Συνέντευξη στον Γιώργο Παπαδημητρόπουλο
Ο Χριστόφορος Μερούσης είναι ένας από κορυφαίους Έλληνες Μαραθωνοδρόμους. Στον 35ο Μαραθώνιο της Αθήνας ο Χιώτης πρωταθλητής θέλει να πετύχει την 5η σερί νίκη του, ανάμεσα στους Έλληνες που συμμετέχουν ταυτόχρονα και στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα του Μαραθωνίου δρόμου.
Στα 35 του και γεμάτος από την αθλητική του διαδρομή μετά και την συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, μιλάει στο skai.gr και το runnfun.gr λίγο πριν τον 35ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Ο έμπειρος δρομέας και μέλος της Garmin Team Running αναφέρεται στη διαδρομή του, στην προσπάθεια που κάνει για να είναι σωστός επαγγελματίας, πατέρας και αθλητής, συμβουλεύει τους νέους δρομείς και τους ερασιτέχνες και τονίζει ότι το τρέξιμο μπορεί να αλλάξει τη ζωή του ανθρώπου.
– Χριστόφορε το τρέξιμο είναι εύκολο ή δύσκολο;
“Κάθε ωραίο πράγμα, νομίζω ότι είναι και δύσκολο. Από τη στιγμή που επιλέγεις νέους στόχους και προσπαθείς να ξεπερνάς τον εαυτό σου είναι δύσκολο και ταυτόχρονα όμορφο. Εκτός από ότι συναγωνίζεσαι τον εαυτό σου κάθε φορά, όταν έρθει η κούραση τα πράγματα δεν είναι καλά. Προσωπικά εμένα εκεί με εξιτάρει το τρέξιμο, όταν νομίζω ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω και τελικά πετυχαίνω. Εκεί πρέπει να βάζεις κάτω τον εαυτό σου. Αυτός σε βοηθάει στις μεγάλες αποστάσεις”.
– Πόσο εύκολο είναι να είσαι ελίτ αθλητής, επαγγελματίας και οικογενειάρχης;
Ούτως η άλλως τα πράγματα είναι δύσκολα στην εποχή μας. Προσωπικά τα καταφέρνω, αλλά γενικά τώρα έχει ξεκινήσει να αλλάζει σιγά, σιγά η κουλτούρα μας και εμάς. Ο αθλητισμός είναι θέμα κουλτούρας. Οι ξένοι αθλούνται πριν πάνε στη δουλειά. Το κάνουν χρόνια. Εμείς όχι ακόμα. Όλα χωράνε, πάντως, αρκεί να έχεις ένα πρόγραμμα. Και η δουλειά και τα όνειρα και η οικογένεια.
– Πιστεύεις ότι αν είχες μεγαλύτερη στήριξη θα είχες φτάσει πιο ψηλά;
“Σίγουρα στην Ελλάδα ο κλασικός αθλητισμός είναι ο φτωχός συγγενής. Αν δεν είχαμε ορισμένους χορηγούς να μας στηρίζουν, δεν θα φτάναμε πουθενά. Να σου πω, ωστόσο, την αλήθεια νιώθω γεμάτος. Το μόνο κομμάτι του παζλ που έλειπε σε μένα ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Από τη στιγμή που πήγα το 2016 στο Ρίο και έτρεξα Μαραθώνιο, μπήκε στη θέση του το κομμάτι. Πάντα βάζω νέους στόχους, αλλά δεν έχω απωθημένα”.
– Μέχρι πότε θα τρέχεις Μαραθώνιο;
“Ασχολούμαι με τον αθλητισμό επαγγελματικά πάνω από 20 χρόνια. Δεν ξέρω. Θέλω να είμαι υγιής. Όσο αντέχω θα τρέχω. Ανταγωνιστικά δεν ξέρω για πόσα χρόνια ακόμα. Ο αθλητισμός, όμως, είναι τρόπος ζωής, δεν μπορώ να αλλάξω τη ζωή μου και δεν θέλω”.
-Αν αποφάσιζες να κάνεις κάποιο άλλο άθλημα, τι θα έκανες;
“Σίγουρα μπάσκετ. Θα ασχοληθώ στην Χίο όταν σταματήσω σίγουρα…”
– Προπονητικά εννοείς;
“Όχι θα παίξω σε ομάδα. Θέλω να παίξω 1-2 χρόνια. Μου αρέσει το μπάσκετ πολύ. Ξεκίνησα ως αθλητής μπάσκετ, αλλά με κράτησε ο στίβος. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει”.
– Σε πόσους Μαραθωνίους έχεις λάβει μέρος;
“Σε 11 Μαραθωνίους. Ο 6ος στην Ελλάδα είναι τώρα και άλλους 5. Στο Ρότερνταμ, στο Βερολίνο, στην Κοπεγχάγη, στο Αμβούργο και φυσικά στο Ρίο”.
– Είναι ο Μαραθώνιος της Αθήνας ο κορυφαίος του κόσμου;
“Νομίζω ότι έχει τα πιο δυνατά συναισθήματα. Ο κόσμος σε αγκαλιάζει. Τρέχεις την ιστορικότερη διαδρομή. Πολύ δύσκολη διαδρομή. Και φυσικά ο τερματισμός στο Στάδιο. Από την αρχή μέχρι το τέλος είναι 42.195 μέτρα γεμάτα δυσκολία και συναισθήματα. Λατρεύω τον Μαραθώνιο της Αθήνας. Για μένα είναι ο κορυφαίος δρόμος του κόσμου”.
– Μια συμβουλή για όσους τρέξουν στον Μαραθώνιο της Αθήνας;
“Πιστη στον εαυτό τους, επιμονή και υπομονή. Να τρέξουν με βάση την προετοιμασία που έχουν κάνει και να μην παρασυρθούν από κανέναν”.
– Είναι μόδα το τρέξιμο ή εκτόνωση για τον κόσμο μέσα στην κρίση;
“Κάθε χρόνο αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός των ερασιτεχνών δρομέων. Και μόδα να είναι κάτι θα αφήσει. Είμαι σίγουρος. Θα μείνει αρκετός κόσμος στο τρέξιμο.Και αυτό είναι καλό”.
– Με βάση αυτή την τάση, είναι η ευκαιρία να δημιουργηθεί σχολή Μαραθωνοδρόμων;
“Νομίζω ότι είναι αυτονόητο, απαραίτητο και αναγκαίο. Να γεννάμε και νέους Μαραθωνοδρόμους και νέα παιδιά. Πρέπει να εμπνεύσουμε τα νέα παιδιά. Τους νέους δρομείς να ξεκινήσουν από νωρίς και όχι όταν φτάνουν σε μεγάλη ηλικία. Πρέπει να δημιουργηθεί μια σχολή στη χώρα που γεννήθηκε Μαραθώνιος”.
– Ποιον θεωρείς κορυφαίο Μαραθωνοδρόμο του πλανήτη;
“Είναι πολλοί που έχουν τρέξει εκπληκτικά. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Αιθίοπες και Κενυάτες είναι μεγάλες σχολές”.
– Ποιον αθλητή έχεις ζηλέψει στην καριέρα σου;
“Δεν ζηλεύω κανέναν. Με έχουν εμπνεύσει, όμως, αρκετοί. Ο Κεντέρης ας πούμε. Εκείνα τα χρόνια που μεσουρανούσε, εγώ ήμουν στο ξεκίνημα. Τεράστιος αθλητής. Τους έβλεπα στο στάδιο να προπονούνται. Επίσης στη Βραζιλία πήγα και είδα από κοντά τον Μπολτ και τον Μο Φάρα. Πόση ηρεμία, πόση αποφασιστικότητα. Σε πιάνει δέος. Και φυσικά θαυμάζω τον τεράστιο Μαϊκλ Τζόρνταν ο οποίος ήταν ένας υπεραθλητής. Τον είχα αφίσα στο δωμάτιό μου”.
– Γιατί λένε όλοι ότι το τρέξιμο αλλάζει τη ζωή των ανθρώπων;
“Γιατί το τρέξιμο κάνει καλό. Γιατί αρχίζεις να τρως καλύτερα. Γιατί είσαι πιο ευδιάθετος. Γιατί γίνεσαι πιο αισιόδοξος. Γιατί θα βάζεις νέους στόχους. Η γνώση έρχεται σιγά-σιγά. Όσο τρέχεις μαθαίνεις. Τρέχοντας έρχεται η όρεξη”.
– Τρεις συμβουλές που θα έδινες σε κάποιον αρχάριο δρομέα
“Πρώτα απ’ όλα να το πάρει απόφαση. Δεύτερον να μην τα παρατήσει, να επιμείνει. Είναι δεδομένο ότι μπορεί. Και τρίτον να αγαπήσει γιατί θα του αλλάξει τη ζωή”.
– Χριστόφορε ευχαριστούμε πολύ, καλή επιτυχία. Θα κάνεις την 5η σερί νίκη σου;
“Είμαι καλά και θα κάνω ότι καλύτερο περνάει από τα… πόδια μου”.
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News