Γράφει ο Γ. Παπαδημητρόπουλος
Ένα ακόμα Spetsathlon πέρασε στην ιστορία. Ίσως το καλύτερο από όσα έχουν προηγηθεί. Δεν ήταν μόνο οι συμμετοχές, ο κόσμος, το κλίμα και η εμπειρία των προηγούμενων διοργανώσεων. Ήταν ο… έρωτας για όλη τη διοργάνωση. Love was in the air το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στις Σπέτσες…
Η Μαρίνα Κουταρέλλη (η ψυχή της διοργάνωσης) βλέπετε έχει τον τρόπο να δημιουργεί ομάδες. Όχι ομάδες, λάθος. Έχει τον τρόπο να δημιουργεί παρέες. Και οι παρέες είναι αυτές που γράφουν τελικά την ιστορία.
Κάπως έτσι μπήκε στο… βιβλίο η ιστορία της 5ης επετειακής διοργάνωσης του τριάθλου των Σπετσών. Μια όμορφη παρέα, όλοι εθελοντές σε ένα κοινό σκοπό. Τη χαρά της συμμετοχής, την έμπνευση και τελικά την επιτυχία.
Είναι μερικές φορές που την επιτυχία δεν χρειάζεται να στη δείξουν οι αριθμοί. Τη νιώθεις στην ατμόσφαιρα. Και κάπως έτσι έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο πανέμορφο νησί του Αργοσαρωνικού.
Όσοι βρέθηκαν εκεί είναι σίγουρο ότι καταλαβαίνουν τι εννοώ. Από τους υπόλοιπους κάποιοι θα με πιστέψουν, κάποιοι θα με αμφισβητήσουν, κάποιοι θα δουν σκοπιμότητες. Σε όλους, όμως, η απάντηση είναι μία: Ελάτε να το ζήσετε.
Το runnfun.gr φέτος για πρώτη χρονιά συμμετείχε και αγωνιστικά στη διοργάνωση. Και μάλιστα τα πήγε εξαιρετικά.
Ο δημοσιογράφος του Αντώνης Κυρίκος στην κολύμβηση, ο μηχανικός αεροσκαφών Γιάννης Χατζηλάκος στα πετάλια και ο ιδιωτικός υπάλληλος Θοδωρής Σελδελίδης στο τρέξιμο, μέλη της μεγάλης παρέας του runnfun.gr έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και το μεγαλύτερό τους χαμόγελο ξεσηκώνοντας με τις φωνές τους την πλατεία Ποσειδωνίου στον τερματισμό. Όχι για την πρωτιά, αλλά για την συμμετοχή.
Όσο για τον πανηγυρισμό μας άλα survivor (σ.σ. δείτε το βίντεο παρακάτω) ήταν αφιερωμένος στη φίλη και… τρελή συνάδελφο από την Athens Voice Ελένη Μπεζιριάνογλου, που όπως μου είπαν οι Σπετσιώτικες πηγές μου, γυρνούσε τις ταβέρνες στην πλατεία Ρολογιού και ζητούσε εκνευρισμένη ριζότο με καρύδα. Το πρωί δε στο ξενοδοχείο ήθελε πιττάκια Ντάνος για πρωινό, ενώ πριν κοιμηθεί έκανε… ζντο με τον Κυριάκο: Ένα, δύο, τρία, Κα-λη-νύ-χτα!
Όσο για τον υπογράφοντα; Σε ρόλο… τεχνικού διευθυντή ή αλλιώς “Μητσάρα” δεν άφησα ενσταντανέ που να μην ποζάρω, όπως παρατήρησε και ο Δήμος Μπουλούκος εύστοχα βλέποντας τις φωτογραφίες. Αν και δύσκολα κανείς μπορεί να πάρει την πρωτιά από τον Κυρίκο που μόνο με χταπόδι δεν έβγαλε selfie εκεί στην πρώτη σημαδούρα, νομίζω ότι για πρώτη φορά τον κόντραρα αρκετά.
Να μην ξεχάσω τον Όσκαρ, τον Ισπανό φίλο τριαθλητή και προπονητή, λάτρη της ανοικτής θάλασσας, που για πρώτη φορά ήρθε στις Σπέτσες από τα νότια της Καταλονίας. Είναι δεδομένο ότι τον Οκτώβριο θα βρεθεί στο νησί για το Spetses Mini Marathon και θα φωνάζει: Malaka, malaka, malaka τρέχοντας ενθουσιασμένος τη διαδρομή των 25χλμ. Ε, εντάξει του μάθαμε την Εθνική μας λέξη τρομάρα μας.
Εμείς εδώ στο runnfun.gr κόντρα στα σημεία των καιρών έτσι θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τους λαϊκούς αγώνες. Με χαρά, με κέφι, με αγάπη. Και όταν οι αγώνες μας το ανταποδίδουν θα τους αποθεώνουμε. Γιατί αυτή είναι η ουσία του μαζικού αθλητισμού.
Δεν είναι η πρωτιά, είναι ο τρόπος ζωής. Είναι όλα τα συναισθήματα. Είναι η επικοινωνία. Ελάτε μαζί μας.
Ακολουθήστε το Run 'n Fun στο Google News