι μια πρακτική που μου αρέσει και την θεωρώ και επικίνδυνη επειδή μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς. Τέλος πάντων για εκείνο το διάστημα ακολούθησαν οι υπόλοιπες προπονήσεις μου χαλαρές.
-Πως αναπληρώνεις την ενέργεια σου κατά την διάρκεια τον αγώνων; Προτιμάς στερεά τροφή, gel, μπάρες; Πηγαίνεις με την αίσθηση ή έχεις κάποιο διατροφικό πλάνο από πριν;
Κατά την γνώμη μου η αφυδάτωση είναι ο χειρότερος κίνδυνος κατά την διάρκεια ενός αγώνα υπέρ απόστασης, και έτσι είναι πολύ σημαντικό να πίνεις αρκετά υγρά. Το πώς τρέφεται κάποιος σε έναν αγώνα ultra είναι αρκετά προσωπικό. Γενικά όμως δεν μου αρέσουν οι μπάρες και τα gel σε αγώνες μεγαλύτερους από 100km, αλλά προτιμώ μέλι και ενεργειακά ποτά των 6-8% γλυκόζη. Το να χωνέψεις στερεά τροφή μπορεί να μείωσει την ροή του αίματος προς τους μυείς, μειώνοντας την ταχύτητα σου και πειράζοντας την συνολική σου κατάσταση.
– Γνωρίζω ότι στο παρελθόν είχες κάποιους τραυματισμούς, τι κάνεις για να μείνεις υγιής χωρίς τραυματισμούς, ενδυνάμωση κάνεις;
Ναι κάνω, συνήθως κατά την διάρκεια του χειμώνα και προσπαθώ να κάνω hill strides (ανοίγματα σε ανηφόρες) στο υπόλοιπο διάστημα.
– Ποιες συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να τρέξει το πρώτο του ultra;
Να μην ξεχάσει:
Να ξεκινήσει να τρέχει ultra βήμα βήμα, μεγαλώνοντας την απόσταση σιγά-σιγά.
Να ξεκινήσει τον αγώνα με ένα πολύ αργό ρυθμό.
Να έχει επίγνωση τον ορίων και να ξεχάσει τους φόβους του και τους δισταγμούς, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και της σιγουριάς είναι αυτά που οδηγούν στην εγκατάλειψη.
Το συμπέρασμα…
Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα τον ίδιο, τόσο απ την ιδιότητα του προπονητή όσο και από αυτή του αθλητή να συζητήσει με έναν τόσο μεγάλο καταξιωμένο αθλητή, ανταλλάσοντας δρομικές εμπειρίες και πρακτικές συμβουλές.
Το τρέξιμο, λόγω του ότι έχει ως άμεσο αποδέκτη τον άνθρωπο – ο οποίος κατά επέκταση χρησιμοποιεί όλα τα φυσικά του μέσα για να καταβάλει την βέλτιστη απόδοση της επίτευξης των στόχων του – το καθιστά ως μία ιδιαίτερη επιστήμη που συνεχώς εξελίσσεται και αναπτύσσεται.
Για τον λόγο αυτό, σε καμία των περιπτώσεων οι δρομικές εμπειρίες και πρακτικές συμβουλές διάφορων αθλητών, δεν θα πρέπει να ‘αντιγράφονται’ και κατά επέκταση να εφαρμόζονται στο δικό μας πλάνο άθλησης, μιας και ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά ανθρώπινα στοιχεία και δρομικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν το αθλητικό και αγωνιστικό προφίλ ενός δρομέα.
Καθ ην αρμόδιος είναι ο πιστοποιημένος προπονητής σας, ο οποίος μπορεί πραγματικά να δει ότι εσείς δεν μπορείτε να δείτε στην προπόνηση σας. Βάση της αξιολόγησης των ικανοτήτων σας και ενός προγράμματος σχεδιασμού θα σας βοηθήσει να θέσετε ρεαλιστικές αλλά και ανταγωνιστικές προκλήσεις όπου μέσα από αυτές θα φτάσετε στην επιδίωξη των στόχων σας.
Δείτε βίντεο με τον Ivan Cudin:
Δείτε το βίντεο με τον Ιωάννη Δημόπουλο:
*Ο Ιωάννης Δημόπουλος είναι Πιστοποιημένος προπονητής δρόμων αντοχής, με μόνιμη διαμονή στην πόλη της Σπάρτης και Πρόεδρος του Τοπικού Δρομικού Συλλόγου, «Σπαρτιάτες Δρομείς»
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News